29 maart 2009

Coming to America (2)


Vandaag heb ik vanaf de bank Amerika verder ontdekt. Zo kwam ik er al achter dat de Niagara Falls slechts vijf uur rijden afliggen van mijn logeeradres. Als ik de af te leggen route bekijk, dan ziet het er ook niet al te ingewikkeld uit. De reis voert goeddeels door Canada en kent nauwelijks bochten van betekenis. Ik heb het topografische gevoel van een zwabber, maar zelfs ík zou die watervallen hebben moeten kunnen vinden...

Zoals je ziet rijden we wat afstand betreft zo ongeveer op en neer door Nederland. Het verschil is, dat waar je in Nederland om de paar kilometer links en rechts dorpen en steden passeert, we in juli niks tegen zullen komen. Plek zat nog, daar in Amerika!

Eigenlijk wilde ik ook nog zo'n mooi oerbos zien. Je weet wel, met van die echte woudreuzen. Maar die groeien daar allemaal niet in de buurt. Ik begreep van m'n vriendin dat dat met de kolonisatie heeft te maken. Hoe meer westelijk men kwam, hoe minder bossen er werden gekapt, want hoe meer men andere bouwmaterialen ging gebruiken. Enfin, geen woudreuzen dus. Maar die waterval gaat dat ruimschoots goedmaken hoor!

Wist je dat...
...Nederland trouwens in zekere zin het eerste land was, dat Amerika als onafhankelijke natie erkende? Op 16 november 1776 - de inkt van de Declaration of Independence was nog nauwelijks droog - was het de gouverneur van Sint-Eustatius, Johannes de Graaff, die vanaf fort Oranje de dertien saluutschoten van het Amerikaanse marineschip Andrew Doria met elf tegenschoten beantwoordde. Die tweemaster, onder bevel van kapitein Josiah Robinson, voer onder een vlag met dertien strepen, onder andere naar Sint-Eustatius om aan De Graaff een afschrift van de onafhankelijkheidsverklaring te overhandigen.

Met het beantwoorden van Robinsons saluutschoten werd feitelijk voor de eerste keer door een vreemde mogendheid de Amerikaanse vlag erkend. Officieel werd Amerika overigens pas door Nederland erkend op 19 april 1782, toen Den Haag John Adams verwelkomde, de eerste Amerikaanse ambassadeur in Nederland. Daarmee was Nederland, na Frankrijk, de tweede natie die Amerika formeel erkende.

The Pursuit of Happyness
Tot zover de geschiedenisles. Woorden uit die onafhankelijkheidsverklaring spelen ook een belangrijke rol in de film The Pursuit of Happyness, die ik vandaag zag, met Wil Smith als hardwerkende vader in de hoofdrol. Een hele mooie film, die ook bij mij naar het einde toe voor enige ontroering zorgde.

Het beeld wat me echter het meest zal bijblijven is dat van de enorme rijen die dagelijks voor de daklozenopvang staan en waar de helft van de mensen noodgedwongen moet worden weggestuurd. Geen plek.

The Pursuit of Happyness is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Maar ze pikken in Hollywood wel een uitzonderlijk verhaal uit de rij. Smith, in de rol van Chris, heeft het in de film dan ook heel mooi over het recht op het nastreven van geluk. Niet over het recht op geluk op zich. What's in a word?

Doet me ineens - en dan stop ik er weer mee - ook denken aan een quote uit een van mijn favoriete films: Groundhog Day

Weerman Phil, een rol van Bill Murray, vraagt daarin aan kroeggenoot Ralph: "What would you do if you were stuck in one place and every day was exactly the same and nothing you did mattered?" Waarop Ralph berustend antwoordt: "That about sums it up for me." Welkom in de rij.

Ik zal me eens op vrolijker vakantiemateriaal storten! ;-)

12 opmerkingen:

  1. Geen film maar de trieste waarheid, tentenkampen in Florida voor degene die zonder baan zitten en uit hun huis worden gezet...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Herkenbaar, ook in Nieuw-Zeeland reden we uren zonder ook maar iets tegen te komen (vooral op het Zuidereiland). Gaaf voor een vakantie maar het lijkt me iets minder voor te wonen. Ok, dan toch maar in grote stad Auckland :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ben blij dat je er als toerist naar toe gaat. Je kunt gewoon weer terug naar dit heerlijke kikkerlandje waar al genoeg mis is :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Mirell: Da's inderdaad triest. Ik vroeg me dat ook af bij het zien van die film. "En waar slapen dan al die andere mensen?" Zoveel bruggen hebben ze toch niet... Lang leve de westerse beschaving! :-(

    @Danniëlle: M'n broer heeft afgelopen zomer dezelfde ervaringen opgedaan. Het was lekker rustig op de weg! Maar even terug naar de supermarkt, omdat je nog iets vergeten bent? Auw!

    @Duul: Voor de grap - maar met een serieuze ondertoon - heb ik tegen iemand gezegd, dat ik twee goede dingen heb, als ik in Amerika ben: een schitterende natuur... en een ticket terug naar Nederland! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een Amerikaanse "vriendin"! Alle wij is nood haar naam. Rumplestilksen?
    :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hi! I am a Polish-American information scientist. I wonder if anyone understands American-English here.... if so, then I would like to add that Michigan is a very beautiful state. It is quite large... comparable to the size of Germany. I am expecting a guest this summer from the Netherlands. I hope you have a good time, Christian! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Who is this anonymous person? I ponder the thought of an American girl-friend. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. A silly Dutch archivist is complaining that a Polish-American girl -- a pesty one -- should not post so often to his blog and, rather, create her own blog!!! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. OK.... my dear friend, Christian, is eating his dinner before it gets cold. In the meantime, I will announce (anonymously) that I am in love with him. So there! :-) (she smiles from across the Atlantic....)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Honey, be patient just a little longer, he will cross that ocean with sweat in his hands... ;-p

    Warmest regards from NL!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. /me giggles and smiles at Milou... :-)

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.