31 januari 2012

Gelezen: Rita Monaldi en Francesco Sorti - Imprimatur

Onder de allermooiste boeken die ik ooit las, bevindt zich zonder twijfel De naam van de roos door Umberto Eco. Niet alleen spreekt het bepaalde historische decor tot mijn verbeelding, maar de sfeer die dit middeleeuwse detectiveverhaal uitademt en de manier waarop het wordt verteld, prikkelen mijn inlevingsvermogen en fantasie ten volle. Bovendien blijft het spannend om als eigentijdse Watson mee te mogen speuren naar datgene wat verborgen moet blijven...

Een vergelijking met De naam van de roos dringt zich bij me op terwijl ik nadenk over Imprimatur (Latijn voor "het worde gedrukt"), een eveneens dikke pil, geschreven door het echtpaar en schrijversduo Rita Monaldi en Francesco Sorti.

Knechtje
Het is 2040 wanneer de Congregatie voor Zalig- en Heiligverklaringen een manuscript toegestuurd krijgt, dat onthullingen en bewijsmateriaal bevat die het doen en laten van de zaligverklaarde paus Innocentius XI in een volkomen nieuw daglicht plaatsen. Het manuscript bestaat (naast het resultaat van het nodige bronnenonderzoek daaromheen) uit de opgetekende herinneringen van en door het knechtje van herberg De Schildknaap in Rome, over gebeurtenissen die zich afspelen in 1683. Terwijl Wenen in dat jaar wordt belegerd door de Turken, christelijk Europa de adem inhoudt en alleen Innocentius XI nog redding kan brengen, overlijdt in De Schildknaap een oude, Franse edelman. Uit angst voor de pest wordt de overige gasten van de herberg een quarantaine opgelegd. Een bonte verzameling personages, onder wie de abt Atto Melani, geheim agent van Lodewijk XIV, zit vanaf dat moment voortdurend met elkaar en met zichzelf opgescheept.

Alhoewel een van de andere gasten, een Toscaanse arts, denkt dat de oude Fransman is vergiftigd en er geen vrees hoeft te zijn voor de pest, blijft het niet bij dat ene sterfgeval en worden ook de waard en een andere gast slachtoffer van een mysterieuze ziekte. Abt Melani is vast van plan deze zaak tot op de bodem uit te zoeken en roept daarbij de hulp van het knechtje van de herberg in.

Vervolgens ontvouwt zich een spannend verhaal waarin overdag veel gesprekken plaatshebben en alle actie zich vooral afspeelt tijdens de nachtelijke uren. Constant ben ik gedurende het lezen op m'n hoede voor aanwijzingen en ontdekkingen. Uiteindelijk loopt het geheim van de zwarte dood als rode draad door dit boek, zowel het beheersen van de besmetting als van de genezing van de ziekte. Een bijzondere rol is er trouwens nog weggelegd voor onze eigen stadhouder Willem III van Oranje.

Sfeer
Voor hun boek deden Monaldi en Sorti zo'n drie jaar onderzoek, onder meer in archieven in verschillende Europese landen. Dat is aan het verhaal af te lezen. Niet alleen aan de historische onderbouwing van veel feiten en gebeurtenissen daarin, maar ook aan de schrijfstijl ervan. Die laatste is namelijk op z'n zachtst gezegd gedetailleerd. Als er soep wordt gekookt, worden daarvan alle ingrediënten gegeven. En als de dokter een medicijn toedient, volgt steevast zijn uiteenzetting van de volledige bereidingswijze daarvan. Zinnen zijn rijkelijk gedecoreerd met bijvoeglijke naamwoorden en gesprekken over geloof, logica en wetenschap, astrologie en muziek gaan tot in detail.

Dit alles maakte wel dat ik compleet werd meegezogen in de tijd, in de sfeer van het verhaal en in het wel en wee van de personages. Van die laatsten is het vooral boeiend om mee te beleven hoe ze greep proberen te krijgen op hun angsten, de wereld proberen te verklaren en twijfelen over hun lotsbestemming.

Stof
Imprimatur is het eerste van wat uiteindelijk een zevental boeken moet worden. Net als dit boek deed ook het tweede, getiteld Secretum, veel stof opwaaien in Italië. Het werd zelfs eerst in Nederland uitgegeven omdat Imprimatur volgens geruchten door het Vaticaan als ongewenst werd beschouwd en de uitgave en herdruk daarvan zouden zijn tegengewerkt. Veel betere publiciteit kun je tegenwoordig niet krijgen...

Kortom: een boek waarin ik me lekker kon verliezen.

5 opmerkingen:

  1. Ik heb de eerste drie boeken van M&S met veel plezier gelezen, maar daarna wordt het toch wel een kunstje wat ze doen. Ik ben na het vierde (over Leonard geloof ik) afgehaakt.
    Wat die ophef in Italië betreft: dat schijnt voor (Nederlandse) PR te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wij hebben de eerste 3 delen ook in d ekast staan, maar hun omvang heeft me tot nu toe weerhouden om er aan te beginnen. Jouw recensie is in ieder geval een aanmoediging om ze wat dichter bij de leesstapel te leggen.
    En met Ingmar's opmerking kan ik het op voorhand al eens zijn. Dat had ik ook na het lezen van de 3 boeken van Dan Brown. Die verhalen gaan dan erg op elkaar lijken.
    Dus ik begin maar gewoon bij het begin. Dat is meestal het verstandigste. ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Ingmar: Dat krijg je ervan als ik niet verder dan Wikipedia kijk. ;-) Het leek me ook al wat onvoorstelbaar, dat het Vaticaan zich zou bemoeien met zo'n roman, maar ach, er gebeuren binnen de Kerk wel meer rare dingen. Iik houd het er voorlopig dus maar op dat het om een marketingtruc gaat, om de publiciteit. Maakte voor mij weinig uit trouwens; ik kreeg de leestip van een vriend.

    Misschien lees ik nog wel een deel of twee, maar doorgaans lees ik dergelijk grote series nooit uit. Sterker nog, zonder 'sociale aanmoediging' begin ik er meestal niet eens aan.

    Dank voor je reactie en link.

    @Luud: Ik ben nooit zo'n fan van beginnen aan dikke boeken, maar regelmatig laat ik me toch verleiden. Dat heeft me tot nu toe niet teleurgesteld, alhoewel ik merk dat ik aan dunne boekjes net zoveel plezier kan beleven.

    Mocht je het eerste deel hebben gelezen, dan ben ik wel benieuwd wat jij ervan hebt gevonden.

    Bedankt voor je reactie!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind die boeken echt super! De reeks rond Leonardo is evenwel een andere reeks en die moest voor de auteurs ook anders van opzet en stijl zijn (als ik het mij goed herinner). Er is ondertussen een vierde boek in de reeks over Atto Melani verschenen (Imprimatur is de eerste). Ik heb hem thuis staan, maar ben er nog niet in kunnen beginnen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @Petra: Dank voor je enthousiaste reactie! Ik had al wel begrepen dat Melani in in ieder geval drie boeken de centrale figuur zou zijn; ben benieuwd hoe dat uitpakt! Na Imprimatur is mijn beeld van hem namelijk niet onverdeeld gunstig...

    Maar het lijkt me dan wel weer interessant om 'zijn verhaal' te weten te komen. Snel maar eens dat tweede boek openslaan dus. Als het zover komt, laat ik je weten wat ik ervan vond!

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.