14 juli 2009
Coming to America (8) - Eten in de States
Zo'n reis begin je niet alleen met allerlei verwachtingen, maar ook met allerlei vooronderstellingen, vaak ingegeven door verhalen van anderen, door dingen die je op de televisie hebt gezien enzovoort. Een van mijn vooronderstellingen was, dat je in Amerika vooral grote porties eten krijgt en dat het zomaar lastig is om aan iets gezonds te komen. Het stereotype beeld, zeg maar.
Nou, dat valt reuze mee.
Hoe het in de echt grote steden is, dat weet ik nog niet, maar overal waar ik tot nu toe ben geweest kun je gewoon een gezonde maaltijd bestellen. Salades, pasta's en meer van dat soort dingen. Ja, de porties zijn over het algemeen wel bijzonder groot. Het is dan ook heel normaal dat je bij het opgeven van je bestelling aangeeft je menu samen te zullen delen. Vaak krijg je standaard al twee borden geleverd, waarover die ene maaltijd vervolgens al is verspreid. En achteraf is het vragen om een bakje - als je dat al niet zelf gevraagd wordt - heel normaal.
Vooraf stond ik er wel eens van te kijken hoe vaak mensen hier uit eten gaan. Dat leek mij namelijk nogal een aanslag op je budget, maar het omgekeerde blijkt het geval. Het doen van de wekelijkse boodschappen is hier namelijk schrikbarend duur. Voor levensmiddelen ben ik hier zowat het dubbele kwijt als in Den Bosch en dan winkelen we echt niet bij een dure zaak. Uit eten gaan daarentegen is dan weer spotgoedkoop. Eigenlijk lunchen/dineren we hier met z'n tweetjes voor een bedrag wat ik in Den Bosch gemiddeld in m'n uppie al kwijt zou zijn. En dan geen friet met een hamburger, maar een lekkere, gezonde maaltijd.
Water krijg je hier standaard bijgeleverd - je hoeft er eigenlijk niet om te vragen en je hoeft er ook niet voor te betalen, waar ik me in Nederland nogal aan erger. Ik hoef geen bronwater uit een flesje, gewoon een glas kraanwater bij m'n eten is voldoende. En in Amerika doen ze daar niet moeilijk over. Je krijgt er zelfs ijsblokjes en een schijfje citroen bij. Prima service!
En met die service is sowieso niks mis hoor. Ik ben tot nu toe altijd zeer snel en zeer vriendelijk geholpen. Je tafel is toegewezen aan een vast lid van de bediening, dat zich voorstelt en op een informele manier - maar wel correct - jou die avond bedient. In Nederland gaat het toch vaak wat formeler - maar nog steeds correct - en het is dus maar waar je van houdt.
Die goede service komt waarschijnlijk ook voort uit het feit dat de serveersters en zo afhankelijk zijn van jouw fooi voor hun salaris. Ik begreep dat ze soms maar een dollar of drie (da's ongeveer twee euro) per uur verdienen en dat de rest vanuit fooien zou moeten komen. Die beslaan zo'n tien tot vijftien procent van je maaltijd. Op de kassabon ruimen ze daar zelfs aparte witruimte voor in, zodat je kunt uitmaken wat de service je waard was.
En als je voor je levensonderhoud direct afhankelijk bent van fooien, dan wil je wel een extra stapje zetten voor je klant! En dat gebeurt dan ook. Een goed systeem, lijkt, want de klantvriendelijkheid is inderdaad beter dan wat ik van Nederland gewend ben. (Het is het verschil tussen goed en beter, niet tussen slecht en goed.) De keerzijde is dus de onzekere inkomenspositie van het horecapersoneel. Wat dat betreft hebben we in Nederland een andere keuze gemaakt: we leveren collectief tot een aanvaardbaar niveau wat service in, maar krijgen daar in de horeca inkomenszekerheid voor terug. In Amerika overheerst wederom de gedachte van het individualisme: doe gewoon je best, dan verdien je je centen. Doe heel erg je best en je verdient er nóg meer. Het heeft allebei voor- en nadelen. Een compromis lijkt me haalbaar.
Terug naar het eten. Uhmm... Ik krijg honger! :-)
Een laatste opmerking nog: het is ontegenzeggelijk waar dat de Amerikaan gemiddeld de dikste mens op deze aardkloot is. Dat is dus niet omdat je geen gezonde maaltijd kunt bestellen of omdat je verplicht bent al die grote porties helemaal in je eentje op te eten. Het komt waarschijnlijk vooral doordat het zo makkelijk is om voor die snelle, meestal ongezonde snack te gaan, helemaal in combinatie met het jachtige leven dat veel mensen hier leiden. Het is natuurlijk een heel gedoe om heel de dag met het gezin door te komen - met vier banen en twee kinderen en zo - en dan ook nog eens gezamenlijk een maal te nuttigen. In veel gevallen wordt er dus gewoon individueel tussendoor wat tussen de kiezen weggewerkt of wordt er onderweg van werk naar huis naar kinderopvang een snelle hap weggewerkt. Hoe dan ook: een ongezonde situatie.
Lees meer blogposts over
Coming to America
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Eet lekker door en wordt geen Amerikaan. Op geen enkele manier :-)
BeantwoordenVerwijderenJe hebt wel een prima vakantie als ik dat zo allemaal lees. Ik krijg er zin in!
Denk om je lijn!!
BeantwoordenVerwijderenAls alles zo lekker smaakt en de porties zo groot zijn is het verleidelijk. En.... het is straks weer zo moeilijk wennen in dat nuchtere Nederland.
Geniet met mate.........
IKKE
@Luud: Weinig kans hoor, op een veramerikanisering van ons Chrisje. Daarvoor is de tijd hier te kort en ben ik toch te veel Brabants! ;-)
BeantwoordenVerwijderenHet is inderdaad een prima vakantie. Langere trips worden afgewisseld met heerlijk rustige vakantiedagen of korte activiteiten.
@Ikke: Ik kijk wel uit hoor! Dan daarbij: wat je niet hebt, kun je ook niet verpesten... haha!
Ook thuis wordt er goed voor me gezorgd. Gisteren stond er bijvoorbeeld Pools gehaktbrood op het menu, samen met 'breadsticks' en Alfredosaus, en dan nog pasta. Allemaal in gangbare porties, maar jammie jammie! :-)
Minder lullen nóg meer genieten broer.
BeantwoordenVerwijderenShow me the city that never sleeps!
@Anoniem: Broertje, dat doe ik, vandaar de stilte de afgelopen dagen. Wacht maar tot je de foto's van de Niagara Falls ziet! It's amazing!! :-)
BeantwoordenVerwijderen