Gezien: Opera per tutti!

De afgelopen maanden ben ik slechts met vlagen online actief. Waar ben ik dan tijdens die andere vlagen? Nou, bijvoorbeeld afgelopen zondag nog bij Opera per tutti! Opera voor iedereen, dus ook voor digitale archivarissen.

In muziekcentrum De Toonzaal in Den Bosch bracht mezzosopraan Mylou Mazali met haar maandelijks wisselend gezelschap van operazangers en -zangeressen een voorproefje van wat allerlei opera's te bieden hebben. Zo stonden dit keer aria's uit onder meer La scala di seta (Rossini), I Capuleti e i Montecchi (Bellini) en Evgenin Onegin (Tsjaikovski) op het menu.

Als je kennis wilt maken met het fenomeen opera (ik deed dat trouwens al via La Bohème) is Opera per tutti! een goede keuze. In Den Bosch (het gezelschap doet regelmatig ook Amsterdam, Utrecht en Den Haag aan) wordt gespeeld in een oude synagoge en dat geeft een intieme sfeer, waardoor het fenomeen opera direct minder afstandelijk wordt. Je zit dicht op het zingen en af en toe verplaatst het optreden zich naar achter in de zaal of komen spelers van links en rechts aangelopen en verdwijnen ze weer. Het lijkt zo wel een toneelspel.

Persoonlijk vond ik dat ook het knappe: ondanks het zingen, wat toch een behoorlijke inspanning en concentratie lijkt te vereisen, zie je aan de zangers en zangeressen dat ze zich volledig inleven in hun rol. Dat, samen met de uitleg tussen de verschillende aria's door, maakt dat je het verhaal van de opera in samenvattende vorm goed kunt volgen, zelfs zonder boventiteling.

En tussendoor leer je nog eens wat van opera's. Zo leerde ik dat ik met name houd van begin 19e-eeuwse opera's, omdat die wat vrolijker van verhaal zijn. Als je in die dagen niet voorzag in een happy ending, dan kreeg je tomaten naar je hoofd gegooid. Later zijn opera's vooral een aaneenschakeling geworden van allerlei ellende. Wij eindigden de middag bijvoorbeeld met overspel, een gebroken vriendschap en een dode.

Desondanks een mooie middag. Ik zal niet zeggen dat ik nu definitief gevallen ben voor de opera. Maar onbekend maakt sowieso onbemind en ik ben deze kunstvorm in ieder geval gaan waarderen.