11 februari 2007

Hoe simpel kan het zijn?

Vandaag maar eens een eenvoudig voorbeeldje. Het gaat om twee vragen die ik in het verleden zelf al in een nieuwsgroep heb beantwoord. Met deze voorbeelden wil ik laten zien in hoeverre dit verschilt van een normale inlichtingenprocedure op het werk. Niet de beste voorbeelden, maar voor dit doel wel geschikt.


De gebruikte berichten komen uit de bekende nieuwsgroep soc.genealogy.benelux, die gewoon via Google Discussiegroepen te volgen is. Als je je registreert, dan kun je zelf ook berichten plaatsen. Bij dergelijke nieuwsgroepen kun je je trouwens ook via je e-mailprogramma wel aanmelden. (Berichten komen dan in een aparte map te staan hoor.)


Tjee, spannend hè?! Valt dus nog wel mee... Zoals je ziet lijkt het allemaal erg op een normale vraag, zoals je die ook op het werk binnenkrijgt. Er wordt een vraag gesteld, er komt een antwoord van een archivaris en er volgt een bedankje. Niks bijzonders, tot we wat beter gaan kijken naar wat er nu eigenlijk gebeurt.

De vraag wordt door Kees immers niet aan een archief gesteld, maar in z'n algemeen ('Weet iemand...'). Alhoewel het beantwoorden van dit soort vragen lange tijd tot een soort van monopolie behoorde van de archieven, werkt dat nu heel anders. En dat is maar goed ook.

Let ook op de verwijzing die de vraagsteller legt naar de website van Tilburg. Het intrigeert mij sowieso al waarom de vraag wordt gesteld in een nieuwsgroep en niet aan een archief, maar het maakt me ook nieuwsgierig waarom Kees dacht het antwoord misschien bij Tilburg te kunnen vinden. Ik heb wel wat ideeën daarover... maar die zijn nu niet interessant.

En dan het antwoord. Het is voor Kees natuurlijk wat toevallig dat een archivaris zijn bericht beantwoord. Zelf heeft hij dit natuurlijk niet eens in de gaten, want ik maak me niet als zodanig bekend. Terwijl ik me toch nooit echt schaam voor m'n afkomst... ;-)

Kijk trouwens ook eens naar de tijd van reageren.

Nou, voor een eerste, simpele voorbeeld was dat wel genoeg. Je kunt er uren naar blijven kijken hè? Tenminste, als je daarbij gaat nadenken over het hoe en het waarom en zo. Maar ik moet niet overdrijven.


Hier wordt het alweer iets complexer. Nogmaals, ik laat dit voorbeeld zien om te laten zien wat de verschillen zijn met onze dagelijkse beslommeringen, niet om te laten zien hoe lastig het allemaal wel niet kan worden.


In dit voorbeeld wordt weer een vraag gesteld. Leo heeft blijkbaar meer vertrouwen in de service en lage tarieven van collega-onderzoekers. (En gezien alle vergelijkbare verzoeken in deze nieuwsgroep, is hij niet de enige.)

Weer een normale vraag... maar het geven van een antwoord ligt nu wat anders. In zo'n groep ben je namelijk slechts een van de deelnemers, dus kunnen ook anderen een antwoordje geven. In dit geval springt Hein, een bekende verschijning op onze studiezalen, even bij.

Kortom heb je vervolgens niet alleen met een antwoord op de oorspronkelijke vraag te maken, maar ook met een reactie op eventuele vorige berichten. De informatie daarin is namelijk niet altijd even correct. In dit geval valt het mee hoor. De verwijzing van Hein naar het 'SA', het Bossche stadsarchief, is onjuist, maar het zij hem vergeven.

Maar laat ik even verder redeneren. Hoe maak ik nu dat mijn antwoord eruit springt als zijnde het juiste? De een-op-een-relatie tussen ons en een vraagsteller is in een nieuwsgroep verleden tijd, onze meerwaarde in die groep vooralsnog onbekend en onze autoriteit en/of deskundigheid onbemind. We moeten onszelf dus herontdekken en bewijzen. (Maar we hoeven niet helemaal vanaf nul te beginnen hoor, in dit geval!)

Vragen, vragen, vragen...
Nee hoor, vanaf deze blog geen huiswerkopdrachten of zo. Hieronder som ik alleen wat zaken op waarmee we rekening zouden moeten houden als we ons in dit soort groepen gaan bewegen. En dat geldt dus niet alleen voor nieuwsgroepen, maar ook voor veel andere vormen van e-communities.


  • Zet je als archief iets nieuws op of sluit je aan bij het (soms particuliere) initiatief van een ander?


  • Wat gaat je meerwaarde als archief eigenlijk zijn? Wat gaat je dus onderscheiden van al die andere deelnemers? Zonder meerwaarde kunnen we ons de moeite immers besparen, toch...


  • Waar en wanneer houd je je hiermee bezig? Is dit het begin van dienstverlening de klok rond?


  • Hoe presenteer je jezelf als archief in deze e-communities? Als persoon, als archivaris, als instelling?


  • Hoe ver ga je in je deelname? En wat mag dat eigenlijk kosten? Je kunt namelijk niet alles doen en moet dat ook niet willen.

Allemaal vragen die we zullen moeten beantwoorden. Op het BHIC - maar daarover een andere keer meer - zijn we onder andere op dit vlak al bezig met het zoeken naar antwoorden. Een leuke ontdekkingstocht!

6 opmerkingen:

  1. Leuk weblog Christian! Ik heb zelf een weblog over digitaal erfgoed waar ik jouw nieuwe blog op heb genoemd.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Yvette, bedankt voor je reactie. Inmiddels heb ik ook een link naar jouw blog gelegd.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo zie je maar dat berichten van Het Archiefforum gevolgen kunnen hebben. Zelfs voor de weblog van de
    projectleider van de nieuwe website en de virtuele studiezaal van het Nationaal Archief.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Maar Eric, dat wist je toch al wel... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ook bij mij nu een link, nog even en het wordt een heel netwerk. Ik zal ook linken naar Yvette, trouwens.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Richard, bedankt. Een netwerk? Een community zul je bedoelen hè... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.