19 april 2010

300 Mensen


Veel vakbroeders maken zich druk over een vermeend imagoprobleem dat archieven en archivarissen zouden hebben. Zelf voel ik dat in het geheel niet zo - ik spreek op de spreekwoordelijke feestjes blijkbaar alleen mensen die mijn werk ongelofelijk interessant vinden - en ook op het BHIC deze week leek er niets van een imagoprobleem aanwezig.

Waar we twee jaar geleden op zo ongeveer dezelfde vacature nog slechts één reactie kregen, waren dat er dit keer wel 300 binnen een week! Toegegeven, de advertentietekst was aangepast en breder verspreid, maar allemaal mensen die stuk voor stuk maar wat graag op ons archief willen werken.

Waardering en selectie
In zeker opzicht een van de meest ondankbare taken van mijn functie is wel het (voor)selecteren van de sollicitatiebrieven. Uiteindelijk heb je van die 300 mensen er namelijk maar eentje nodig. Over zo'n luxeprobleem kan ik nog wel eens een grapje maken, maar uiteindelijk is dit serious business: het gaat 300 keer over (een deel van) het inkomen van iemand, daarnaast vaak zelfs over een stukje levensgeluk. En gedurende afgelopen weekend moest ik daar dus met snelle stappen doorheen en soms overheen.

Het lezen van alle brieven is makkelijk, het beoordelen daarvan gaat meestal snel. Maar is daarom nog niet makkelijk. Op basis van heldere selectiecriteria vallen sommige brieven al binnen luttele seconden af. Brieven waar mensen misschien wel een halve dag over hebben zitten dubben. Ik heb nu eenmaal buitengewoon duidelijk in m'n hoofd zitten wat voor persoon we zoeken als nieuwe medewerker en collega. Maar bij het zetten van ieder kruis bij een naam weet je dat je iemand teleurstelt, terwijl hij of zij zelf op dat moment nog alle hoop heeft.

Iedere sollicitant verdient alle, nee, voldoende aandacht. Ik had langer naar iedere brief kunnen kijken, maar de beslissing zou niet anders zijn geweest. Het zij zo. Nog iets te vaak waarschijnlijk leef ik me in, in het gevoel van de sollicitant bij het versturen van de sollicitatie en het straks lezen van het antwoord. Wat betekent mijn strak geplande beslissing voor iemand? Alsof het mijn eigen vader of moeder of broer kan zijn. Niet te vaak doen dus.

Inmiddels waren er na zaterdag iets minder dan 40 mails over - slechts 3 mensen maakten gebruik van de diensten van TNT - en na zondag waren dat er nog maar 22. Da's een mooi aantal om de leescommissie op te zetten.

Ik heb zelf al genoeg 'schade' aangericht voor een weekend. En die schade ga ik nu netjes proberen te verwoorden in een afwijzingsmail. Weer een ander vak apart.

Plaatje

3 opmerkingen:

  1. Even uit nieuwsgierigheid: Stuur je iedereen een afwijzingsmail, en zo ja: met redenen van afwijzing? Daar heb je nog een weekend voor nodig, denk ik ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Aan mensen teleurstellen kun je nou eenmaal niets doen. Je hart zit iig op de goede plaats! Als het meer uren waren geweest had ik zeker ook gesolliciteerd :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Albert: Ja, iedereen krijgt een afwijzingsmail, maar wel dezelfde. Ik leg daarin uit hoe de procedure verder verliep en grofweg op basis van welke criteria kandidaten zijn geselecteerd. Kandidaten die na de tweede selectieronde afvallen krijgen een andere brief.

    Al is het een standaardbrief met afwijzing, ik probeer altijd daarin wat mee te geven wat mensen bij een eventuele volgende sollicitatie kunnen gebruiken als tip. En dat werkt, weet ik inmiddels.

    @Wilma: Iemand met jouw capaciteiten zou ik niet op een dergelijke functie willen hebben hoor! ;-) En tja, in dit soort procedures kun je nu eenmaal niet iedereen tevreden stellen. Praktisch gezien stuit je dan op wat hobbels... haha!

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.