24 oktober 2011

Gezien: The Umbilical Brothers - Heaven by Storm


Shane Dundas en David Collins vormen het Australische duo The Umbilical Brothers en samen met ons pap ben ik ze nu al twee keer gaan zien. Op donderdag 20 oktober vermaakten ze een volle zaal in het Waalwijkse theater De Leest met hun show Heaven by Storm. Shane en David schotelen je een knappe mengeling voor van mime (voornamelijk David) en geluidseffecten (voornamelijk Shane, als human beatbox).

Er zit weinig verhaal in de show, maar voor zover dat er wel is, ging het ongeveer als volgt: David beeldt zich een denkbeeldige wereld in waarin hij leeft en Shane wil daar niet in meegaan. Hij heeft daarentegen hard gewerkt aan een nieuw karakter voor in de show: een denkbeeldige krekel. Die laatste wordt door David per ongeluk doch vakkundig om zeep geholpen en de rest van de show achtervolgt Shane David voor just twenty cents als bijdrage in de begrafeniskosten. Laat ik nog even in het midden dat de show eigenlijk toewerkt naar het begin daarvan, wanneer Shane en David aan de Hemelpoort in debat met God gaan over wie van hen tweetjes als laatste nog naar binnen kan. De eigenlijke show is dan een soort rewind tot dat laatste - of dus eerste - moment.

Nou goed, voor het verhaal hoef je dus niet te gaan, voor een perfect samenspel tussen beide heren zeker wel. De verschillende sketches zijn geweldig en volgen elkaar in hoog tempo op. Of het nu gaat om een verkeersagent op een dodelijk gevaarlijk kruispunt, een tweetal dat zich buiten de disco verstaanbaar probeert te maken of een denkbeeldige ontmoeting in een denkbeeldig park, het is ongelofelijk knap en grappig wat je in samenspel van ze ziet en hoort.

De leukste scene zit aan het begin, wanneer David opstaat en je zijn ochtendritueel in zijn (denkbeeldige) badkamer meemaakt. Wat het gelijksoortige fragment op YouTube niet laat zien, maar wat in De Leest wel gebeurde, was dat er wat hilariteit ontstond, waarna het duo meer spontaan begon te improviseren. Vervolgens begonnen ze elkaar uit te dagen: David ging bewegingen maken waarbij Shane ter plekke de geluiden moest bedenken, en omgekeerd. Prachtig!

Of misschien wel geniaal geacteerd. Want Shane en David zijn ongelofelijk goed op elkaar ingespeeld en bepaalde stukjes komen door de shows heen steeds weer terug. Ongetwijfeld zit je dus ook naar heel wat scripts te kijken.

Maar prachtig blijft het.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.