"Je moet van twee kanten komen om elkaar te ontmoeten." Het zijn de eerste woorden van de muzikale voorstelling Cape Connection en ze staan eigenlijk gedurende dat hele theaterconcert centraal.
Uit de flyer:
Kaap de Goede Hoop op de zuidpunt van Afrika was door de eeuwen heen een snijpunt van culturen. Portugese en Hollandse zeevaarders kwamen in aanraking met de oorspronkelijke bevolking van het Afrikaanse continent. Die plek is het uitgangspunt van vier muzikale reizigers die niet wonen waar ze zijn geboren.
En zo ontmoeten drie vrienden (de vierde moest door privé-omstandigheden helaas afhaken) elkaar door hun muziek op het podium: Fernando Lameirinhas op gitaar, als Portugees wonend in Nederland, Régis Gizavo op accordeon, als Madagask wonend in Frankrijk, en Stef Bos op alles wat hem voor handen kwam, als Nederlander wonend in Zuid-Afrika. Gebroederlijk samengebracht met als grenzeloze taal de muziek, aangevuld met muzikanten uit even zoveel windstreken.
Tijdens de premiëre op 28 april in het Parktheater in Eindhoven werd het eerste nummer in een grote zaal gespeeld zonder geluidsversterking, waardoor de ontmoeting weg had van die door straatmuzikanten. Maar als de techniek wordt ingeschakeld en de woorden van de aangrijpende tekst van Zondag in Soweto zich een weg door de zaal banen, begrijp je pas wat het verhaal van de avond zal zijn.
Voor de pauze stellen Stef, Fernando en Régis zich door middel van hun eigen liedjes aan het publiek voor. Bij alledrie heeft niet alleen hun achtergrond en het vele reizen z'n weerslag gevonden in hun muziek. Het zijn vooral de vele verschillende mensen geweest die ze door de jaren heen op hun weg mochten ontmoeten. Indrukwekkend, zoals in zijn fado bijvoorbeeld de emotie van Fernando doorklinkt. En verbijsterend, zoals Régis al zingende vertelt over zijn dorpje in Madagaskar wat ten dode was opgeschreven toen er safier aanwezig bleek in de aarde.
Na de pauze zochten de drie vrienden vooral elkaar op in hun gezamenlijke, vaak nieuwe muziek. Meest onder de indruk was ik echter van De Onderstroom, maar dat nummer had mij zonder meer al ingepakt. Drie totaal verschillende stemmen, maar één geluid. Zoals ze zelf zeiden: "celebrate our differences!"
Enige minpunt die avond was het feit dat je op het balkon van dat Parktheater echt verschrikkelijk weinig beenruimte hebt. Ik ken moeders die er na enkele dagen nog steeds last van hadden... :-(
Maar de voorstelling zelf is prachtig mooi.
Ik woon niet waar ik ben geboren
Er schuilt een vreemde in mij
Die ergens thuis zou willen horen
En soms zichzelf buitensluit
Prima stukje.... ook ik heb dit zo ervaren!!
BeantwoordenVerwijderen@Anoniem: Tjonge, zomaar ineens een reactie geplaatst! ;-)
BeantwoordenVerwijderenKwam dit concert maar op dvd uit...
BeantwoordenVerwijderen@Anoniem: Daar zit ikzelf ook op te wachten. Via de website/nieuwsbrief blijven we wel op de hoogte. Schitterende voorstelling!
BeantwoordenVerwijderen