Almanak, daar ben je weer!

Vandaag maar eens een halve dag vrijgenomen om wat administratie weg te werken en zo. Blijkt bij thuiskomst ineens het Archievenblad in de bus te liggen. En dat niet alleen, het blad gaat vergezeld van de nieuwe Almanak. Mooi! Mijn oude exemplaar was namelijk verloren gegaan... ;-)

Ik ben een uitgesproken tegenstander van het instandhouden van dit papieren boekwerkje. Jazeker, volgens Fred van Kan, de voorzitter van de KVAN en de auteur van het voorwoord, blijft de almanak in een behoefte voorzien en kost het de vereniging geen geld en nauwelijks werk.

Die laatste twee vind ik geen argumenten, het zijn hooguit prettige bijkomstigheden. Het eerste vind ik een zwak argument. Ik heb daar namelijk nog nooit een onderzoek over gezien. Navraag in het verleden bij zomaar wat willekeurige collega's op het BHIC leerde me dat geen van de ondervraagden toen nog het papieren boekje raadpleegde. Maar misschien hoor ik niet echt tot de doelgroep en heb ik de verkeerde mensen gevraagd naar hun almanakgebruik.

Ik geloof namelijk best dat sommige mensen de almanak nog gebruiken. De vraag is: moet je in die behoefte willen voorzien? Temeer omdat Fred schrijft:

Het bestuur realiseert zich dat het archiefwezen behoorlijk in beweging is. Daardoor behoeft de gids meestal al wijzigingen op het moment dat deze uitkomt.

Je levert dus een bij voorbaat al achterhaald product?!

Ik vergelijk het met de vele kaartenbakken en papieren indexen waarvan we ons op het BHIC inmiddels hebben ontdaan. Staat allemaal in de computer, daarin worden de bestanden ook steeds bijgewerkt en aangevuld en eventuele analoge toegangen zijn dus per definitie onvolledig en bevatten willens en wetens fouten waarvan al langs andere wegen is doorgegeven aan ons dat het fouten zijn. Dat moet je je publiek niet aan willen doen. En dat geldt met de almanak net zo.

Enfin, de argumenten zijn bekend. Zand erover.

Ik ben namelijk heel blij met een andere zin van Fred:

Overigens hopen we straks in onze nieuwe website en/of in samenwerking met Archief 2.0 wel een digitale variant on line te zetten, waarin tools voor gemakkelijk onderhoud zijn opgenomen.

Hij stelt vervolgens dat dit nog wat tijd (en geld) gaat kosten voor het zover is, maar dat zie ik anders. Ik zei het al eens en herhaal dat hier graag: het bestaat al.

Ik zie uit naar de verdere samenwerking! :-)

Foto: [naam verwijderd i.v.m. identiteitsbescherming en veiligheid]

Als je maar wil

Het is hier de laatste tijd wat stil. Da's niet omdat ik geen praat meer heb, maar vooral omdat ik die praat elders moet inzetten. Zoals bijvoorbeeld tegenover de studenten Beschikbaarstellen van de opleiding Archiefassistent aan de Archiefschool.

Een opleiding die blijkbaar zo goed loopt, dat ze de info daarover op de website niet hoeven in te vullen. En met een docent die blijkbaar zo bekend is, dat ze z'n naam ook al niet hoeven te vermelden.

Maar goed, da's bijzaak... Al die gegevens actueel houden is natuurlijk een lastig karweitje als dat allemaal slechts door een handjevol mensen moet worden gedaan.

Biografie hier en daar
Anyway, die kersverse vakgenoten hebben vaak een hele nieuwe kijk op zaken als 'betrouwbaarheid' en dergelijke. Tijdens het nakijken van het huiswerk tweet ik daarover wel regelmatig. Bijvoorbeeld toen iemand de biografie van het IISG over Willem Drees als minder betrouwbaar bestempelde dan de info over diezelfde Willem Drees in Wikipedia. Waarom?

Nou, heel simpel. Van die biografie van het IISG is helemaal niet duidelijk wie of wat er wanneer iets aan heeft zitten versleutelen. En bij Wikipedia is dat gewoon op te roepen. Betrouwbaarheid door transparantie. Terecht? Zeg maar zelf. De werkelijkheid? Ja, en wel die van nu.

Archiefalmanawiki?
Vandaag tijdens de les weer een mooi voorbeeld van de werkelijkheid. Bij het weggaan liet een studente nog even de Almanak voor het Nederlands Archiefwezen zien. Een soort adressenboekje waarin je alle archiefinstellingen kunt terugvinden, met daarbij zelfs wie er werken.

Op papier, want er is - begreep ik - nog geld aan te verdienen door iemand. Dat er dan al jaren steeds een bij uitgave reeds verouderd product van de persen rolt, dat maakt niet uit, al ergert iedereen zich eraan. Wat is kwaliteit immers voor een futuliteit als je het afzet tegenover wat inkomsten? Oh ja, er wordt ook gezegd dat mensen nou eenmaal nog graag papier in handen hebben... Geef het volk wat het wil.

Welnu, die studente had het boekje voor het eerst bekeken, maar zag al meteen dat er van de gegevens van haar archief niet veel klopte. Er stonden medewerkers in vermeld die er echt al jaren niet meer werkten en meer van dat fraais. Conclusie: da's eens en nooit weer - ze gebruikt het boekje niet meer.

Archiefalmanawiki!
Geef het volk wat het wil... Dus een product wat gewoon actueel is en anders meteen actueel gemaakt kan worden. Door iedereen. Iets in de vorm van zoiets als Wikipedia misschien? Voor biografietjes werkt dat immers ook prima.

En what do you know: het bestaat al! En de laatste dagen loopt het vullen ervan ineens weer heel erg hard: de ArchiefWiki, met een soort online archiefalmanak.

Het is niet moeilijk. Als je maar wil!

En ik zou dus willen zeggen: doe mee! De gegevens van je eigen dienst erin zetten is een fluitje van een half uur. Het jaarlijks bijhouden ervan een fluitje van vijf minuten. Tenminste, als iemand je al niet voor is geweest. Dan kost het je niet eens een fluitje.

Al met al een fluitje van een cent. Goedkoper dan het papieren boekje dus! Ik verzin het niet, het is er al...

Nabrander
Via de chat kwam mij nog ter ore dat het futiliteit is en niet 'futuliteit'. Volgens Wikipedia. En volgens de Van Dale ook. Een kleinigheidje...