Kortom, voor de genealogen is een tijdje terug een eigen groep opgericht en een eigen gebouw digitaal opgetrokken. In dat gebouw zijn - heel modern - veel computers opgesteld. Als je die aanraakt, krijg je links naar online bronnen: websites van nationale archiefdiensten, handleidingen bij onderzoek, databases met persoonsnamen enzovoort.
Ik heb daar ook maar een link naar onze eigen nationale trots gelegd. Bloemen zijn niet nodig hoor, maar het lijstje is nu gewoon wat completer. Voor de rest mist er natuurlijk nog veel meer.
Zo beginnen deze genealogen pas zo ongeveer halverwege de oceaan met hun werkzaamheden. Veel links naar passagierslijsten en emigratiebestanden bijvoorbeeld. Ook is er nu een thematentoonstelling over Afro-Amerikaanse genealogie te zien. Dit alles komt natuurlijk door de specifieke achtergrond van de huidige deelnemers aan de groep. Veel Amerikanen, Australiërs enzovoort. Te weinig Europeanen nog.
Ze waren dan ook maar wat blij toen ik in beeld kwam. Ook wel eens leuk om te horen... ;-) Omdat er nu ook kennis van de andere kant van al dat water bijkwam. Geen overbodige luxe natuurlijk.
Maar serieus, dit is natuurlijk een heel mooi voorbeeld van hoe zo'n virtuele wereld als SL ons kan helpen. Hoe vaak krijgen wij geen vragen over emigranten naar Amerika, Australië of Canada? Via SL kom je steeds gemakkelijker in contact met overzeese specialisten. Niet alleen fijn voor onszelf, maar ook voor onze klanten. Zomaar als voorbeeld.
Ook in tegenovergestelde richting werkt dit trouwens voordelig. Zoals Dinnie - waarover direct meer - het mij vertelde: 'There are always folks who do not know how to "jump the pond" when doing their genealogical research to be able to find and use the European repositories.' Nou, komt dat even goed uit!
Verder zijn de genealogen van plan om lezingen te organiseren, meer tentoonstellingen op te zetten en kennis uit te wisselen. Ach, zoiets moet groeien natuurlijk.
...en toen pas archivarissen!
Tja, want die kwamen dus wat later hè. Ik kon er in het begin nog maar weinig vinden. Uit wanhoop heb ik me toen maar bij de bibliothecarissen aangesloten. Dat bevalt overigens prima.
Omdat in andere landen veel bibliotheken ook archieven beheren, had ik een slim plan bedacht. Via de biebgroep wilde ik proberen andere archivarissen te vinden. Dus maar eens een kaartje rondgestuurd... en dat werkte nog ook!
Zo kwam ik in contact met Dinnie Devonshire. In Real Life (RL) heet zij Donna Dinberg. Ze werkt bij Library and Archives Canada. Zelf is ze trouwens bibliothecaris, maar met veel interesse voor archieven. Ik ontmoette haar op het dakterras van het Canadian Nexus gebouw. Een soort ontmoetingsplaats voor Canadese bieb'ers in SL.
Met Donna sprak ik over wat archivarissen in SL te zoeken kunnen hebben. Ze is lid van de genealogische groep in SL en geeft in RL veel presentaties aan collega-bieb'ers en archivarissen. En ze heeft leuke ideeën.
Voor aankomende zondagavond - tja, die tijdzones hè - hebben we een afspraak gepland. Voor het eerst staat er dus een SL-afspraak in mijn RL-agenda... Een mijlpaal!
Maar let op, want voor veel digitale poppetjes die ik tegenkom, is SL dus helemaal geen tweede leven. Het is zelfs een deel van het werk in hun eerste leven (en daarnaast ook vaak nog wat hobby hoor).
Eigenlijk werkt het voor hen en voor mij een beetje als een verlengstuk van internet, e-mail, discussiegroepen en dergelijke. En in de toekomst zal dat wel sterker worden. Misschien dat internet en virtuele werelden steeds verder worden geïntegreerd. Ik geloof daar wel in.
Maar goed, wordt dus zeker vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.