Een van de weinige stripseries die alle albums compleet in mijn kast prijkt is die van Asterix. Samen met Lucky Luke (ook al met René Goscinny als belangrijkste scenarist) en Van Nul tot Nu (de ideale manier om als jong manneke de geschiedenis in te worden gezogen) behoort Asterix in mijn ogen tot de beste strips ooit. En sinds een week is daar, na twee jaar wachten, het 36e album: De papyrus van Caesar
Papyrus
Caesar wist niet goed raad met het hoofdstuk over de onoverwinnelijke Galliërs in zijn aankomende bestseller ("al vijftig exemplaren verkocht!") over de Gallische oorlogen, spindoctor Promoplus stelt voor niet de geschiedenis te verdoezelen maar "met een discrete sluier te bedekken" en het hoofdstuk uit het boek weg te laten, de Numidische kopiist BigDatha gaat er echter met een papyrus en daarop de tekst van dit hoofdstuk vandoor en lekt ze aan de "persmuskiet zonder grenzen" en activist Polemix.
Voor deze Polemix zouden de auteurs geïnspireerd zijn door de figuur van Julian Assange en behalve zijn blonde haar zijn er inderdaad een paar gelijkenissen. Zo laat Polemix het niet na anderen erop te wijzen dat de inhoud van de papyrus "het rijk op zijn grondvesten zal doen schudden" en moet ook hij in het bezit van deze explosieve informatie op zoek naar persoonlijke veiligheid. Caesar wil de papyrus immers koste wat kost terug, maar Polemix vlucht er precies dat ene dorpje mee in dat dapper weerstand blijft bieden aan de Romeinse overheersers. Daar bedenkt druïde Panoramix een plan om deze informatie voor altijd veilig te stellen.
Informatiewereld
Zoals uit de plot al een beetje blijkt speelt het verhaal zich af in de informatiewereld. Informatie overdragen en opslaan, manipuleren en beveiligen, de waarde van informatie, volledigheid, selectie, duurzaamheid en informatiepiraterij, het passeert allemaal in meer of minder grapjes de revue. Van Panoramix die zijn dorpsgenoten erop wijst dat Galliërs van de mondelinge overlevering zijn en niet van het schrift ("wat geschreven is zal verdwijnen, maar de woorden blijven") tot een andere druïde, Naturalix, die omringd door kleine blauwe vogeltjes op zijn riet twiet om een eekhoorntje te roepen, het album barst van de leuke verwijzingen.
Aan de andere kant, stel je er ook weer niet al te veel van voor. Het is immers geen handboek informatiewetenschap, maar een strip waarin twee Galliërs die rare Romeinen de lucht in meppen en waarin aan het eind onbeperkt everzwijn op tafel komt.
Ouderwets
Sinds 1977, toen scenarioschrijver Goscinny veel te jong stierf, tekende en vanaf toen ook schreef Albert Uderzo nog een tiental extra albums vol. Maar goede verhalen schrijven is toch echt een vak apart gebleken en ik stel me voor dat die laatste albums door veel fans, net als in mijn geval, vooral zijn aangeschaft om de serie compleet te houden. Vanaf album 35 is het stokje echter overgenomen door Jean-Yves Ferri (tekst) en Didier Conrad (tekeningen) en vooralsnog krabbelt het niveau van de serie daarmee weer op.
Dit 36e album is dan ook een bijna ouderwets goede Asterix te noemen, zo eentje die je meermaals wilt lezen: de eerste keer voor het verhaal - alhoewel Goscinny ongeëvenaard blijft - en vervolgens voor de enorm rijke en leuke tekeningen, de spitsvondige teksten (ook goede vertalingen!) en verwijzingen naar de actualiteit, woordgrapjes en dubbele bodems. Dat Asterix dit keer in de informatiewereld stapt, maakt het extra leuk, maar het is hoe dan ook een aanrader.
Aanbevolen leesvoer
- Gelezen: Brabant, daar brandt nog licht
- Gelezen: De dans van de gezanten
Heerlijk boek. Aanrader
BeantwoordenVerwijderenVan Panoramix die zijn dorpsgenoten erop wijst dat Galliërs van de mondelinge overlevering zijn en niet van het schrift ("wat geschreven is zal verdwijnen, maar de woorden blijven") tot een andere druïde, Naturalix, Deze zin loopt niet en waar is Archeopterix?
BeantwoordenVerwijderen@Eric: Mee eens :-)
BeantwoordenVerwijderen@Streekarchivaris: Volgens mij klopt die zin taalkundig, al is ie wel erg lang. Hoe dan ook niet mijn beste one-liner ooit ;-)
Archeopterix had ik inderdaad ook als voorbeeld kunnen noemen. Maar ja, selectie hè. Het voorbeeld van Panoramix vond ik gewoon erg goed, dat van Naturalix vooral erg leuk en creatief. Maar inderdaad, Archeopterix als echt 'levend archief' is ook een mooie. Zeker voor ons vak.