De quote waar het om gaat:
In most online communities, 90% of users are lurkers who never contribute, 9% of users contribute a little, and 1% of users account for almost all the action.
Het bericht op de Marketing & Communicatie Blog gaat vooral in op de vraag hoe representatief deze kleine groep van fanatiekelingen is voor de totale groep. Vanuit het oogpunt van marketing natuurlijk interessant om te weten.
De zin van e-communities
Je kunt die vraag ook breder stellen. En dat doet Het Archiefforum | co-blog. Wat is de meerwaarde, de zin van e-communities voor de erfgoedsector? En wat de onzin? Tja, dat vraagt om een reactie hè?
Zin en onzin wordt in dit geval afgemeten aan de hand van het aantal actievelingen. Velen dragen niks bij, sommigen iets en een enkeling veel. Prima, maaruh... wat is dan eigenlijk het verschil met vroeger en nu? Om daar eens mee te starten...
Kranten hebben veel lezers. Sommige lezers schrijven wel eens een brief naar de krant voor de brievenrubriek. Slechts een enkeling maakt daar een sport van. Doeken we de kranten op?
Onze studiezalen worden per jaar duizenden keren bezocht. Van sommige bezoekers zie je daarna de onderzoeksresultaten terug, bijvoorbeeld als ze vol trots een boek komen afleveren. Slechts een enkeling overstelpt je met indexen, artikelen, kennis - gewoon lange verhalen hoor - enzovoort. Sluiten we onze studiezalen?
We leven in een informatiemaatschappij. Of loop ik alweer achter? Nou ja, in ieder geval is informatie belangrijk. De meeste mensen consumeren die. Daar is informatie ook voor bedoeld. Sommigen doen er iets meer mee. En een enkeling weet van geen ophouden.
Niks nieuws onder de zon.
Vrijwilligers op de tennisclub
Zelf mag ik graag een potje tennissen. Ik doe m'n best, goed word ik nooit. Maar het is een fijne sport en gezellig ook. Die gezelligheid komt vooral door veel vrijwilligers die dagelijks met het tennispark bezig zijn. Bloemetjes water geven, bardiensten draaien, toernooien organiseren. Dat soort dingen.
Soms hoor je nog wel eens klachten van zo'n vrijwilliger. Over een ander, die niks doet op de club, maar wel altijd iets te mauwen heeft. En dat klopt... voor de tennisclub. Want diezelfde persoon kan op de voetbalclub weer héél actief zijn. Van sommigen weet ik dat het zo is.
Dus iemand die in de ene e-community een lurker is, kan in een andere community best een actieve contributor zijn. Dat moet ook even gezegd.
Rekent u even mee?
Ha, op het werk zouden ze me uitlachen, als ze wisten dat ik over cijfers zou gaan schrijven. Wanhoop niet, door persoonlijke beperkingen ben ik namelijk gedwongen het simpel te houden... ;-)
Stel dat een bepaalde erfgoedcommunity 10.000 leden kent. Volgens de onderzoeken zouden daarvan 1.000 leden af en toe iets bijdragen aan de community, 100 leden zouden heel veel bijdragen.
Laat ik eerlijk zijn: dat is toch een hele mooie score?! Ik weet niet hoeveel unieke bezoekers de website van het BHIC trekt. Maar als daarvan 10% af en toe iets aandraagt - een foto, een verhaal of wat dan ook - dan zou dat heel mooi zijn. Zeker omdat je ook nog die enkelen hebt, die van geen stoppen weten...
Onze website of community lijkt wat op die krant. Die willen veel lezers gewoon tot zich nemen. Tenminste, het nieuws en zo daarin. En dat geldt voor onze site of zo'n community ook. Veel deelnemers daaraan willen gewoon af en toe in hun behoefte naar historische informatie worden bevredigd. Niks bijdragen, gewoon leuk plaatjes kijken en verhaaltjes lezen. Allemaal klanten hoor!
Kortom
Mijn conclusie is dus simpel. Aan de ene kant is er niks nieuws onder de zon. Ook niet digitaal. Aan de andere kant zijn de cijfers, als je even doorrekent, helemaal zo slecht nog niet.
Die kleine groep kun je verder niet als representatief beschouwen voor de grotere groep. Maar je mag ook het nut van e-communities niet ophangen aan het aantal actieve bijdragen. Een community is namelijk meer dan dat.
Of ben ik zelfs voor een optimist te positief?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.