Erfgoed 2.0 te beleven door meer mobiele gebruikers
Wouter Gijsbertsen (Cliptoo)
Location based media
Binnenste buiten
Dick van Dijk (7Scenes)
Ik had het al eerder over de presentatiesessie Location based media, toen het ging over het mooie project OpenStreetMap. De andere twee presentaties in deze sessie werden door de aanwezige conferentiegangers wat minder beoordeeld.
Ik heb wel een idee waaraan dat lag. Die Jeroen van OpenStreetMap was een aardige student, met een sympathiek project. En daar vertelde hij wat dingen over.
De andere twee heren zaten echter in het pak en verkochten een product. Of in ieder geval had het daar veel van weg.
Beide producten hadden te maken met het voor mobiele internetapplicaties beschikbaar maken van je erfgoedinformatie. Via een vantevoren vastgestelde route krijg je bij dan bepaalde punten informatie, plaatjes en filmpjes op je mobiel, eventueel in spelvorm.
Ik kan een berg vertellen over die projecten. Zo hoor je op je mobiel de hoeven van de paardjes soms sneller trappelen, als je gas geeft in de auto. Dat versterkt allemaal de erfgoedbeleving, waar we naar op zoek zijn.
Maar natuurlijk ga ik niet al die applicaties uit de doeken doen. Ik ben niet van de verkoopafdeling hè.
Wat namelijk veel interessanter was, was de discussie achteraf, waarin enkele terechte opmerkingen werden gemaakt. Een bloemlezing:
- Waarom zouden wij onze data toch steeds moeten gieten in de formats die dit soort applicaties vereisen? Waarom kunnen we onze database gewoon niet voor ze openzetten, zodat al die applicaties daaruit kunnen putten, als wij/zij dat willen?
Even nog los van het feit dat veel van onze rauwe data niet zonder meer geschikt is voor mobiel gebruik - denk aan formele beschrijvingen enzovoort. - Waarom zouden wij moeten werken met vastgestelde routes, terwijl mensen waarschijnlijk veel liever gewoon door een stad lopen en dan informatie opvragen over een standbeeld, een plek of een gebouw waar ze op dat moment voorbijkomen?
- Verschillende personen hebben behoefte aan andere content. Een toerist wil iets anders weten van een kerk, dan een architect of een scholier.
- Zitten mensen op deze vormen van vermaak te wachten? Het gaat nu nog om erg kleine groepjes mensen, die er gebruik van maken of hebben gemaakt.
Een van de toehoorders wist te vertellen dat ze haar studenten - allemaal in de leeftijd van twintig jaar, die iets rond digitale communicatie studeerden - liet kiezen hoe ze de stad Utrecht wilden verkennen. Vrijwel allemaal kozen ze de benenwagen met een papieren kaart. Digitale zaken en steps lieten deze studenten links liggen.
Eigenlijk waren we best kritisch, maar dat kwam ook doordat de gepresenteerde applicaties nogal wat werk inhouden. Je moet je data helemaal bewerken om door deze ene applicatie te kunnen laten gebruiken, die dan slechts voor een vaste route of spel beschikbaar is. Da's veel werk voor weinig lol.
Het ziet er allemaal schitterend uit hoor, maar is het dus de moeite? Francisco van Jole noemde in zijn keynote later nog WikiMe bijvoorbeeld. Als dat al zomaar beschikbaar is, gewoon altijd en overal, dan kunnen we beter op zoiets voortborduren, denk ik.
Want dat mobiele erfgoedbeleving een toekomst heeft, dat staat vast.
Ik preek voor eigen parochie, maar het kan niet genoeg gezegd worden. Onze data plukvriendelijk aanbieden, onafhankelijk van leveranciers die hun eigen productje hebben ontwikkeld, dat moet een gesubsidieerd doel worden voor overheden en andere subsidieverstrekkers. Stop met het financieren van eindproducten (daar zijn genoeg commerciële partijen voor) en laat de informatie in archieven ontsluiten.
BeantwoordenVerwijderen@Luud: Amen.
BeantwoordenVerwijderenook ik kan dit slechts beamen.
BeantwoordenVerwijderenIk breng het nog even nder de aandacht bij de Erfgoed 2.0 groep op LinkedIn, bij de discussie over (zelfmaak)routes door Estelle Slegers.