Vrijdagavond cabaret: Tennisser

Een paar jaar geleden - ik weet niet meer wanneer of welke show - heb ik Herman van Veen gezien in het theater. Ik denk dat ik nooit eerder en nooit meer zo onder de indruk van een voorstelling ben geweest als toen. De man is zo ontzettend veelzijdig: hij is clown, een paljas, hij goochelt en hij danst, hij zingt de schoonste liedjes, doet typetjes, heeft geweldige sketches, beweegt over het podium alsof hij er één mee is en weet je voortdurend volledig in zijn voorstelling mee te trekken. In zijn talent is hij uniek, denk ik.

Het is zinloos om wat links te geven naar voorbeelden daarvan. Klik gewoon een half uurtje heen en weer tussen video's op YouTube en laat je gewoon onderdompelen in hetgeen je voorgeschoteld krijgt. Ik ben zo een goed deel van mijn avond doorgekomen - je zult er geen spijt van hebben.

Van het fragment van hierboven kan ik nog steeds enorm genieten. De imitatie van een tennisser, zeker in de herhaling, is natuurlijk al fenomenaal. Maar zijn echte klasse demonstreert hij pas als hij vervolgens het applaus in ontvangst neemt. Sommige mensen kunnen toveren. Ik kan dat nog niet eens met een toverdoos, Van Veen kan het zelfs met een vol Carré.