Eergisteren dan het langverwachte en drukbezochte Doxis Seminar over Informatiemanagement 2.0 - Ingmar deed daarvan al eerder prima verslag.
Archief 2.0
Aan mij was de eer om het seminar af te trappen, en wel met een keynote waarin ik vanuit mijn verhaal over Archief 2.0 (over statisch of oud-archief) het publiek (voornamelijk mensen uit de hoek van dynamisch en semi-statisch archief) een spiegel wilde voorhouden. Ik hoopte dat ze zouden zien dat in hun eigen werkomgeving precies dezelfde ontwikkelingen relevant zijn en precies dezelfde krachten een rol spelen als er in mijn deel van het archiefwezen spelen.
En dat er ook dezelfde kansen en mogelijkheden liggen voor de ontwikkeling van je professie, dat er niks afgaat, maar dat er juist heel veel bijkomt. De erkenning van het feit dat bijvoorbeeld een ander ook veel weet, betekent niet dat jijzelf minder weet. En de discussie of je ambtenaren mee kunt laten helpen bij het vormen van hun eigen dossiers, lijkt me zoiets als onderzoekers mee laten helpen bij het toekennen van trefwoorden bij historische fotocollecties, of bij het transcriberen van charters. Allebei ooit vloeken in de kerk, tegenwoordig een trend.
Archief 2 0 voor dummies
View more presentations from Christian van der Ven.
Archiveren 2.0
Vervolgens sloot ik aan bij Ingmars workshop over Archiveren 2.0. Ingmar verkondigde daarin (bijna) de dood van het document en hief het glas op de geboorte van de oneindige informatiebron. Geen documenten meer zoals nu, met een linksboven en een rechtsonder, maar dynamische documenten, die voorlopig in Google Wave het meest duidelijk hun gezicht laten zien. Ook Ingmars slides mochten er wat dat betreft zijn, alleen online beschikbaar bij Zoho, rijkelijk gecombineerd met Flickr en YouTube.
Daarna ging het via bloggende gedeputeerden, twitterende ministers en golvende projectteams steeds door naar de vraag of we het hier over archief hadden en of dat misschien gearchiveerd zou moeten worden. De vraag was aan het publiek, dat niet met droge ogen kon beweren dat dit niet zo was. Gelukkig maar, want volgens Ingmar was het grooste risico er niet over nadenken. Groot gelijk, want ergens nog geen antwoord op hebben, maakt de vraag niet minder reëel.
Vorm en inhoud van de workshop waren sterk, Ingmars vragen - en gebrek aan pasklare antwoorden - confronterend. Voor velen zal de lunch op een welkom moment zijn gekomen...
Informele overheden
De tweede keynote werd verzorgd door Theo Thomassen, iemand die met positief-kritische blik de 2.0-ontwikkelingen volgt. Hij gelooft niet in web 2.0 als brenger van een ultieme vorm van democratie in de maatschappij of zelfs maar op het web. En hij gelooft niet in soortgelijke andere idealen die web 2.0 waar zou maken. Hij gelooft ook het tegenovergestelde niet, hij gelooft simpelweg in een gulden middenweg, zoals ook de Encyclopaedia Brittancia (die steeds meer gebruikersparticipatie introduceert) en Wikipedia (die steeds meer een hiërarchische structuur ontwikkelt) langzaam naar elkaar toekruipen.
Sommige werkprocessen binnen de overheid - Theo bekeek er een aantal - lijken zich beter te lenen voor de inzet van 2.0-middelen dan anderen. En dat is prima. Het een sluit het ander niet uit, versterkt elkaar soms zelfs, omarmt elkaar. Ook hier weer: er gaat niks af, er komt simpelweg iets bij, en naar gelang het doel kunnen we kiezen uit wat meer mogelijkheden. Max en Chido gaan daar in hun reacties op Ingmars post ook op in. Interessant was Theo's zoektocht naar situaties waarin overheden informeel met burgers zouden kunnen communiceren of dat al doen, de relatie tussen die vraag en het verschil tussen de industriële productiemaatschappij en de kenniseconomie, en natuurlijk de vraag wat dit voor archiveringsprocessen betekent.
Maar of dat allemaal bleef hangen bij het publiek, dat is de vraag. Bij Theo had ik de indruk dat een aantal was afgehaakt - jammer, want een inspirerende lezing, voor wie de grote lijnen doorzag.
Obstakels
Maar ook tijdens de laatste workshop die ikzelf volgde bleek de werkelijkheid wederom weerbarstig. Aan de hand van Google en iTunes zouden we kijken wat DIV daarvan kan opsteken. Heel veel natuurlijk, maar vervolgens komen de mitsen en de maren. Het werk van DIV is te specialistisch, de documenten te bijzonder, klanten te veeleisend, de vul maar in te vul maar in en zo nog meer.
En da's ten tweede maal jammer, want we waren juist zo goed op weg. We weten wat er mis is en misschien zelfs in welke richting de oplossing gezocht moet worden. Maar nog voordat de eerste stap in die richting is gezet, houden we de pas alweer in, omdat verder op de weg vast een steen zal liggen, of zelfs wel twee-punt-nul.
Ik zeg het nog maar een keer: als je de obstakels ziet, ben je het doel uit het oog verloren.
De eerste dag
De wereld werd ook niet in een dag geschapen en ook wij zullen voor het heruitvinden van ons vak nog wel wat meer tijd nodig hebben. Veel mensen gingen desondanks - en da's een mooie, eerste dag - geïnspireerd naar huis. Tot slot nog dank aan de organisatie: alles was tot in de puntjes verzorgd, als een van de sprekers ben ik koninklijk in de watten gelegd. Bedankt!
Plaatje
Christian, aan jouw presentatie heeft het in ieder geval niet gelegen!
BeantwoordenVerwijderenOverigens is het heel goed voor ons, archivarissen die niet direct meer hangen achter een DIV-overheid zoals een "normaal" gemeentelijke archiefdienst, om voeling te blijven houden met de ontwikkelingen in de DIV. Van dat oogpunt uit gezien was het een hele nuttige dag n een prachtige omgeving.
@Chris en @Luud
BeantwoordenVerwijderenJa de wereld van de DIV-ers is voor jullie archivarissen natuurlijk een wereld apart ;-)
@Chris Dank voor de complimenten
@Luud: Er zit iets paradoxaals in. Theoretisch zouden we binnen het model van het recordscontinuüm en onder invloed van de opkomst van digitaal archief steeds dichter naar DIV toegroeien. Aan de andere kant is de (politieke/bestuurlijke) werkelijkheid er eentje van 'cultuur' en 'erfgoed' en 'breed publiek' en groeien we eigenlijk steeds verder van DIV weg. Zo'n dag als donderdag toont maar weer hoe weinig we eigenlijk van mekaars wereld weten.
BeantwoordenVerwijderen@Ingmar: Graag gedaan - dik verdiend! :-)