De Digitale Archivaris: Wanneer werken tags... en wanneer niet?

Dit keer geen berichtje over Second Life, maar een berichtje over tags. Ik kreeg - wel doorgestuurd door een SL bieb'er trouwens - een artikel te lezen met als titel When tags work and when they don't: Amazon and LibraryThing. Een leuk en leesbaar artikel!

In dit artikel zet de auteur de resultaten uiteen van een vergelijkend statistisch onderzoek naar het gebruik van tags op twee websites: Amazon en LibraryThing. De eerste is een boekenwinkel, de tweede een persoonlijke catalogus, die ook gekoppeld kan worden aan die van anderen.

Conclusies
Nou, direct maar de belangrijkste conclusie dan:

Tagging works well when people tag "their" stuff, but it fails when they're asked to do it to "someone else's" stuff.

Je krijgt mensen niet aan het taggen, als je ze daar niks voor terug geeft:

We all make our beds, but nobody volunteers to fluff pillows at the local Sheraton.

Nummertjes...
Amazon heeft wel zestig miljoen geregistreerde gebruikers en staat in de top van drukst bezochte websites. Waarom, met duizenden keren zoveel verkeer als LibraryThing, heeft die laatste dan tien keer zoveel toegewezen tags?

Doet dit er wel toe? jazeker, wordt gezegd. Als aan een boek (of iets anders) maar een paar tags zijn toegewezen, dan kunnen die meer ruis veroorzaken, dan gemak. Bijvoorbeeld omdat ze slechts de toevallige toewijzing van tags van één lezer weerspiegelen.

Maar als er honderden tags zijn toegevoegd, waarvan er enkele in aantallen ver boven de anderen uitstijgen, dan zijn deze hoogstwaarschijnlijk ook daadwerkelijk relevant voor dat boek.

De hoeveelheid bepaalt dus op den duur de waarde, de relevantie van de tags.

Komt het ooit nog goed?
De auteur geeft tips voor tagging op commerciële sites... maar of het echt veel helpt? Geen idee. Het blijft immers commercieel, het hoogste doel blijft verkopen.