Nut en noodzaak... van deze blog

Alhoewel ik voor een ander nog wel eens een ongeleid projectiel kan lijken - van het ene idee spring ik soms net zo eenvoudig door naar het andere - zit er toch meestal wel een strak plan achter... Voor mij dan. En soms lukt het me zelfs dat aan anderen duidelijk te maken.

Zo ook met mijn aanwezigheid in Second Life (SL) en met deze blog. Het is niet zo dat dit op een namiddag bedacht is. Ik heb er wat dagen over gedaan, ik heb er eens een nachtje over geslapen en ik had zelfs wat doelstellingen op papier gezet.

Sowieso is het al bijzonder dat ik vantevoren iets op papier zet... ;-)

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet slecht had bedacht. In eerste instantie dan. Het loopt allemaal wel iets anders dan gepland... maar dat ligt aan het plan. Niet aan het lopen.

Bloggie
Zo'n blog geeft je ook wat werk, maar het is wel leuk om te doen. Zeker als je wat publiek hebt. (En m'n ego is groot genoeg om publiek te wíllen hebben!) Over dat laatste, het eerste: de bezoekersaantallen stijgen geleidelijk. Uit de statistieken haal ik dat er zelfs trouwe lezers zijn. En sommige daarvan willen ook nog wel eens reageren. (Maar al met al zal ik nooit de bezoekerslijsten bestormen met deze blog hoor!)

Dat laten reageren was trouwens geen hoofdzaak, maar een bijkomend voordeel. Het is wel erg leuk, want zo kom je weer met andere mensen in contact. Mensen in andere takken van sport, in andere werelddelen zelfs. Mensen met andere ideeën soms. Of juist dezelfde. En dat laatste is ook wel eens fijn om te weten hè.

In het begin dacht ik dat mijn blog vooral interessant zou zijn voor andere archivarissen. En dan alleen nog maar de archivarissen die met dienstverlening bezig zijn en die wat in dezelfde richting als ik denken. Misschien is dat mijn beperkte blik... maar mijn publiek is schijnbaar breder dan mijn doelgroep. Gelukkig maar, want anders was het maar een select gezelschap geworden!

Zo krijg ik veel aandacht vanuit de genealogische hoek en ook vanuit de bibliotheeksector.

Archivarissen, genealogen en bibliothecarissen
Gelukkig zijn er een paar echte archivarissen in SL gekomen. Maar goed, daar heb ik het al over gehad hè. In ieder geval hoop ik dat mijn blog een heel klein beetje bijdraagt aan de bekendheid van iets als virtuele werelden onder archivarissen. We krijgen er echt nog mee te maken hoor!

De eerste extra publieksgroep, die ik niet echt had verwacht dan, is eigenlijk nog best eenvoudig te verklaren: het is namelijk onze grootste klantengroep. Dus het is logisch dat er een aantal genealogen is die interesse heeft in wat ik uitvreet als archivaris in zoiets als SL. Mooi zo.

En dan zijn er de bieb'ers. Nooit aan gedacht, maar eigenlijk niet zo vreemd. Het zijn - in mijn ogen - onze meest naaste collega's in het veld. En ze zijn over het algemeen een stuk verder in hun denken en doen en laten. Ook wel begrijpelijk ergens. Op het moment denk ik dat ik meer door bieb'ers wordt gelezen, dan door archivarissen... Maar dat ligt ook aan wat gratis reclame op andere blogs. Niet gevraagd, wel gekregen.

Nederlanders
In SL heb ik trouwens nog maar weinig Nederlandse infospecialisten op het Info Island gezien. Wel een medische bibliothecaris, Guus van den Brekel, uit het noorden - da's met de auto ver weg van Brabant, in SL valt het best mee! - maar zelfs die heb ik via iemand aan de andere kant van de oceaan ontmoet.

En verder heb ik hem eigenlijk ook niet eens meer echt gesproken. Misschien omdat hij vooral op het Health Island werkt... en net als met ziekenhuizen, kom ik daar onbewust niet graag naartoe, denk ik. (Alhoewel daar een aantal fantastisch bezielde mensen rondloopt! Populair gezegd: respect!) Zal hem nog eens opzoeken, want hij geeft ook presentaties over SL, begreep ik toen. Interessant.

Toch hoorde ik vandaag van een ander digitaal poppetje dat er nog zo'n vier of vijf Nederlandse bieb'ers extra moet rondlopen in SL. Die zal ik toch eens proberen te ontmoeten, want ik ben erg benieuwd naar hun ervaringen hier. En alhoewel m'n Engels behoorlijk aan het verbeteren is, soms loop je tegen wat beperkingen aan. Vaktermen en zo.

(En voor de rest is er een dijk extra aan Nederlanders in SL hoor, maar die bezoekt andere eilanden dan ik...)

Dus wat heb ik er nou eigenlijk aan?
Nou, een heleboel! Naast het ontmoeten van al die mensen en het uitwisselen van soms verrassende ideeën, is er namelijk nóg iets... Het pennen op deze blog helpt me om mijn warrige gedachten wat te structureren. Soort van, dan. Meer voor mezelf dan voor een ander, dus.

Op de een of andere manier tekent er zich - onzichtbaar voor anderen waarschijnlijk - namelijk wel een soort concreet denkkader af in mijn hoofd, waar het virtuele werelden betreft. De mogelijkheden en onmogelijkheden, kansen enzovoort.

En daarnaast houdt het bijhouden van deze blog me ook extra scherp om bepaalde ontwikkelingen elders in de gaten te (blijven) houden. bepaalde blogs, bepaalde onderzoeken, bepaalde mensen. Maar wel bepaalde dingen dus. Niet alle dingen.

Mexicooooooh!!!
Oké, toch nog een toevoeging dan: ook die chatbox op de site werkt prima. Niet dat ik de hele dag aan de gang ben, maar met enige regelmaat raak ik aan de chat hoor! Een paar weken terug zelfs met een Mexicaan, wiens Nederlandse vriendin archivaris was... LOL ;)