Mijn Stad Mijn Dorp: mijn lof en twijfel

Via-via kwam ik op de blog van het project Mijn Stad Mijn Dorp terecht van het Historisch Centrum Overijssel. Wat een groots project, wat een ambities! Ik kopieer en plak even uit het visiedocument:

Mijn Stad Mijn Dorp is een platform op het internet, gebaseerd op web 2.0 technologie, waar iedereen historische informatie over ieder willekeurig onderwerp uit zijn of haar omgeving (gezien vanuit plaats, familie, interesse, enzovoorts) makkelijk kan vinden en combineren en waar tevens iedereen zijn of haar
historische bronnen kan publiceren, kan gebruiken, delen en verrijken.

De historische bronnen staan verspreidt op verschillende plaatsen, maar worden aan elkaar gekoppeld door het internet en kunnen tegelijkertijd doorzocht en gecombineerd worden door middel van goed opgezette zoekfunctionaliteiten.

Het startpunt van Mijn Stad Mijn Dorp is een website, die, indien gewenst, ingericht kan worden naar de wensen van de gebruiker.

De gebruiker kan Mijn Stad Mijn Dorp verrijken met nieuwe, eigen toepassingen, die gebruik kunnen maken van de opengestelde informatiebronnen.

Alle bronnen en informatie via een enkele website aan mekaar geknoopt dus, op allerlei manieren te bevragen, te personaliseren en te gebruiken zoals jij dat wilt. Klinkt goed!

Aanbieders en gebruikers van dit alles zijn archieven, historische verenigingen, musea, bibliotheken, het onderwijs, de media, zelfs zorginstellingen en natuurlijk (toch?) individuele professionals, hobbyisten, toevallige passanten enzovoort.

2.0
De ambities zijn dus groots. Ik ben bijvoorbeeld vooral heel benieuwd naar het kunnen personaliseren van de site. In het visiedocument wordt zelfs de vergelijking met iGoogle gemaakt en dan maak je het jezelf bepaald niet gemakkelijk!

Ook het feit dat gebruikers eigen toepassingen kunnen bedenken en maken op basis van de informatie, die door de site wordt ontsloten, trekt mijn aandacht. Ikzelf denk dan meteen aan iets als widgets, maar het gaat verder, laat de fantasierijke lijst met talloze toepassingen zien, die gedurende enkele visiebijeenkomsten werd opgesteld. Eigenlijk lijkt het uiteindelijk te gaan om alle functionaliteit die alle websites van alle afzonderlijke instellingen bevatten, maar dan nog aangevuld met toffe dingen als historische kaarten in Google Earth, een Overijsselse geschiedeniswiki, een historische verhalenhyves en ander 2.0-gedoe.

Maar vooral het gedeelte van de site waarin iedereen informatie en verhalen kan toevoegen spreekt mij aan - da's immers waar we op het BHIC ook naartoe willen. Ze erkennen in Overijssel dat lokale kennis vooral bij de mensen thuis zit, alleen richten ze zich daarbij in eerste instantie op historische kringen.

De ervaring van het BHIC - en trouwens ook van mijzelf - is dat juist heel veel verhalen niet zozeer van die georganiseerde historische clubs afkomen, maar gewoon van allerlei losse personen. Sterker nog, een heleboel van die historische verenigingen zitten juist als moederkippen op hun informatieve eieren, die ze angstvallig in heemkamers warm houden, waar je alleen op maandagmiddag tussen 13.00 uur en 17.00 uur aan kunt kloppen, omdat dan een of andere werkgroep aanwezig is. (Maar gelukkig niet overal hoor!)

Twijfel
Mooi hoor! Maar gaat het lukken? Ik heb nog wel m'n twijfels... Het grote aantal verschillende soorten instellingen dat meedoet, het grote aantal doelgroepen, de vele toepassingen van de website enzovoort. Allemaal geen zaken die in eerdere projecten elders tot overvloedig veel succes hebben geleid, geloof ik.

En ik heb grote vraagtekens bij het algemene doel dat men zichzelf heeft gesteld, dat de website ook de naamsbekendheid van de deelnemende instellingen moet vergroten - daar kan ik nog inkomen - wat er uiteindelijk toe moet leiden dat er meer fysiek bezoek naar die instellingen wordt gelokt. Waarom toch? En dit soort reflexen gaat volgens mij ten koste van het zoveel mogelijk vrij online willen zetten van bronnen en informatie. Ook het feit dat delen van de site in de eigen huisstijl van de deelnemers kunnen worden gegoten, voedt die gevoelens...

Da's toch allemaal iets waaruit eigenbelang, hokjesdenken en zelfprofilering spreken - allemaal dingen die onzelfzuchtige samenwerking en beschikbaarstelling niet in de hand werken. Zoooo 1.0! ;-)

Lof
Maar enfin, zuurpruim die ik daar ben! Voor sommige uitspraken ben ik nu eenmaal enorm alergisch en overgevoelig, denk ik... En tja, ik weet dus eigenlijk nog niet zo goed wat ik van het project moet denken, maar ik ga het zeer zeker volgen! (Alleen krijg ik de berichtenfeed nu net ff niet geopend... Grrr!)

Och, al maken ze maar de helft van hun ambities waar, dan nog wordt het al een hele aantrekkelijke website. En tenslotte, om positief af te sluiten: het delen van de hele ontwikkeling via een blog verdient alle lof!

Plaatje

Ik ben uniek / I am unique

For English translation, please see the blue text below

Afgelopen maandag weer een werkgroepbijeenkomst van mijn Zuidland-project gehad. Daarin ging het onder andere over het fenomeen personalisatie van websites. Een kenmerk van web 2.0 is het feit dat internet je bureaublad wordt, en zo wil je het dus ook kunnen inrichten en gebruiken.

Een hele hoop websites bieden tegenwoordig mogelijkheden om de site naar je persoonlijke hand te zetten. Als jij graag een bloemetjesbehang wilt als achtergrond van het forum? Moet kunnen. Je eigen foto's hier en je eigen filmpjes daar. En natuurlijk je eigen kleurtjes ook: subtiel beige of felle zuurstokvarianten.

Waarom?
Ik heb daar nog niet echt veel over gelezen - zoals gezegd ben ik niet zo'n lezerig type - maar ik heb wel wat ideetjes. Misschien komt het wel omdat we allemaal steeds meer in groepen opgaan. Communities op internet zijn ook weer een goed voorbeeld daarvan. En daarin willen we graag ons eigen hoekje kunnen inrichten. Toch een beetje onszelf, anders dan anderen. Uniek.

Ik dacht daar weer aan, toen ik vanmiddag eens de pagina met statistieken van de Archief 2.0 community bezocht en daarin bekeek wat de meest populaire pagina's waren. Op de eerste plaats natuurlijk de homepage. Da's nogal logisch. Maar op de tweede plaats al de pagina waarop de appearance kan worden aangepast. Juist... daar behang je je hoekje met bloemetjesbehang en daar stel je je zuurstokkleurtjes in!

En toevallig dat een collega van mij een aantal dagen daarvoor met zijn ICT-team op bezoek bij Fontys in Eindhoven was geweest. Ook hij hoorde dat het personaliseren van dingen op internet een belangrijk thema was voor bijvoorbeeld studenten. Ergens ook weer een soort tegenhanger misschien van het steeds meer virtualiseren van de netwerkomgeving.

Second Life
En hoe zit dat dan in Second Life (SL)? Nou, eigenlijk niet veel anders. Net als in de nieuwe archivarissencommunity mensen beginnen met het inrichten van hun eigen hoekje, zijn de meeste nieuwkomers in SL de eerste uurtjes van hun tweede leven zoet met het aanpassen van hun nieuwe ik. Een ander kapsel, wat meer wasbord en een ander kleurtje. Erg belangrijk!

Zelf had ik in eerste instantie geen fluit gedaan aan dat pupke van mij. Alleen het shirt had ik oranje gemaakt en de broek blauw. En dat zijn ze nog steeds. Alhoewel ik nu ook oranje haar heb en een wat blankere huid. De vorige was wel erg mediteraan, namelijk.

Maar ondanks dat mij dit vijf minuten heeft gekost en anderen vijf uur... hebben we precies hetzelfde gedaan. We hebben ons poppetje uniek willen maken. Zelfs ik - en ik geef eigenlijk geen donder om m'n digitale uiterlijk, zoals ook aan mijn persoonlijke hoekje in Ning is te zien - heb mezelf met die oranje look tot een uniek digitaal individu willen maken.

Mijn poppetje is uit velen herkenbaar en ik maak er zelfs graag grappen over dat ik nog steeds met noob hair rondloop (noob is een wat negatieve verwijzing naar alles wat je hebt als je pas in SL aankomt)... maar m'n wangen kleuren bij m'n shirt als mensen er iets positiefs van zeggen, want zelfs dat haar is zo uniek... :-) Ik mag dat kleine, oranje mannetje wel! Ik ben het zelf.

Wijze les...
En wat kan ik hier nou mee? Nou, veel dus. Het toont een trend. Het toont dat je rekening moet houden met deze trend, als je iets geslaagds wil doen op het internet. Als je dus bezig bent met iets community-achtigs te ontwikkelen voor je publiek, dan kun je er maar beter voor zorgen dat mensen er hun eigen hoekje kunnen creëren. Dat ze de gereedschappen hebben om zich daar uniek te voelen. Of het nu door middel van kleurtjes is of door het binnenhalen van persoonlijke foto's.

Want in het ons uniek willen voelen... zijn we allemaal gelijk!

Maar...
Euh... toch nog een maar... Stel dat ik nu iets anders leer, als ik hier de komende dagen eens wat over ga lezen, dan horen jullie het wel weer van me. :-)

ENGLISH TRANSLATION

Last Monday yet another group meeting for my Southland project at work. One of the things we came to talk about was personalisation of websites. One characteristic of web 2.0 is the fact that the internet will develop to be your desktop, so you want to organise and use it just like your desktop too.

Lots of websites these days offer possibilities for changing the site as you see fit. If you like to have a flower wallpaper on the background of the forum? Should be possible. And of course you should be able to change the colours too: subtle beige or just bright candy colours.

Why?
I haven't read that much about this myself yet - like I said earlier I'm not much of a reader type of guy - but I do have some idea's about this all. Maybe it's caused by the fact that we all seem to absorbed in groups more and more. Communities on the internet are another good example for that happening. And because of that, we all like to have our own little corner there. A little bit on our own, different from others. Unique.

I thought about that, when I visited the statistics page of the Archive 2.0 community this afternoon and looked for the most popular pages from it. First of all the homepage, of course. That makes sense. But on second place already the page at which you are able to change the appearance of your page. Right... that's the place where you put up the flower wallpaper and paint your corner with the candy colours!

Coincidentally a colleague of mine, together with his ICT team, visited Fontys in Eindhoven (a Dutch education centre) a couple of days before. Also there he heard that personalizing of things on the internet was an important issue for students, for example. maybe somewhere a contra effect for all the virtualisation going on in networks these days too.

Second Life
And how about this in Second Life (SL)? Well, not that different actually. Just like people are starting with developing their own little corner in the archivists community, most of the newcomers in SL are first of all busy for quite some hours with changing their new me. A different hair cut, a bit more muscles and a little colour change. All very important!

I hadn't done much about that little doodle of mine. Just coloured the shirt orange and made the pants blue. And they still are. Although I coloured my hair orange too and made my skin look a bit more white. It looked too much Mediterranean before, that's why.

But although I only spend like five minutes on this and others did five hours... we in fact still did the same thing. We tried to make our avatar look unique. Even myself - and I really don't care at all about my digital appearance, like you all can tell from my own little corner in Ning - have tried to make myself look like an unique digital individual with the orange look.

My avatar is recognisable amongst many and I even like to joke about the fact that I'm still wearing noob hair (noob is a less flattering word for everything that's there when you just signed up for your second life)... but my cheeks start colouring my shirt when someone makes nice comments about it, because even that hair like that is unique... :-) I even like the little orange guy! It's me.

Wise lesson...
So, what can I learn from all of this? Well, much, I guess. It shows a trend. It shows that you have to keep that trend in mind, while trying to do something on the internet that you want to succeed. So if you're busy with developing something community-like for your customers, you better make sure people can furnish their own little corner in there. That they will be able to use tools there to make themselves feel like they are unique. By having some different colours or by having imported personal photos, doesn't matter.

Because in trying to be unique... we are really all the same!

But...
Eh... still a but... Suppose that I learn about something different, while I read about this in the next few days, of course I'll let you hear about it. :-)