17 maart 2007

Aan het werk!


Oké, gisteren had ik voor het eerst dienst. M'n eerste reference shift in Second Life (SL). Met vrijwilligers proberen ze de klok rond iemand op het welkomstplein te hebben om klanten te ontvangen. Dan kun je altijd iets vragen.

Natuurlijk was ik - net als in het echte leven - te laat, maar ik wist niet dat her en der al een zomertijd was ingegaan... ;-)

Nou, zo'n dienst is eigenlijk gewoon een studiezaaldienst, alleen dan zonder studiezaal en zonder dienst. Prima dus! Alles anders...

...of toch niet? Nee, eigenlijk niet. Het valt soms op hoeveel dingen hetzelfde zijn, hoe weinig er eigenlijk verandert. Ook in dit geval. Je bent ergens en er komen klanten. Sommigen met een vraag, anderen vanuit nieuwsgierigheid, een enkeling per ongeluk.

Hetzelfde...
En ja, vandaag had ik ook dienst, maar dan gewoon in real life op de Citadel. In een echte studiezaal. Een vergelijking:

In SL kwamen enkele digitale poppetjes min of meer toevallig bij mijn bureautje terecht, zich heftig afvragend wat daar nou eigenlijk te doen was. En ja hoor, ook in het echte leven druppelden weer wat nieuwsgierige toeristen binnen.

En ook in SL waren wat poppetjes die gewoon wat richting nodig hadden. Waar vind ik dit? Hebben jullie iets van dat? Net als in het echt. En er waren ook wat poppetjes die gewoon om een praatje verlegen zaten. Op de Citadel is dat nooit anders...

Veel hetzelfde dus. Net werk. Als je zelf je mond houdt, dan heb je een rustige dienst. Maar spreek je bezoekers aan, dan hebben ze vragen. (Die hebben ze trouwens ook als je je mond houdt, alleen stellen ze die vragen dan meestal niet, maar vliegen ze verbaasd of ontevreden weer weg.)

...en anders
Oké, er zijn ook wat dingen gebeurd die niet zo snel op de Citadel voorkomen. Zo was er een Italiaan die ook alleen maar Italiaans sprak. En er waren wat Fransen die gewoon Frans spraken en waarvan er eentje een digitale ferrari wilde verkopen aan een ander (niet de Italiaan overigens). Dat zie ik bij ons niet zo snel gebeuren...

Net zo min als ik een sneeuwpop op de Citadel zal zien, die desgevraagd antwoordt dat het een long story is. Oké, laat maar dan. Daar heb ik er zelf al zat van hoor!

En wat ik ook wel grappig vind, is dat heel veel digitale poppetjes weten wat iets geks als een archivaris is. Ook héél anders dan in het echte leven hè?

Terug naar school!
Opvallend trouwens hoeveel educators in SL aanwezig zijn. Gisteren ontmoette ik er weer een stelletje, dat bezig was te onderzoeken hoe ze via SL een instructie of iets dergelijks konden geven. Digitaal college dus. (Gebaren als het opsteken van je vinger kun je in een knoppenbalkje zetten...)

Handig natuurlijk, als je bedenkt dat soms je stagiaires over het hele land verspreid zitten. Of als je min of meer ziek thuis zit. Of als je 's avonds even iets te vragen hebt of met je werkgroepje wil overleggen. Ach, eigenlijk gebruiken we al jaren virtuele werelden in het onderwijs. Een tijdje terug gebruikte ik nog dagelijks Blackboard. Eigenlijk een soort van SL voor het onderwijs, maar dan zonder privékantjes en zonder digitale poppetjes.

Hoe langer ik in SL rondloop, hoe meer me begint te dagen dat dit gewoon een doorontwikkeling is van dingen waar we al jááááren mee bezig zijn. Maar wel een leuke doorontwikkeling hoor!

Agenda
Vanavond heb ik nog een bijeenkomst van de genealogische groep in SL en morgenavond de tweede archivarissenbijeenkomst! Waarbij ik me direct bedenk dat ik nog niet eens over de eerste heb verteld... Volgende keer dan maar. Beloofd!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.