31 maart 2007

De virtuele archivaris... versie 1.0?


Een tijdje geleden alweer heb ik beloofd nog eens terug te komen op dit onderwerp: de meerwaarde van een virtuele wereld boven het normale internet of digitale verkeer. Is er dat? Jazeker wel...

Zuidland in zicht... maar toch nog erg ver weg
Tijdens wat verkenningstochten richting Zuidland - ik zal dat project toch nog eens extra toelichten - komen we op het BHIC allerlei onderwerpjes tegen. Gooi je die allemaal op een hele grote hoop, dan blijven er maar een paar over. Twee daarvan zijn de digitale studiezaal en de digitale archivaris.

In onze ijver om onze fysieke studiezaal overbodig te maken, gooien we misschien wel de belangrijkste meerwaarde van dat ouderwetse concept mee overboord: onszelf!

Wat ik bedoel is dit: het is een groot goed dat op die aloude zaal medewerkers rondlopen die ter plekke kunnen helpen. Vragen aanhoren, interpreteren, vertalen richting bronnen en zoeksystemen, antwoorden weer vertalen richting bezoekers, tips geven enzovoort. Eigenlijk zijn we erg belangrijk... ;-)

Maar digitaal is dat allemaal wat lastiger te behappen. We scannen in hoog tempo bronnen en indiceren alsof het een lieve lust is. Tot forums en misschien zelfs chatten en wiki's en zo komen we ook nog wel (althans, vaak in gedachten...), maar ergens daarna houden we vooralsnog vaak op in het creëren van de digitale studiezaal.

Een manier om het live contact met de dienstverlenende deskundige daadwerkelijk te vertalen naar een digitaal platform, is nog niet echt in de maak, geloof ik. En da's toch wel jammer hè?

Human input
Joh, en laat nou net die factor mens helemaal aanwezig zijn in virtuele werelden! Daar kijk je mekaar immers in de (digitale) ogen. Daar kun je door direct door te vragen een vraag verhelderen. Daar kun je menselijke hulp vinden, die je helpt een weg te banen door een vreselijke zee van informatie... liefst ook uit die zee de visjes voor je haalt.

Onderwijsinstellingen als Fontys schatten dat, denk ik, goed in. Het is ook goed om te zien dat bijvoorbeeld zoveel universiteiten Second Life (SL) betreden. Voor het leerproces is die extra dimensie - de derde dimensie - van communiceren immers van groot belang!

Komt dat zien!
Ik kan je dit vertellen. (En misschien zul je me geloven...) Het staat vast ook ergens in een boekje of onderzoeksrapport. Dat kun je opnemen en aannemen... maar ik wil dit soort dingen het liefst zelf altijd maar ervaren, eigenlijk. Dan dringt het werkelijke besef van een verandering pas goed tot je door. Tot mij in ieder geval.

Vergelijk de meerwaarde ook maar even met mailen. Merken jullie ook dat iedereen steeds slordiger - in onze ogen dan - wordt in het schrijven van een mail? Als ik onze inlichtingencorrespondentie op het werk eens doorneem, dan springen me soms de tranen in de ogen hoor... ;-)

Geen volzinnen, geen leestekens, geen spellingscontrole, geen logische zinsopbouw, geen helemaal niks, soms zelfs geen vraag... Tenminste niet een duidelijke vraag. Eigenlijk krijgen we steeds vaker alleen maar een haastig geformuleerde mail met klaarblijkelijk een vraag. Een vraag in een vorm die je eerder als chat zou verwachten. Met zinnen zoals scholieren die na schooltijd naar elkaar sms'en of msn'en.

En soms gaan er wel twee of meer mails overheen voordat eindelijk de vraag duidelijk is en het antwoord begrepen. Is de communicatie nu dan verslechterd? Nee hoor, alleen veranderd. Alleen de technische middelen, die we voor die communicatie gebruiken, zijn dat nog niet allemaal, denk ik.

Met dit soort Real Life (RL) ervaringen in het achterhoofd, mag ik graag m'n reference shifts in SL doen. Hetzelfde werk, maar op een andere manier wat betreft communicatiemiddelen. Ervaar en leer!

Boven alle andere digitale manieren om te communiceren met anderen, zoals een klant, vind ik die in een virtuele wereld als SL nog steeds het meest ongelofelijk. Zoveel directer, zoveel sneller, zoveel... ja, zelfs zoveel persoonlijker. Is dit dan de juiste digitale vertaling van een analoge archivaris op de fysieke studiezaal?

Een stap in de goede richting, lijkt me.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.