Gezien: Van der Laan en Woe - Buutvrij

Het cabaretduo Van der Laan en Woe (Niels van der Laan en Jeroen Woe, voorheen Geen Familie) klinkt je als naam misschien niet meteen bekend in de oren, maar je kent ze vast wel. Ze maakten jaren deel uit van het radiocabaret van Spijkers met Koppen, deden in 2010 en 2012 mee aan het oudejaarscabaret van Erik van Muiswinkel en vrienden (de shows Gedoog, Hoop en Liefde en Het Eerlijke Verhaal) en zijn wekelijks te zien bij Paul de Leeuw in een satirische nieuwsquiz. Ook touren ze al enkele jaren samen langs de Nederlandse theaters. Voor hun programma Superlatief werden ze daarvoor in 2011 zelfs beloond met de Neerlands Hoop cabaretprijs voor meest vernieuwende, originele act.

Naast intelligente sketches zijn ze vooral bekend van hun knappe liedjes, waarvan het meest bekend misschien wel het Griekse bedankje is voor onze miljardensteun aan hen in tijden van economische nood. Maar luister vooral ook eens naar liedjes als Bedreiger, Pa Pa Pa Paardenvlees en Depression. Dat soort liedjes, maar dan minder gelinkt aan de directe actualiteit, zit er ook in hun nieuwe programma, getiteld Buutvrij, dat Wilma en ik gisteren gingen zien in Theater aan de Parade in 's-Hertogenbosch. Zoals het liedje over Social Media Stress, al bekend uit de show van Paul de Leeuw.

Bingo
Maar scherpe, soms bijna absurdistische sketches hadden toch wel de overhand. Alhoewel het begin wat stroef voelde, werd het programma naarmate het vorderde steeds sterker. Sketches en liedjes werden meer en meer met elkaar verweven tot een kluwen aan situaties waarin uiteindelijk alles goed zou moeten komen. Dat was ook het levensmotto van de Twentse boer met banjo, die niets liever wilde dan samen met zijn enige bokje te genieten van de rust, maar voortdurend door een eenzame postbode allerlei tv-spelletjes werd ingesmokkeld. Mooiste daarbij was de parodie op Boer Zoekt Vrouw ("Ach kom jong, die brief is van Eneco!")

Andere hoogtepunten waren de overactieve doch nietszeggende Twitter-deskundige, de onnozele politicus die aan een vragenlijst werd blootgesteld ("U moet kiezen!") om vervolgens met z'n antwoorden te worden geconfronteerd, de twee yuppen die in hun vrije tijd stoom afblazen door verkleed als baldadige Marokkanen (zie foto bovenaan) mensen op straat lastig te vallen, en de eenzame weduwnaar die als enige deelnemer aan de jaarlijkse 'Bingo voor Congo' meedoet de spelleider tot wanhoop drijft met zijn drang om tóch tot een volle kaart door te spelen, vervolgens om een 'foute bingo' roept en er daarom op staat een liedje te zingen. Wilma's favoriet was een melig telefoongesprek waarbij de gang van het gesprek bepaald werd door een mandje met voorwerpen, waarin alleen een mossel nog ontbrak. Kortom, het lijkt een warboel, maar het zit erg sterk geregisseerd in elkaar.

Balkon
Enig minpuntje was de gimmick om juist níet aan publieksparticipatie te zullen doen. Dat werkte de eerste paar keer goed, maar na korte tijd raakt publiek natuurlijk snel gewend aan het níet mee hoeven doen. Waardoor iemand van de techniek - op het balkon - op een gegeven moment toch iets mee moest roepen. Waarna de voorspelbare grappen van het duo en lachen van het publiek vielen. Dat had niet nodig geweest.

Maar goed, hadden wij op tijd geweest en hadden we daardoor niet als een van de enkelen op het balkon hoeven plaatsnemen, dan hadden we dit vast ook niet geweten. En was het gewoon een uitstekende show geweest, zonder minpuntje, waar we heerlijk om hebben kunnen lachen. Knappe voorstelling!

Napret
Online valt er trouwens volop te genieten van Van der Laan en Woe. Kijk bij de media op hun eigen website of HumorTV, maar dé bron voor filmpjes is natuurlijk het YouTube-kanaal van Geen Familie.

Aanbevolen kijkvoer
- Meer shows die ik zag
- Meer cabaret waar ik om moest lachen