9 juli 2010

Vrijdagavond cabaret: Origami


Vorige week liet ik in deze serie - vormen twee posts al een serie trouwens? - iets zien van Erik van Muiswinkel en Diederik van Vleuten. Deze week iets van Bert Visscher. Geen idee waarom, maar al surfende gleed ik van het ene naar het andere filmpje van deze druktemaker uit Groningen. Je hebt zo van die dagen.

Alhoewel er tegenwoordig in de vorm van een raar verhaal wel iets van een rode draad door zijn voorstellingen loopt, blijven veel scenes gewoon los van alles absurd leuk. Maar dat helemaal los van alles is voor Visscher zelf dan weer niet zo makkelijk.

Zo speelde hij de scene "origami" eens als losse sketch in een televisieprogramma, maar dat was eens en nooit weer, vetelde hij later. Zo compleet los van de rest van de theatervoorstelling was het voor hemzelf eigenlijk niet te doen om het juiste gevoel te vinden, om de scene zo te spelen zoals het goed was. Alsof er een soort indrinken nodig is. Ik kan me dat wel voorstellen. Vouwt u even mee?

Trouwens, als je die scene hebt gezien, dan moet je er toch niet aan denken les te krijgen van Bertje Vis - hij stond twee jaar voor de klas - of erger, dat je hem als navigator op je TomTom hebt staan?!

Maar mijn meest favoriete scene is echter die waarin... Tja, je verwacht het niet hè?

Meer filmpjes

4 opmerkingen:

  1. één bericht is de belofte van een serie; twee posts is een serie; drie posts is een langlopende serie ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @Grismar: Lijkt me een haalbare kaart dan, deze serie! (Hetzelfde riedeltje komt me trouwens van kort geleden bekend voor - ik moet het eens onthouden.)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Bert Visscher vind ik soms leuk en soms niet. Daarin is hij uniek in mijn geval. Meestal is het alles of niets :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Luud: Da's wel frappant. Want voor de meeste mensen geldt juist bij Visscher dat het alles of niets is. Maar met voorstellingen die steeds uit losse sketches (en typetjes) lijken te bestaan, ligt het misschien ook wel voor de hand: de ene keer bevalt je dat beter dan de andere.

    Zelf heb ik bij sommige shows ook wel eens het gevoel dat ik halverwege al genoeg Bertje Vis heb gezien. Dan lijkt het bijna een soort truuk, die je tegen gaat staan.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.