Een week of wat terug werd de website Oneindig Noord-Holland (ONH) gelanceerd. Een website - platform kan ik beter zeggen - zo bomvol functionaliteit en zo breed van opzet, dat het moeilijk zal worden daar een adequate blogpost over te schrijven. Maar ik ga een poging wagen.
Eerst maar eens de uitleg van de website over de website:
Oneindig Noord-Holland is een alsmaar groeiend platform van verhalen over het rijke verleden van Noord-Holland. Geschreven verhalen, maar ook beelden, video's en geluidsfragmenten. Oneindig Noord-Holland verbindt verhalen achter gebeurtenissen in de geschiedenis, mensen, plekken en monumenten, met collecties van musea, archieven en culturele instellingen.
Het idee van ONH lijkt inderdaad oneindig, want houdt niet op bij een website alleen:
Ook in de werkelijke wereld is Oneindig Noord-Holland op veel manieren aanwezig. Op straat bij monumenten, in het landschap via routes en informatieborden, bij exposities en culturele evenementen, in kranten en op radio en TV, via applicaties op je mobieltje; noem maar op!
Kortom: je zult ONH tot vervelens toe tegenkomen! ;-) Maar serieus, dit concept klinkt in ieder geval erg sterk en als je bedenkt dat er maarliefst bijna dertig partners samenwerken in ONH, dan zul je begrijpen wat voor moois het platform te bieden heeft.
Gelukkig is aanbieden niet het enige wat ONH doet, want er is volop ruimte voor de gebruiker:
Én je kunt de wereld van Oneindig Noord-Holland oneindig vergroten. Door zelf verhalen, beelden, video's en geluidsfragmenten toe te voegen. Of door te reageren op de toevoegingen van anderen. Zo wordt Oneindig Noord-Holland steeds rijker en interessanter.
Tot zover de theorie van de website zelf. We gaan de praktijk testen!
Bij binnenkomst
De homepage biedt me een sfeervolle foto van het Noord-Hollandse landschap op de achtergrond, maar verder vind ik hem saai en rommelig. Dat laatste vooral door het gebruik van de verschillende lettertypes, een vormgeving met allerlei kaders - het grootste is zelfs sfeerdodend zwart - en als uitsmijter een provinciekaart op postzegelformaat. Dat kaartje blijkt klikbaar en het geeft vervolgens een geografische ingang op de inhoud van de site. Geen idee waarom het zo klein is, want het zwemt in marge.
Ik kan zoeken of klikken door de inhoud en als volleerd archivaris begin ik natuurlijk met zoeken. Meest in het oog springend op het scherm is een groot zwart vlak, met rechtsboven in de hoek een zoekveld. Helaas, het blijkt de zoekfunctie voor zoeken op omgeving. Da's niet wat ik wilde en zeker niet wat ik verwachtte.
Dus vervolg ik mijn weg en pas nadat ik verschillende keren tot de homepage ben teruggeraakt, valt het me op dat linksboven in het scherm een algemeen zoekveld staat. Mijn eerste oogopslag en beoordeling van dat kader deed me denken dat het een soort titelbanner was. Maar niet dus. Ik ga zoeken...
Zoekerdeklik
De website bevat al ongelofelijk veel content (verhalen, afbeeldingen, video's, geluid en informatie over objecten, personen en gebeurtenissen) en het is dus fijn dat je zoekresultaten langs verschillende wegen kunt verfijnen: thema's, tijdvakken, locatie enzovoort.
Helemaal bovenaan staat de verfijningsmogelijkheid 'partner', wat me voor een bezoeker nou net de minst relevante lijkt. Misschien relevant voor de instellingen zelf, evenals het feit dat bij iedere treffer in de resultatenlijst de naam van de partner wordt genoemd die het item heeft aangeleverd. Relevante informatie, maar zeker niet op dit moment. Waarom moeten die partners zo veel en vroeg in beeld?
Wel erg leuk is om naast de gebruikelijke lijst- en tegelweergave van resultaten, ook een kaartweergave aan te bieden.
De content zelf is natuurlijk mooi, vooral het beeldmateriaal. Helaas zijn de meeste verhalen nogal onpersoonlijk en lang. Ze spreken mij in ieder geval niet erg aan, maar ik kom dan ook niet uit de streek. Alle verhalen zijn voorzien van de gebruikelijke deelknopjes voor sociale media en - heel prettig - van TinyUrl's. Verder wordt doorgelinkt naar allerlei gerelateerde content, zodat je nooit uitgeklikt raakt. Jammer is dat je foto's niet kunt embedden op je eigen website of blog.
Reageren
Natuurlijk kun je ook reageren en daarmee gaat ONH zwáár de mist in. Willekeurig het eerste verhaal wat ik aanklik - namelijk het eerste verhaal wat op de homepage wordt getoond - betreft een filmpje over Mina van Marken en ene Marijke heeft op 14 januari een probleem met het afspelen van dat filmpje... en nog steeds is er geen reactie van de redactie.
Nog veel merkwaardiger is het feit dat bij de reactie van Marijke staat te lezen dat de redactie Marijke's reactie blijkbaar op 17 januari nog heeft gewijzigd. Ik begrijp er niks van, maar heb toch maar zelf gereageerd. Dit soort negeeracties doet me gewoon pijn. (Zojuist bleek trouwens dat er wéér iemand had gereageerd. Dat had ik eerder gemist, want een notificatiemogelijkheid bij verdere activiteit ontbreekt helaas.)
Profiel
Genoeg gelezen en gezien, ik ga zelf wat toevoegen. ONH biedt daarvoor de mogelijkheid om een profiel aan te maken. Je kunt jezelf zelfs via bijvoorbeeld Google of Facebook aanmelden (alhoewel je vervolgens toch nog een heel profiel moet aanmaken, maar goed). Vervolgens kun je zelf content toevoegen of bestaande content selecteren en toevoegen aan een vitrine (een mogelijkheid die ik overigens niet nader heb bekeken).
Mis gaat het als ik me weer opnieuw wil aanmelden. Mijn eerste aanmelding liep via Google, maar bij iedere volgende keer word ik toch weer gevraagd een nieuw profiel aan te maken. Dat ben ik natuurlijk niet van plan - één onbereikbaar profiel lijkt me meer dan voldoende - en sowieso krijg ik de melding dat mijn gebruikersnaam al bestaat. Natuurlijk, want die maakte ik al eerder aan! Nou goed, balen dus, en later nog maar eens proberen te herstellen.
Gelukkig heb ik die eerste keer toch wat kunnen oefenen.
Participeren
Heel erg sterk aan ONH vind ik de begeleiding die je krijgt als je nieuwe content gaat toevoegen. Stap voor stap word je gegidst en uitgelegd waar je welk veldje kunt of moet invullen en hoe je eigen foto's kunt uploaden. Groot nadeel is dat er wel erg veel veldjes zijn en redelijk wat stappen. Een titel, eventueel ondertitel, bron, zo exact mogelijke datum, locatie of regio, sleutelwoorden... Alsof je een archivaris bent.
Ook het maken van een verhaaltje is nog niet makkelijk. Je bouwt je verhaal op uit allerlei blokken met tekst of afbeeldingen en die blokken kun je onderling verschuiven. Dat lijkt flexibel, maar is het niet, want makkelijk een zin van hot naar her verplaatsen en een plaatje even een alinea opschuiven is er niet bij.
Op dit vlak vergt ONH dus behoorlijk wat van het publiek. Blijft staan dat ik in beginsel erg gecharmeerd blijf van die stapsgewijze aanpak.
Ik vraag me af hoe het actieve gebruik van deze participatiemogelijkheid is. Al zoekende door de site kom ik nog weinig gebruikerscontent tegen, maar misschien zoek ik verkeerd. Erg jammer vind ik daarbij dat de homepage maar niet lijkt te veranderen. Ik blijf dezelfde verhalen zien, die ook nog eens in een schijnbaar willekeurige volgorde staan opgesteld. Wat zijn de nieuwste verhalen? Wat hebben andere gebruikers toegevoegd? Welke reacties zijn recentelijk binnengekomen? Alleen een rss-feed geeft iets daarvan prijs, maar die zit helemaal onderaan in de hoek verstopt.
Misschien wordt nieuwe content trouwens niet in eerste instantie bij de individuele bezoeker gezocht, maar wordt gemikt op de inzet van zogenoemde regiocorrespondenten. Die term valt een keer of twee, maar verder vind ik daar geen informatie over.
Op pad
Nou goed, genoeg over de website. Buiten de website kun je je weg namelijk vervolgen, bijvoorbeeld via QR-codes. Daar worden speciale routes voor ontwikkeld (en hopelijk wordt ook gebruik gemaakt van al bestaande routes), zodat je via je mobieltje onderweg informatie kunt opvragen over zaken die je passeert. Verder om begrijpelijke redenen niet getest. (Wat me natuurlijk wél weer opviel, was dat op de reactie op de pagina met uitleg wéér geen reactie van de redactie is gekomen!)
Ook erg leuk lijkt me de applicatie in Layar, waarbij oud en nieuw worden verenigd in één beeld. Mensen zonder smartphone kunnen trouwens ook informatie via sms ontvangen. Goed bedacht.
Goed bedacht, dus?
Daarmee wil ik ook eindigen, met die woorden: goed bedacht. Want eigenlijk geldt dat voor de hele website: goed bedacht. Maar in mijn ogen op veel punten slecht uitgevoerd.
In een blogpost op Erfgoed 2.0 wordt nader ingegaan op enkele achtergronden van het platform. Zoals we van Theo gewend zijn, zette hij in zijn advies voor ONH vooral in op de website als ontmoetingsplek, voor conversaties en zo min mogelijk voor zenden. Ik moet helaas constateren dat dit zeker niet is gelukt (of je moet toevallig tijdens het fietsen langs QR-codes met een andere fietser aan de praat raken).
Geconverseerd wordt er waarschijnlijk vooral door de provincie (de initiatiefnemer) en de vele samenwerkingspartners, maar niet met de gebruikers. In hoeverre ingegaan wordt op de vraag naar het zelf vertellen van verhalen en uploaden van foto's, dat weet ik niet, maar vooralsnog blijft de mogelijkheid tot conversatie beperkt tot het kunnen reageren op content. En die reacties worden simpelweg niet beantwoord.
Eind goed
De website zelf zit enorm degelijk in elkaar, maar dat werkt niet altijd uitnodigend. Toch is het zeker niet allemaal kommer en kwel, want de site bevat ook zeer veel goede elementen. Als absolute favoriet geldt voor mij het stapsgewijs helpen bij het vertellen van je eigen verhaal. Maar ook de combinatie met QR-routes door de provincie lijkt me in al z'n eenvoud doeltreffend en waardevol. Dat zou in Brabant zeker niet misstaan, als uitbreiding op het bestaande knooppuntensysteem en een website als Thuis in Brabant.
In Noord-Holland is in ieder geval nog werk te doen.
Dag Christian,
BeantwoordenVerwijderenWat een uitgebreid verslag heb je hier neergepend, geweldig.
Ik kijk er met extra belangstelling naar vanwege een vergelijkbare site, maar dan nog volledig in opbouw: MijnStadMijnDorp, een platform voor de geschiedenis van Overijssel.
Als organisatie bereiden we ons nu voor op de nieuwe rol die we zullen moeten innemen als dienstverlener, op het web. We volgen '23 dingen voor archieven', zijn bij Ding 11 en hunkeren voorzichtig naar het allesomvattende plan voor ná de cursus.
hartelijke groet,
Esther.
(Historisch Centrum Overijssel)
@Esther: Tja, ik bekijk dat soort websites toch goed en dan kun je er maar het beste meteen over bloggen hè. Mijn blog vormt immers een soort aantekeningenboekje en zo hebben anderen er ook nog wat aan.
BeantwoordenVerwijderenDe voortgang van MSMD volg ik ook wel, via jullie blog. En ik begreep inderdaad al dat jullie de dingencursus volgen, bij de 'concurrent' nog wel... haha! Maar zo te lezen zijn jullie lekker bezig, dus met MSMD zal het ook wel goedkomen. Ongetwijfeld zal ik daarover bloggen. ;-)