2007, het jaar van de onderstroom / 2007, the year of the undercurrent

For English translation, please see the blue text below

Nee, nee.. Hier geen pakkend jaaroverzicht van het 2.0-gebeuren in 2007. Daarvoor kun je beter bij Edwin gaan buurten, die met een paar rake klappen het afgelopen jaar neerlegt, of bij Daniëlle.

Op mijn blog, voor de verandering, gewoon een persoonlijke bespiegeling.

Christian 2.0
2007, een druk jaar! Als je me in januari had verteld waar ik in december zou eindigen, dan had ik je waarschijnlijk voor gek verklaard.. ;-)

Op droge opsommingen van drukke werkzaamheden zit niemand hier te wachten. Fijner is het dan ook om het jaar gewoon maar even te typeren.

Professioneel gezien stond dit jaar voor mij vooral in het teken van web 2.0, van het BHIC en het Zuidland, van online communities als Archief 2.0 en al die andere clubs, en van Second Life.

Van het inspireren en geïnspireerd worden, van samenwerken en delen, soms zelfs dagelijks en op internationaal niveau, van het ontmoeten van vele bijzondere mensen, vaak slechts online.. Maar allemaal echt.

Allerlei grenzen
Ik heb nog nooit zoveel grenzen verlegd als dit jaar. Ben ook nog nooit zo vaak over de grens geweest als dit jaar. En heb vaker dan in alle jaren hiervoor over de grens gesproken. Grenzen van functies, instellingen, professies, landen.. Persoonlijke grenzen ook.

En dat allemaal omdat ik met wat vage toekomstideeën maar in het water ben gesprongen, en dan maar kijken of ik zou kunnen blijven drijven, of misschien wat bij moest trappelen. Met beide vingertjes in de lucht, zoals de badmeester het me ooit probeerde te leren.. maar zoals ik dat nooit deed.. koppig als ik was.. natuurlijk.. ;-)

Wat als?
Er is dus veel gebeurd dit jaar. Heel veel. Ik heb er veel van meegekregen, ben er bewust mee bezig geweest. En ben er vaak zelf naar op zoek gegaan.

En toch is dat alles niet het gevoel wat me het meeste bijblijft van dit jaar. De allerbelangrijkste gebeurtenissen lijken zich namelijk voor te hebben gedaan op momenten dat ik even niet oplette, denk ik. Op momenten dat ik naar iets anders keek of iets anders meende te horen. Onverwacht in ieder geval, buiten mijn directe waarneming op dat moment.

Niet naar gezocht.. Niet aan gedacht.. Misschien niet eens op durven hopen. Maar toch gebeurd. En toch veranderd.

Als een toevallige ontmoeting, die je leven in een andere richting zal sturen. Echt toevallig?

Wat als ik niet die opvallend oranje kleren had aangehad? Wat als ik niet direct antwoord had gegeven? Wat als ik die dag simpelweg in m'n bed was blijven liggen? Wat als?

Het had gekund. Maar het is niet gebeurd. Toevallig?

Onderstroom
Nee, niet toevallig. Het is de onderstroom. Het is moeilijk uit te leggen, maar het is de onderstroom.

Sommige gebeurtenissen en veranderingen overstijgen datgene wat ik dagelijks waarneem. Overstijgen zelfs datgene wat ik kán waarnemen. Is er soms sowieso wel iets waar te nemen?

Inderdaad, het is moeilijk uit te leggen, maar het is de onderstroom.

De mooiste uitleg bij mijn jaar 2007 komt van Stef Bos, in een van zijn schoonste liedteksten:

De Onderstroom

De golven zijn de dagen
De dagen van het jaar
Het lijkt of zij vertellen
Hoe het ons vergaat

Maar de onderstroom
Die niemand ziet
Bepaalt de richting
Op elk gebied

2007, het jaar van de onderstroom.. voor mij.

Prettige feestdagen!
Ik wil iedereen het beste toewensen voor het komende jaar, samen met gezin, familie, vrienden, kennissen en collega's.

Hopelijk zul je in 2008 enkele van je dromen waar kunnen maken. Maar blijf vooral ook genieten van het dromen van al die overgebleven dromen. Ze zijn het ongetwijfeld waard.

Christian

ENGLISH TRANSLATION

No, no.. In here, no catchy oversight of all the 2.0 things happening in the year 2007. You would be better to visit Edwin's blog for that, who has knocked out the year with some good hits, or visit Daniëlle's blog.

On my own blog, for a change, just a personal reflection.

Christian 2.0
2007, a busy year! If you would have told me in January where I would end up in December, then probably I would have declared you nuts.. ;-)

No one here will be waiting for dry enumerations of all this year's busy work stuff. It seems nicer to just typify the year.

Professionally seen, this year for me has been mostly the year of web 2.0, of the BHIC and the South Land, of online communities such as Archive 2.0 and all of the other groups, and of Second Life.

Of inspiring and being inspired, of collaboration and sharing, sometimes on a daily base and on an international level, of meeting many special people, often only online.. But all real.

All sorts of borders
Never before did I move so many borders as I did this year. Also never did I travel past borders as much as this year. And more often than in all years before, I have spoken over the borders. Borders of positions, organizations, professions, countries.. Personal borders too.

And that all because I jumped into the water with these vague ideas about the future, and then watched to see if I would be able to just stay floating, or maybe had to tread water a bit. With both little fingers up in the air, just as the swimming teacher once tried to teach me.. but like I never did really.. stubborn as I was.. of course.. ;-)

What if?
So a lot has happened this year. An awful lot. I received a lot of it, have been busy with all of that consciously. And went often off in search of it myself.

And still all of that is not the feeling that will stay with me most of this year. Since the most important events seem to have happened at moments that I wasn't paying attention for a little while, I guess. At moments when I was watching something else or thought to hear something else. Unexpected anyway, outside my direct perception at the moment.

Not having looked for it.. Not having thought about it.. Maybe not even dared to hope for it. But yet it happened. And yet things changed.

Like a coincidental encounter, that will steer the direction of your life in another way. Really coincidental?

What if I would not have worn these striking orange clothes? What if I would not have answered right away? What if I simply would have stayed in bed that day? What if?

It could have been. But it has not been. Coincidental?

Undercurrent
No, not coincidental. It's the undercurrent. It's hard to explain, but it's the undercurrent.

The most beautiful explanation of my year comes from Stef Bos, in one of his finest lyrics:

The Undercurrent

The waves are the days
The days of the year
It looks like they tell us
How we will fare

But the undercurrent
Which no one sees
Defines the direction
At every field

2007, the year of the undercurrent.. for me.

Happy holidays!
I would like to wish everyone all the best wishes for coming next year, together with family, friends, acquaintances and colleagues.

Hopefully you'll be able to make some of your dreams to become reality in 2008. But most of all just keep enjoy dreaming all the dreams that will remain. Most certainly they'll be worthy of that.

Christian

Een apenverhaaltje / A monkey's tale

For English translation, please see the blue text below

Toen internet nog een hype was, ten tijde van het ontstaan van de dot-com-zeepbel, kwam je tot vervelends toe het apenstaartje, de @ tegen. Dat ding, boven de 2 op ons toetsenbord, verving in zowat ieder internetgerelateerd woord wel de a, soms zelfs in een aangepaste vorm een e of wat dan ook. Het apenstaartje was hot! Had je geen @ in je bedrijfsnaam? Dan was je toch een beetje ouderwets. Heb je nu nog zo'n ding in je naam, dan ben je wel héél erg ouderwets... ;-)

Ik moest daaraan denken toen ik op 11 mei - op een kalender met dagelijks een nieuw historisch feitje - iets las over dit tekentje. Een stukje geschiedenis:

Ray Tomlinson (1941), een computerprogrammeur, bedacht in 1971 de e-mail. In elk elektronisch postadres moest de naam van de eigenaar komen en de computer waar het bericht naar toe werd gestuurd. Hoe die twee namen te scheiden? Een blik op zijn toetsenbord later had Tomlinson het stof van het jaren nauwelijks gebruikte @ voorgoed verwijderd.

Dit @ stond zelfs al op oude typemachines. Er is zelfs een model uit 1886, een Remington Standard, model 5, die het tekentje draagt. Het symbool was, gelijk de typemachine, afkomstig uit Amerika. Hier werd het @ gebruikt bij prijsopgaven: 'six apples at the cost of 1 dollar' of, afgekort, 'six apples @ 1$'. De naam apenstaartje voor het symbool is trouwens een puur Nederlands verzinsel.

Nou, dat wist ik niet. Grappig om te weten.

Niks nieuws
Ik moest ook weer terugdenken - ik denk te veel - aan een eerder bericht van me. Soms doen we hele nieuwe dingen met hele oude technieken. Soms doen we hele oude dingen op een hele nieuwe manier. En we zullen er allemaal wel steeds beter in worden dan, want anders staan we stil. En dat doen we niet.

Voor het nu was er een vroeger en na het nu komt er een toekomst. Ons leventje, dus ook ons professionele bestaan, is slechts een kort moment op de tijdlijn. Al honderden jaren geleden probeerden archivarissen precies hetzelfde te doen als ik vandaag de dag. Ze wilden vanuit het beste van hun kunnen hun vak uitoefenen. En door hun inspanningen, mag ik dat vandaag ook proberen, vanuit het beste van mijn kunnen.

Je hoort nog wel eens verhalen over hoe het vroeger ging. Archivarissen hebben domme dingen gedaan soms... vinden we nu. Maar hoe zullen anderen later op ons terugkijken? En op ons handelen? Meer specifiek - ik ben ook maar een mens - hoe zullen ze op mij terugkijken? En op mijn handelen? Als ze dat al doen dan...

Reflectie
Ik ben begonnen met het langzaam vertalen van al m'n oude blogberichten naar het Engels. Dan kom ik soms ook oude gedachten en ideeën, ervaringen en uitspraken tegen, waarvan ik denk... tsjee...

Een moment van reflectie dan maar. Met m´n benen op m´n bureau, al het werk even aan de kant. Ik loop toch al dik achter, dus wat maakt het sowieso uit. Wat doe ik eigenlijk? Wat is het nut? Wat doe ik als archivaris in iets als Second Life (SL)?

Wat ik doe? Wat een stomme vraag eigenlijk! Ik doe gewoon m'n best!

Ik probeer iets nieuws te ontdekken, waar mijn vak iets mee kan, hopelijk. Misschien wordt dat niks. Ik denk van niet, maar het kan hoor. Ik probeer nieuwe wegen te ontdekken voor dienstverlening, voor archieven en historische informatie. Ik probeer vooruit te komen. Op een bepaalde manier dan... maar wel vooruit dan toch.

Prutsen...
En hoe die ontdekkingsreis ook af zal lopen... Ik hoop dat die reis als ontdekkingsreis gezien wordt. Soms vind je een nieuw land van goud en specerijen. En soms vind je veel rots en zand. Het kan nog alle kanten op hoor!

Hopelijk wordt er zo naar deze ontdekkingsreis gekeken, waarvan het logboek gevormd wordt door deze blog. Nu en later. Want misschien dat later lijkt dat ik maar wat aan heb zitten prutsen in die digitale wereld van SL... Maar geloof me, ik heb echt met de beste bedoelingen zitten prutsen hoor! :-)

ENGLISH TRANSLATION

When the internet was still a hype, at the time of creating the dot com bubble, you got almost annoyed by the presence of the monkey tail symbol, the @. This thing, above the 2 at our keyboards - mine anyway... yours may be different though -, replaced the a in almost every internet linked word, sometimes even in a slightly different form the e too. The monkey tale was hot! Didn't you have a @ in your company name? Well, you were a little bit old fashioned. Do you still have such a thing in your name right now, then you are really old fashioned... ;-)

I had to think about this, when on May 11th, I read something about it on my calendar, which has a new historical fact each day. A little bit of history:

Ray Tomlinson (1941), a computer programmer, designed e-mail in 1971. In each electronic address, there had to be the name of the owner and the name of the computer where the mail would be send to. How to separate these two names? A short look at his keyboard, made him banish the dust on the @ forever, for it had rarely been used in the past.

This @ had already existed on old typing machines. There is even a model known from 1886, a Remington Standard, model no. 5, which carries the symbol. It came, as did the type writer, from America. There, the @ was used in to quote prices: 'six apples at the cost of 1 dollar' or, short, 'six apples @ 1$'. By the way, the name monkey tale for the symbol is just something the Dutch made up.

Well, I didn't know that. Funny to know.

Nothing new
Also, I had to think back - I think too much - on one of my earlier messages. Sometimes we do quite new things using very old techniques. Sometimes we do very old things in a whole new way. And for sure we are all getting better in that all the time, for else we would stand still collectively. And we aren't.

Before the present, there has been a past, and after the present, there will be a future. Our little life, so also our professional existance, is just a brief moment in the time line of history. Already for hundreds of years archivists have been trying to do the exact same thing as I am trying today. Trying to practice their profession, to the best of their ability. And thanks to their efforts, I am allowed today to try the same myself, to the best of my ability.

Every once in a while, you hear stories about how archivists in the past did some silly things... at least we think so now. But how will future people look back on us? And on our actions? More specifically - I am only human, you know - how will they look back on me? And on my actions now? If they look back on me in the first place, that is...

Reflection
So I have started slowly translating most of my earlier blog entries from Dutch to English too. And while doing so, I often encounter old thoughts and ideas, experiences and sayings which I think now... geesh...

A moment for reflection then. With both my feet on my desk, all work pushed aside. I am way behind on schedule already, so it doesn't really matter anyway. What am I doing really? What's the point of all this? What am I trying to achieve as an archivist in something like Second Life (SL)?

What am I doing? What a stupid question really! I am just doing the best I can!

I am trying to discover something new, which will help my profession, hopefully. Maybe it will not work out. I don't think so, but it is still possible. I am trying to explore new roads for customer services, for archives and historical information. I am trying to move forward. In a certain way maybe... but still forward.

Bungling
And in whatever what way this voyage of discovery will end... I hope the journey will be seen at as a voyage of discovery indeed. Sometimes you will find a new land, with gold and spices. And sometimes you will just find lots of rock and sand. It can still go in any direction, you know!

Hopefully in that same way people will look at this voyage, of which the log is formed by this blog. Now and later on. Because in the future it may seem like I have only been bungling in this digital world of Sl... But believe me, I have been bungling with the best intentions! :-)