27 oktober 2011
Drie jaar gekwetter
Vandaag vier ik als @cvanderven mijn derde verjaardag op Twitter. Eerdere verjaardagen als tweep heb ik geruisloos laten passeren - zo'n mijlpaal vieren voelt immers net als vieren dat je een muis kunt gebruiken of dat je al tien jaar een computer hebt - maar nu toch wel eens goed om voor mezelf te kijken waar ik zogezegd na die drie jaar sta.
Ik maakte mijn account aan op de dag van de eerste studiedag van Archief 2.0. Reden? Gewoon eens kijken wat het was en of het iets is. Op dit moment heb ik 632 volgers. Als archivaris maak je daarmee enorm de blits, alleen op Twitter tel je dan toch niet echt mee. Maar wat haal ik er zelf uit?
Routine
Inmiddels is twitteren geleidelijkaan opgenomen in mijn dagelijkse routine. Het maakt daarin vooral deel uit van mijn professionele bestaan als archivaris en medewerker van het BHIC, maar ook privé twitter ik regelmatig wat af. Het vervangt deels email, deels sms, rss-feeds, m'n blog en zo nog wat zaken. En tegelijkertijd versterkt het die ook, want verkeer naar m'n blog komt bijvoorbeeld deels via Twitter, ik doe er nieuwe ideeën voor blogposts op en er worden discussies gevoerd over de onderwerpen waarover ik blog. Enzovoort. Een bekend verhaal voor velen.
Je ontmoet er mensen, er ontstaan initiatieven die vervolgens elders worden doorgepakt en omgekeerd. In de regel zitten de personen in mijn netwerken - zoals collega's en meer in het bijzonder het 2.0 minded deel daarvan - er ook en in die zin loopt Twitter dus gewoon naast allerlei andere communicatiekanalen, die allemaal naar behoefte en beschikbaarheid worden ingezet.
Krant
Eigenlijk denk ik er niet al te veel over na, alhoewel ik het medium op een aantal manieren ook wel strategisch inzet. Het kost tijd, het scheelt tijd en het levert een hoop op. Nieuwe connecties, inzichten, tips, inkijkjes in andermans leven, inspiratie en het is bovendien ook gewoon erg leuk. Je moet een beetje bewust bezig zijn met wie je al dan niet volgt, maar via lijstjes kun je een en ander goed beheersbaar houden.
Ik houd het iedere dag wel bij, maar als het even zo uitkomt - of eigenlijk niet - dan ben ik ook gewoon afwezig voor een dag, een week of langer. Het is als met de krant: ik probeer op de hoogte te blijven, maar als ik geen tijd heb, dan gaat het nieuws net zo makkelijk langs me heen en stel ik me tevreden met wat langs andere wegen toch wel tot me komt. Blijkbaar is dat dan het belangrijkste en verder ga ik niet zelf al het oude nieuws meer teruglezen.
Kortom
bewust ingezet, een verrijking. En hopelijk zijn mijn tweets dat ook voor anderen. Vast niet allemaal, maar toch voldoende om me te gaan of blijven volgen. En anders even goede vrienden hoor.
Afbeelding: tekening door Phoebe
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Gefeliciteerd hoor! +3
BeantwoordenVerwijderenBedankt, Marina!
BeantwoordenVerwijderen