9 december 2008

Tweerichtingstweet?


Wéér een update op mijn leven als twitteraar. Inmiddels staat de teller al iets over de 100 tweets. Na een grondige analyse (ahum) bestaan die goeddeels uit:


Daarnaast reageer ik met enige regelmaat op anderen, meestal erg functioneel - ik volg ook eigenlijk alleen collega's - maar soms ook voor de gezelligheid.

Ik merk wel dat Twitter, net als blogging - vandaar de naam microblogging natuurlijk - een medium is van met name eenrichtingsverkeer. Dat wil zeker niet zeggen dat er geen interactie is of zo, maar toch.

Te veel!
Sommige mensen volgen zoveel anderen, dat ze onmogelijk alle tweets voorbij zien komen. Ze missen dus regelmatig of zelfs vaak iets, waaronder mijn eigen tweets. Da's niet erg - mijn ego is groot genoeg om die klap te kunnen verwerken - maar het maakt wel dat Twitter dus niet hét medium is om met mekaar te communiceren. Chat of e-mail werken bijvoorbeeld zekerder.

Wél is Twitter heel geschikt om alle dingen te doen waarover ik het de vorige keer al had. En dan dus mét het voordeel dat er dan ook interactie kan plaatsvinden. Maar da's dus niet de kern van het medium, doch simpelweg een sociale component die als welkome aanvulling op je communicatiekanaal functioneert... en ja, die dat kanaal ook extra interessant maakt.

Te weinig?
Volgens mij is Twitter ook voor archiefdiensten erg geschikt, in ieder geval op termijn. Er is zat te twitteren, zoals de aankondiging van een open dag, aanvullingen op je databases, nieuws over je collecties enzovoort.

Ik durf echter niet te zeggen in hoeverre onze doelgroepen al twitteren, of dat je het dan eerder in de richting van nieuwe doelgroepen moet zoeken. En dat heeft ook weer gevolgen voor je tweets. Als het digitale publiek je speerpunt is, wat moet je dan met een tweet over openingstijden van je studiezaal hè?

Ik zie een pilot opdoemen... ;-)

Bedenk me nu ook weer dat Petra eens goed ging kijken naar het Brooklyn Museum, hoe ze het daar doen. Benieuwd wat haar bevindingen zijn.

Hmmm... Verder vind ik het gewoon leuk die korte dingetjes te schrijven - écht waar! - maar jammer vind ik dan weer de slotjes die sommigen op hun tweets zetten. Het is toch een drempel, merk ik, om dan zo iemand te gaan volgen, als je niet weet wie het is.

Plaatje

4 opmerkingen:

  1. Voor zover ik er nu iets over durf te roepen: the Brooklyn Museum gebruikt volgens mij Twitter vooral als een soort alternatieve RSS-feed op hun blog. Er worden weinig (volgens mij heb ik er nog geen een gezien) tweets geplaatst die op zichzelf staan, dus zonder verwijzing naar hun blogpagina. Wat ik op zich jammer vind, want ik ben het met je eens dat je die twee kanalen juist heel goed naast elkaar kunt gebruiken. Maar zo lang volg ik ze nog niet, misschien moet ik mijn mening nog herzien. Dan laat ik je dat weten! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Petra: Dank voor de update - je volgende berichtje wacht ik gewoon weer af.

    Ik zag wel dat er interactiviteit rond hun tweets op gang was gekomen, dus da's wel positief natuurlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je noemt de 'veel-followers'. TIP: er zijn attenderingsservices die op bepaalde keywords mails aan jou versturen zodat je tweets over bepaalde topics niet mist. tweetbeep.com is er een, twilert.com ook. Probeer dat eens uit. Als jij zoekt op archive en archief vind je wellicht nieuwe personen om te volgen...

    Groet

    Willem Kossen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Willem: Bedankt voor de tips! Van Tim kreeg ik er ook al wat en eerder gaf hij me al TweetGrid door.

    Ik zal eens gaan kijken hoe ik m'n leven als twitteraar wat kan vergemakkelijken! :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.