8 juli 2009

Coming to America (5) - Living the American Dream


Zo, de eerste paar dagen zitten erop. En wat een boel ervaringen! Zelfs als je met z'n tweetjes alleen maar wat rustigaan doet. Op het eerste gezicht lijkt Amerika van de buitenkant wel heel veel op Nederland, maar als je onder de motorkap kijkt, dan zit er ineens een wereld van verschil tussen onze beide landen. Niet te beschrijven eigenlijk, maar natuurlijk ga ik er toch wat woorden aan wijden... ;-)

Ik probeer gedurende het dagelijks gedoe door namelijk zoveel mogelijk mee te krijgen van hoe het leven in Amerika is. Misschien dat ik dan ook een beetje een beeld krijg van wat maakt dat die gekke Amerikanen zo trots zijn op hun land, want dat zijn ze, zeg! Ondanks al het gejammer over hun onbetaalbare gezondsheidszorg, hun magere sociale voorzieningen, de hoge werkloosheid, falende oorlogen en zo meer, blijft namelijk fier overeind staan: kom niet aan ons land!

Hard gras
De droom van iedere Amerikaan is wel een eigen huis. Wat dat betreft ben ik met m'n eigen appartementje in Den Bosch ook al een eind op scheut met dromen, alleen voor de Amerikaan komt daar nog een grasveld bij. Veel grasveld. Héééél veel grasveld. En dat moet gemaaid worden...

Dus dat heb ik, in het kader van dat dromen, dan ook maar eens een keertje gedaan - gedurende een uur of anderhalf heb ik me met zo'n gemotoriseerd ding - tot groot vermaak van de vrouw des huizes - in het zweet gewerkt op het gras. Sommige buurtbewoners doen dit zelfs meerdere keren per week. En wat doen ze dan vervolgens met al dat gras? Eigenlijk niets, zo lijkt het mij. Tenminste, ik heb tot dusver nog zomaar weinig mensen heftig gebruik zien maken van al het groen wat zich rondom hun huis bevindt. Maar dat komt misschien nog.

Het onderhouden van een mooi grasveld lijkt me wel onderdeel van die Amerikaanse droom te zijn. En ook het feit dat het hard werken is om het allemaal te onderhouden. Want dat is iets wat ik toch wel regelmatig hoor: Amerikanen werken hard, harder, hardst - ze werken gemiddeld 300 uur per jaar meer dan mensen in andere landen. Gedeeltelijk is dat simpelweg noodzakelijk om in het dure levensonderhoud te voorzien, deels is het ook uit principe en trots. Een groot, mooi gemaaid grasveld als soort van statussymbool dus?

Maar het ligt er in ieder geval weer keurig bij! :-)

Grocery shopping at Busch's Fresh Food Market
Diezelfde dag was ik ook nog (alleen!) boodschapjes wezen doen in een supermarkt dichtbij, Busch's Fresh Food Market. Interessant vond ik daar nu vooral hoe je bij iedere kassa geholpen wordt door iemand die de boodschappen voor je inpakt. Naast een uiting van klantvriendelijkheid begrijp ik dat dit ook een manier is om zoveel mogelijk mensen te betrekken bij het arbeidsproces. Zo zie je vaak ouderen de boodschappentas inpakken, zodat die toch nog een extra centje bijverdienen. Want ja, zorg voor ouderen of een pensioen zoals in Nederland, dat kennen ze in de States niet.

Da's een van de gevolgen van de keuze voor een systeem waarin individualisme voorop staat in plaats van collectivisme. Amerika biedt namelijk volop kansen. En iedereen krijgt ook gelijke kansen - niet te verwarren met gelijke omstandigheden - maar jij en jij alleen zult daarvoor moeten werken. En lukt dat niet of niet meer, dan heb je toch wel erg veel pech.

Met terugwerkende kracht ga ik persoonlijk een collectief systeem als het onze meer en beter waarderen. Het langzaamaan knabbelen daaraan moeten we dus zoveel mogelijk vermijden. Alhoewel ik sommige discussies lastig blijf vinden, zoals het eerder geholpen kunnen worden in een ziekenhuis als je meer betaalt, zelfs als dat zorg aan anderen niet nadelig beïnvloedt. Welke weg sla je in en waar komt die uit?

Coffee at Zingerman's
Wat me hier in z'n algemeen trouwens in winkels - even terug naar het onderwerp - opvalt aan het personeel, is dat er in de eerste plaats zoveel van is - je struikelt werkelijk over het personeel - en bovendien hoe proactief het personeel in veel gevallen is. Ik vraag me af in hoeverre competitieve factoren meespelen. Maar je wordt in ieder geval steeds supersnel geholpen. En vriendelijk ook.

De beste ervaring tot nu toe had ik in Zingerman's, een nationaal geroemd, superdruk en gezellig winkeltje in Ann Arbor, waar je heerlijk vers brood kunt kopen, kaas, pastasauzen, olijfolie en wat al niet meer en waar je bovendien een en ander in het eetbargedeelte kunt nuttigen. Overal wordt je uitgenodigd toch vooral gratis van het brood of de kaas te proeven en in alle hoeken vind je personeel. Personeel om je broodjes aan te reiken, om je vragen te beantwoorden, om een bestelling op te nemen, om je bestelling af te rekenen, om je bestelling bij je tafeltje af te leveren enzovoort. Heel erg leuk!

Jaja, jullie lezen natuurlijk liever over alle spannende dingen die ik heb gedaan, maar voor mijzelf zijn de observaties gedurende de reis nu eenmaal van meer belang om vast te leggen. Sorry dus! Maar ik zal als goedmakertje snel een paar fotootjes online zetten.

Later meer!

5 opmerkingen:

  1. Dus als ik het goed begrijp reis jij helemaal naar de US of A om gras te maaien.
    Ik zag laatst een stukje reportage van een supermarkt uit de US of A en daar stond inderdaad een gepensioneerde meneer de bezoekers te verwelkomen. Met sommige had hij wat meer contact, zei hij.
    Wat Amerikanen een stuk beter doen dan wij: toneelspelen. Zij kunnen die (ongemeende?) lach eindeloos reproduceren.
    Ik ben benieuwd naar de rest van je observaties!

    Have fun!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha, ha, je bent dus goed aan het werk gezet! Leuk dat je over hele basale dingen schrijft...

    Wij werken ons hier trouwens ook in het zweet met de 23 archiefdingen.

    Hele mooie tijd toegewenst door Lotus.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Leuk te zien dat je ook kunt tuinieren. Dat is weer eens iets anders dan een balkon met minimaal onderhoud. Boodschappen doen "alleen" in vreemde winkels...
    Interessant om te horen hoe jouw kijk op de verschillen zijn tussen Amerika en ons landje.
    Veel plezier met je trip naar Detroit en veel foto's maken.

    van der Vennekes

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Way to go Christian, een prachtmat ist!

    Geniet van alle indrukken, die observaties zijn ook leuk om te lezen hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Luud: Nee hoor, het grasmaaien heb ik nou wel gehad! (Het gras zelf denkt daar anders over, denk ik.) Maar inmiddels heb je gelezen dat er ook andere dingen op het menu staan.

    In winkels wordt inderdaad wel wat toneel gespeeld, maar wel erg goed! Ik vind het personeel eigenlijk overal tot nu toe vriendelijk en behulpzaam. Natuurlijk is dit in ieder geval gedeeltelijk ook een goede verkooptruuk. Da's immers hun werk. Maar ze doen dat werk wel erg kundig!

    @Lotus: Dank voor je berichtje! Het is gelukkig niet alleen werken hoor. Anders was het snel afgelopen met de vakantie! ;-)

    Goed dat er nog steeds hard wordt doorgewerkt aan de 23 Archiefdingen. Over een week of twee/drie doe ikzself ook weer volop mee!

    @Van der Vennekes: Ja, allemaal goed om te weten hè? ;-)

    Ik vind een balkon nog steeds de meest ideale vorm van 'een buiten' hebben, dus... Geen gras in Den Bosch!

    @Edwin: Dat zeg ik! ;-) Dank voor je berichtje!

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.