4 juli 2012

Leven na een genocide

"Een grote donkere plek op de muur
waar de moordenaars de kleine kinderen doodsloegen
"

Deze week zijn drie collega's van het NIOD in Rwanda. Thijs Bouwknegt is er voor zijn promotie onderzoek. Petra Links en Edwin Klijn verkennen de mogelijkheden tot samenwerking tussen het NIOD en het Kigali Memorial Centre. Op de blog van de NIOD Bibliotheek schrijven zij over hun ervaringen. Onderstaand fragment las ik zojuist, en maakte indruk op me:

Terug in de auto vertelt onze gids meer over zijn leven na de genocide. Hij mist zijn naasten, vooral op de belangrijke momenten in zijn leven; zijn bruiloft en binnenkort zijn eerste kindje. Wraakgevoelens heeft hij weggestopt. Veiligheid en rust gaan nu boven alles. We stoppen op een schitterend uitkijkpunt en nemen foto's van het schitterende landschap. Verderop het silhouet van een man met in zijn linkerhand een machete en rechts zijn hond. "Zoals hij zijn machete vasthoudt, is net als de moordenaars".

Daar raak je zelfs vanaf grote afstand sprakeloos van.

Opvallend vond ik overigens het eerste verslag. De sfeer die daarin van het land geschetst wordt, staat haaks op mijn beeld daarvan. Gelukkig maar, voor de mensen in Rwanda.

Volg die blog!

Aanbevolen leesvoer
- Archiveren in Zuid-Soedan
- Een museum vol apartheid

Foto: NIOD

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.