Kunst van kisten: dit zijn de Rijkswachters

Het Rijksmuseum is alweer een hele tijd open na een lange verbouwing, maar ik ben er nog altijd niet geweest. Bepaald een gemis en een schande, ik weet het... Als goedmakertje blog ik daarom nu over de Rijkswachters naar aanleiding van een flyer daarover die al een tijdje op mijn bureau rondzwerft. Van de website:

De Rijkswachters hebben jarenlang de kunstschatten van het Rijksmuseum beschermd en hebben met hen de hele wereld rondgereisd. Het Rijksmuseum is weer open en nu zijn de transportkisten waaruit deze Rijkswachters zijn gemaakt, niet meer nodig. De transportkisten krijgen zo een nieuw leven. Iedere Rijkswachter heeft een ander verhaal. En jij, de nieuwe eigenaar, kan uitzoeken welke kunstschat deze Rijkswachter heeft beschermd. Voer het nummer van jouw Rijkswachter in en ontdek welke kunstschat er door deze Rijkswachter veilig was opgeborgen toen het Rijksmuseum werd verbouwd.

Je krijgt zo'n robot niet voor niks, maar voor een bedrag tussen de 35 en 325 euro. Voor dat laatste geld krijg je dan wel een flinke vriend van 90 cm hoog, met twee lampen als ogen, een schakelaar op zijn kop, een kastje als buik en armen die bij de schouder kunnen worden bewogen. In Den Bosch zijn ze ook te koop, maar ik sla even over.

Geniaal idee om op deze slimme manier afval, erfgoed en een goed verhaal met elkaar te verbinden en zo je publiek betrokken te laten zijn bij je instelling. Een museale beleving verpakt als robot. Goed bedacht, goed uitgevoerd. Hebben wij nog oude archiefdozen staan?

The Making of De Rijkswachters - Het houten leger van het Rijksmuseum

Gerelateerd leesvoer
- Mijn digitale foto in het fysieke Carnegie Museum of Art
- Opengescheurde archiefdoos in Emmen
- Een robot die werkt op koffie

Mijn digitale foto in het fysieke Carnegie Museum of Art

Vorige maand schreef ik over Oh Snap! van het Carnegie Museum of Art. Natuurlijk heb ik ook een foto gemaakt en ingestuurd en wel bij het intrigerende werk getiteld Blue Cocoon #1, Hong Kong van fotograaf Peter Steinhauer uit 2008. Hier zie je mijn inzending, enkele banden uit het archief van de Raad van Brabant op de kiek gezet.

Korte tijd later lieten ze me via de mail weten dat m'n inzending was opgenomen in de museumexpo en ze stopten er heel vriendelijk een vrijkaartje bij. Nou is dat museum niet op geringe afstand van waar ik woon, dus via Twitter gevraagd of ze me wat foto's konden toesturen. Natuurlijk, zodat op deze pagina het bewijs geleverd kan worden.

Brengt je op een leuke manier letterlijk en figuurlijk dichter bij kunst, zelfs al is die ver weg. En bovendien verdiep je je dan toch meer in zo'n kunstwerk. In dit geval een (bewerkte) foto.

Hoe dan ook vind ik dit toch wel erg cool! :-)

David Lee King: Connect, Converse, Participate #ugul10

Na het goede verslag van Luud over het verhaal van Michael Edson kan ik mijzelf geheel en al richten op de bijdrage van David Lee king aan UGame-ULearn 2010. King gaf ons een mix van nadenken over de lange termijn en aan de slag gaan op de korte termijn. Morgen al en vandaag nog.

Beleving
Centraal stond de digitale user experience. Een beleving dus als dienst, want goede spullen, producten kun je volgens King vandaag de dag overal wel vinden. Da's een beetje waar ik zelf bij collega's ook altijd de nadruk op leg: een goede ervaring tijdens een bezoek aan het archief is belangrijker dan het vinden van de gezochte informatie.

Mooi voorbeeld volgens King is het Hard Rock Café. Nou heb ik dat zelf mogen ervaren in de States en het is waar: je komt daar voor talloze belevenissen, maar het gegeven dat je er ook een maaltijd kunt nuttigen is niet meer dan een aardige bijkomstigheid.

Vertaald naar onze werkomgeving: mensen komen voor een historische beleving, het feit dat dit via archieven en/of jouw archiefinstelling gaat is volledig bijzaak. Het archief staat dus niet centraal en jij ook niet. (Echt niet!)

King ging ons voor over de drie wegen naar een succesvolle beleving: via een structural path, een community path en een customer path.

Die eerste houdt in dat je de digitale ervaring voor de klant verbetert door het verbeteren van de user interface van je website. Interessant en belangrijk, maar ik voelde me meer geïnspireerd door de overige twee paden.

Community Path
De community path sluit naadloos aan bij wat ik zelf probeer te bereiken op het BHIC. Kern van deze strategie is namelijk de real conversation: ga met je klanten in gesprek en laat je klanten met elkaar in gesprek gaan. Dat kan via het achterlaten van reacties op Flickr, via discussies op forums, replies via Twitter enzovoort. Klanten krijgen een connection met jou en met andere klanten. Jawel, een community dus.

Omdat het over bibliotheken ging even het boek als voorbeeld: je kunt het alleen laten lezen, maar je kunt er vervolgens ook mensen online in discussie over laten gaan. In plaats van alleen lezen krijg je dan samen beleven.

Belangrijk is ook de invitation, de uitnodiging aan je klanten om deel te nemen aan die online conversaties. Stel vragen aan de klant, naar hun ideeën, hun mening over een boek, hun boeken Top 5 en dergelijke. Iets wat ik veel vaker hoor: mensen praten graag over zichzelf en da's dan ook de beste trigger om online interactie te krijgen. King kwam hier min of meer toevallig achter door zijn liedje Are You Blogging This? op welke vraag hem verder onbekende luisteraars onbedoeld antwoord begonnen te geven.

Het spreekt bijna vanzelf - maar is het niet - dat je niet alleen de tools beschikbaar stelt en mensen uitnodigt tot online actie, maar dat je zelf ook moet meedoen natuurlijk. Meng je in de conversatie: participation

Dit alles leidt volgens King tot een sense of familiarity: mensen die zich oprecht verbonden voelen aan jouw product of dienst, jouw instelling, jouzelf. Maar alleen omdat je hen de beleving biedt waar ze naar op zoek zijn.

Customer Path
De laatste der paden richt zich niet zozeer op de community als geheel, maar op iedere individuele klant in het bijzonder. Alhoewel dit vaak uitmondt in het grotere geheel van de community natuurlijk, ik denk simpelweg omdat de mens nou eenmaal niet ontworpen is om alleen te blijven.

King noemde Starbucks als voorbeeld. Je gaat niet naar die tent toe voor een kop koffie, maar voor jóuw kop koffie. Online kun je achterhalen welke koffie bij jouw specifieke persoonlijkheid past en je kunt er allerlei weetjes en watjes rond jouw koffie terugvinden. De fysieke ervaring wordt dus gevolgd (of zelfs al voorafgegaan) door een digitale.

Terug naar het boekenvoorbeeld: je kunt online recensies laten lezen en nieuwe laten toevoegen. Je kunt achtergrondinformatie geven bij boeken, leestips tonen en zo meer.

Je stelt dus de beleving centraal en de klant, maar zeker niet jouw producten of diensten. Ben je zelf net bezig je site te vernieuwen en zoek je goede voorbeelden? Zoek dan vooral buiten onze sector.

Luisteren
Tenslotte nog enkele praktische tips: improve the ordinary - maak een bijzondere beleving rond iets gewoons - en doe aan customer journey mapping - ga na wat de klant op jouw site komt doen en struin vervolgens scherm na scherm af op zoek naar voor dat doel overbodige informatie en knoppen. Op de homepage na zijn we daar op het BHIC ook lang niet sterk in: het scherm staat gewoonlijk vol van dingen die een klant zelf al lang achter zich had gelaten.

Eigenlijk vallen wij klanten, met al onze goede bedoelingen, dus gewoon enorm lastig met onszelf. En dat terwijl er toch al echt heldere keuzes waren gemaakt door diezelfde klant. Misschien moeten we gewoon wat beter leren luisteren...

Dus connect the customer, create an experience stage en work on conversation.

Check!

Foto: CCBImages

Designing The Digital Experience

View more presentations from David King.

DE conferentie 2008: Goede jacht!

Keynote
Goede jacht!
Ranti Tjan (museumgoudA)

Van sommige dingen heb je wel eens gehoord, maar vervolgens ontsnappen ze door allerlei onbelangrijk getrut in de marge alsnog en bovendien geheel ten onrechte aan je aandacht. Laboratorium Waterwolf is zo'n ding. Maar vandaag is dat ruimschoots goedgemaakt met de keynote door Ranti Tjan, directeur van museumgoudA.

Wat een fijne man om te horen spreken! Door het verweven van persoonlijke anekdotes in zijn uiteenzetting en het zogenaamd vergeten van z'n slides, die later perfect dienstdeden als samenvatting, kwam hij figuurlijk tussen ons als publiek instaan om zijn verhaal te doen. Ik geloof hem.

Kleipijpen en Gouds plateel
En zo kwam er ooit een verzamelaar een stuk of 4.000 kleipijpjes brengen naar het museum. Daar wilden ze die dingen echter alleen maar aannemen als de man ze allemaal stuk voor stuk zou fotograferen en beschrijven. En tot grote verbazing van de museummedewerkers gebeurde dat ook!

En zo was er ooit een Nederlander in Australië die via internet informatie verzamelde over alle fabrieken waar in het verleden Gouds plateel werd gemaakt. Het werd een boekwerk van meer dan 1.000 pagina's!

En zo had Ranti nog wat andere voorbeelden.

Fascinerend...

En zo - archivarissen weten dat - zijn er talloze vrijwilligers met liefde voor hun hobby, die kennis bezitten waar de professionals niet aan kunnen tippen. Bovendien hebben die mensen er plezier in die hobby uit te dragen, die kennis te delen en zijn ze trots als ze daarin met die professionals kunnen samenwerken.

Volgens Ranti gaat het inmiddels niet meer om marketing ("Dat is zó jaren '80!") en collecties. Het gaat om kennis, de kennis van mensen en het deelgenoot maken van die mensen van je instelling. Het gaat om het plezier in kennis en het gaat vervolgens om beleving.

Ik geloof hem.

Woudlopershandboek
En daar is het project Waterwolf voor bedoeld: mensen opzoeken voor hun kennis en hun beleving. De straat op zelfs! En ze hun verhaal laten doen, hun belevenissen laten vertellen, hun kennis laten delen.

Vandaar ook het boekje Buiten Spelen. Woudlopershandboek voor de erfgoedmedewerker 2.0, door Else Rose Kuiper en Dick Rijken. Een mooi boekje vol makkelijke taal en handige tips over hoe je kunt denken door te doen. Ontwikkelen door te experimenteren in de werkpraktijk van alledag.

En iedereen die mijn eigen projecten een beetje kent, zal snappen dat ik daarom erg enthousiast ben. En bovenal dit boekje warm aanbeveel! :-)

Plaatje