9 februari 2007

Meerwaarde en mentaliteit

In mijn bericht van een halve week geleden schrijf ik over een verschrikkelijke ontwikkeling: we verliezen in snel tempo onze marktpositie! Vroeger moest je bijvoorbeeld met je vragen over genealogie nog bij het archief zijn, vandaag kun je misschien beter hulp zoeken in een nieuwsgroep. Echt verschrikkelijk? Nee hoor, helemaal niet.

Laten we dit proces juist toejuichen. Laten we hen, die ons overbodig zouden maken, juist een handje extra helpen... Maar laten we vooral onze dienstverlening naar het gebied buiten de muren - ook de huidige digitale - van onze archieven verleggen. Laten we ons begeven in e-communities! Daar zitten namelijk veel klanten: oude en nieuwe.

We zullen wel moeten veranderen natuurlijk. Maar dat wisten we al... toch? Andere rollen, andere mentaliteit.

Als we ons bijvoorbeeld begeven in communities zoals een nieuwsgroep, dan zijn we niet meer automatisch de autoriteit, wiens wijze woord, brief of e-mail de waarheid bevat voor de klant. Er zal geen vraag meer worden gesteld aan ons met als aanhef de zeer geachte heer archivaris. Maar ook niet aan ons als de beste archivaris. In beginsel zal er zelfs helemaal geen vraag meer worden gesteld aan ons als archivaris...

Nee, we zullen gewoon een van de vele deelnemers zijn in zo'n community. We moeten dan dus onze meerwaarde voor de klant (her)ontdekken en duidelijk maken binnen de groep. We moeten onze autoriteit als deskundige - als we die autoriteit wel willen zijn - opnieuw vestigen. We moeten trouwens ook onze rol als leverancier van archief tegenover die van de consument daarvan herzien.

Maar eigenlijk lopen we daarmee nu al een beetje achter de feiten aan hoor. Die rol is namelijk al herzien... door onze klanten, door internet enzovoort! En eigenlijk, al merken we het misschien niet altijd zo bewust, zitten we al deels in onze nieuwe rol. Deelname in communities versterkt die ontwikkeling alleen maar extra.

Oh ja, en de fysieke studiezaal dan? Nou, voorlopig blijft die nog wel even bestaan hoor, al loopt hij langzaam (bijna) leeg. Maar die zaal is straks - soms nu al - niet meer het centrum van onze dienstverlening. Eigenlijk wordt dat hele gebouw steeds minder van belang daarvoor, tenminste niet zoals we daar nu die functie aan toekennen. Eigenlijk maken al die traditionele elementen in onze huidige dienstverlening over een tijdje nog maar een heel klein deeltje uit van wat we dan zien als ons dienstenpakket.

Poeh... als ik dit teruglees, dan valt het allemaal nog niet mee hè. De komende dagen zal ik me daarom eens richten op wat concrete voorbeelden. Dan begrijp je misschien beter wat ik bedoel. Maar bedenk: het ligt vooralsnog niet aan jullie, maar aan mij... ;-)

2 opmerkingen:

  1. Christian,

    Een verfrissend verhaal met visie! Ik hoop dat je in jouw positie dit kan waarmaken en dat ook anderen deze visie delen en waarmaken!

    Bob Coret

    http://blog.coret.org/

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Bob, bedankt voor je mooie woorden. Er zijn gelukkig steeds meer archivarissen met verfrissende ideeën. En prettig genoeg ontmoeten die elkaar ook steeds meer. Blijf deze blog dus volgen!

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.