Dingen zullen nooit meer hetzelfde zijn (2) / Things will never be the same again (2)

For English translation, please see the blue text below

Zoals lang geleden beloofd, kom ik nog terug op de introductie van spraak in Second Life (SL). De vuurmuurproblemen zijn voorbij - ik kan weer gewoon praten - en inmiddels heb ik wat extra keren getest, met vrienden en met totale vreemden.

Via een speciale First Look Viewer kun je spraak nu ook al gebruiken op de main grid van SL. Daarvoor werkte het alleen op de speciale beta grid, de testomgeving. Niet iedereen gebruikt echter die First Look Viewer, niet alle plaatsen op de grid hebben spraak ingeschakeld en niet iedereen wil het sowieso gebruiken. Maar stapje voor stapje komt er wat meer stemgeluid op de grid.

Persoonlijk...
Er wordt heel wat afgepraat - meer gechat en gemaild trouwens - over de voor- en nadelen van spraak in ons tweede leven. Over het algemeen worden daarbij vooral gevolgen voor ieders persoonlijke leven in SL overdacht. Want ja, net als iedereen na een dagje hard werken in het echte leven toe is aan wat privétijd... zo ook houden de meeste poppetjes in SL er een meer of minder uitgebreid persoonlijk leven op na, naast hun werk.

Omdat het onderwerp van deze blog nu eenmaal niet het privéleven in SL is... zal ik me beperken tot de professionele kanten van mijn gedachten. Jammer hè! :-) Nou, verzin zelf maar... wat er allemaal kan gebeuren als je mensen met wie je vooral via chat een hechte band hebt opgebouwd, ineens aan een stem gekoppeld hoort. Geloof me... da's een aparte ervaring!

...en professioneel
Maar als archivaris, informatieprofessional, interesseren de professionele kanten me op dit moment even meer. En die zijn groot!

En iedereen ziet dat ook wel. Vooral presentaties of lessituaties zullen veel beter kunnen verlopen. Chat is qua snelheid toch beperkt. Je praat nu eenmaal sneller dan je typt. Dat is ook de reden dat al regelmatig bijvoorbeeld met VoIP wordt gewerkt... maar toch nog beperkt.

Desondanks worden er trouwens steeds meer lessen en colleges in SL georganiseerd. Van kleine klasjes tot inmiddels professioneel opgezette colleges, zoals laatst een serie over Virtual World Librarianship, georganiseerd door de University of Illinois. Met hier en daar de nodige opstartproblemen, die ieder nieuw initiatief nu eenmaal met zich meebrengt, laat dit toch zien wat in de (nabije!) toekomst gaat gebeuren: virtuele werelden in gebruik als educatief platform. Als een van de mogelijkheden dan.

Ik ben bijvoorbeeld benieuwd wat de Nederlandse initiatieven op dit vlak gaan brengen: Universiteit van Amsterdam, Vrije Universiteit, Amsterdam, Fontys Eindhoven...

Inlichtingenwerk
De inlichtingenmedewerkers - reference librarians - hebben het natuurlijk ook al veelvuldig over de introductie van spraak gehad. Dat zal het werk er niet makkelijker op maken! Via chat kun je bijvoorbeeld nog handig verschillende mensen tegelijkertijd helpen. Chat blijft in je schermpje beschikbaar en kun je dus teruglezen. Je kunt gesprekken van elkaar ook handig scheiden door instant messaging in te zetten of wat dan ook. En je kunt eerst je zin eens teruglezen voordat je op de verzendknop drukt...

Met spraak wordt het lastiger. Vooral als er tegelijkertijd ook getypt moet worden, omdat niet iedereen wil praten. Voor mezelf geldt - en ik denk voor alle personen die Engels niet als eerste taal hebben - dat ik me behoorlijk moet concentreren op het praten van anderen... en op m'n eigen gebabbel. Ik had het eerder al eens over accenten en zo? Nou, probeer dat met spraak... ;-)

Lastig dus... maar ook uitdagend! Toevallig dat ik afgelopen vrijdag een stagiaire had, uit de klas van hierboven (Virtual World Librarianship). In het dagelijks leven werkt zij in een medische bibliotheek en wat wil het toeval? Een vraag naar medische informatie! Bij mijn stagiaire was deze klant in goede handen... en achteraf merkte ze op dat ze graag spraak zou hebben kunnen gebruiken...

...wat mij deed denken dat het inderdaad een oplossing zou geven voor veel van de moeilijkere vragen die je krijgt tijdens je reference shift. Maar hoe hef je dan de nadelen op, die ik eerder opnoemde? Hmmm... Geen oplossing, maar wel wat ideetjes.

Misschien kun je in dergelijke gevallen een specialist oproepen (via een instant message aan de groep van reference librarians bijvoorbeeld), waarna iemand speciaal voor die klant - eventueel in een andere ruimte in verband met privacy, zoals bij zo'n medisch gerelateerde vraag - door middel van spraak de klant letterlijk te woord staat. Zou zomaar kunnen.

Oh ja... nog een ander probleem: wat te doen met alle personen die niet zo denderend Engels kunnen spreken? Voor het vertalen hebben we nu nog de beschikking over Babbler, een vertaalmachine. Dat ding is niet perfect, maar voldoet voor bepaalde doeleinden best goed. Op die manier kan ik al Spanjaarden, Portugezen, Fransen enzovoort helpen... als de vragen niet héél ingewikkeld worden natuurlijk. Met spraak kan ik dat wel op m'n buik schrijven hoor! Misschien iets voor taalspecialisten dan...?

En wat nu?
Tja, je zult begrijpen dat alle proble... euh... uitdagingen nog niet tot oplossing zijn vervormd. Spraak is nog niet eens definitief beschikbaar hè! Er wordt echter volop over nagedacht. Maar dat sommige dingen nooit meer hetzelfde zullen zijn, dat staat wel vast... op alle vlakken... ;-)

ENGLISH TRANSLATION

Like I promised a long, long time ago, I'll now tell you something more about the introduction of voice in Second Life (SL). My firewall problems are history - I can talk as usual - and by now I've tested a couple of times more, with friends and with total strangers.

With a special First Look Viewer you can now use voice on the main grid of SL. Previously it only worked on a special beta grid, a test environment. Not everyone uses the First Look Viewer though, not all sims on the grid have voice enabled and for sure not everyone will use voice anyway. But step by step the sound of voices will be heard more and more on the grid.

Personal...
There has been lots of talk - more like chatting and mailing, by the way - about the pro's and con's regarding voice in our second life. On the whole, especially the consequences for everyone's personal lives are thought about. Because yes, just as you're in need for some private time when you come home after a long hard day of work in real life... like that also many of the digital characters in SL have a more or less private life, next to their work.

Because the subject of this blog isn't that private life in SL... I'll restrict myself to the professional sides of my thoughts about voice. Too bad huh?! :-) Well, you just figure out for yourselves... what could happen if you get people connected to a voice all of a sudden, who you have build a close bond only through chat. Trust me... that's a strange experience!

...and professional
But as an archivist, information professional, the professional sides of all this do interest me a little bit more at this point still. And these sides are huge!

And everybody recognises that, so it seems to me. Especially presentations and classes could become better using voice. Chat is still limited regarding speed. You can just talk faster than you can type anyway. This is the reason that for example VoIP is used... but on a small scale still.

But nonetheless more and more classes are held in SL. From little instructions to professional classes, as lately a series about Virtual World Librarianship, organised by the University of Illinois. With here and there some setup problems, as seen with every new initiative, of course, these classes show what will probably happen in the (near!) future: virtual worlds used as an educational platform. As one of the possibilities, that is.

For example I am very curious as to what the Dutch initiatives are up to concerning this: University of Amsterdam, VU University, Amsterdam, Fontys Eindhoven...

Reference
The reference staff have talked much about the introduction of voice on the grid. For sure it won't make working there easier! For example, with chat you'll be able to help several people at the same time. Chat remains visible in your history window, so you'll be able to read it back. You can even separate different conversations by using instant messaging channels. And you can read a line twice before hitting the send button...

With voice this will become hard. Especially when you have to type at the same time still, because not everyone is willing to talk. I - and I guess many other people that don't have English as their native language - also have to focus big time on the words that others are saying with voice... and on my own babbling. I've talked about accents and dialects before? Well, try that using voice... ;-)

Hard... but also challenging! Coincidentally, the other day I had someone shadowing me at the reference desk when I was on duty, from the class I mentioned above (Virtual World Librarianship). In daily life she works in a medical library and you know what? A question for medical information! Well, this customer was in good hands with my shadow... and after that she mentioned to me the fact that she would have liked to use voice then...

...which made me think about the fact that this maybe could be the possible solution for many hard questions, which you'll receive during your reference shift. But how do you deal with the disadvantages then? Hmmm... No sollution, but some idea's still.

Maybe in such cases you can call in a specialist (with an instant message to the group for reference librarians, for example), then someone, especially for this customer, will come and actually talk to this person - maybe in a private area, like with questions about medical issues (or voice would have to be enabled in instant message mode too). Could be.

Oh yes... another problem: what to do with all of the people that can't speak English that well? For translating, we have the Babbler still now, a translation device. That thing is far from perfect, but works fairly well most of the time, for specific needs. Like that, I've been able to talk to Spanish people, Portuguese people, Frenchmen etc... when questions aren't really hard, that is. With voice, I can't help any of those people, of course! Maybe call in the language specialists then...?

And now what?
Well, as you'll probably can imagine, not all proble... eh... challenges have been changed into solutions by now. Voice isn't even available to everyone yet! We're thinking about it a lot though. But that some things will never be the same again, that is just a fact... on all levels... ;-)

Een alternatief voor Google? / An alternative for Google?

For English translation, please see the blue text below

Een tijdje terug - ik dacht in het Brabants Dagblad, wat bleek te kloppen - las ik iets over Heeii.com, dat de internetwereld op z'n kop zou kunnen zetten... volgens experts.

Heeii is een gratis te downloaden sidebar voor je browser. Zowel Internet Explorer als Firefox worden ondersteund. Na installatie krijg je dan bij iedere website die je bezoekt in die zijbalk relevante suggesties voor andere websites, die bij je interesses aansluiten.

Tenminste, dat lees ik op de website van Heeii... want ik heb zelf eigenlijk nog niks relevants gezien in mijn balkje.... soms zelfs helemaal niks. :-( Een en ander loopt via een profiel. Ik heb er nu een paar weekjes mee gewerkt. Eerlijkheidshalve beken ik nog wel even dat de balk niet altijd aanstond (ik barst al van de balken!), maar toch wel de meeste tijd.

Een gemiddelde zoekactie in Google levert bij de eerste tien treffers echter al veel meer relevant spul op. In de sidebar van Heeij zie ik vooral veel suggesties met beschrijvingen die me echt helemaal niks zeggen, of ik zie filmpjes en zo. Allemaal mooi en aardig, maar echt handig...? Nou, nog niet echt. Echt niet zelfs.

Natuurlijk heb ik het pas kort getest... maar ik zou toch op z'n minst één relevante suggestie moeten hebben gekregen?

Omdat het idee achter die balk me toch wel aanspreekt (voor m'n Zuidland-project was ik net op zoek naar mogelijkheden om automatisch lees-verder-verwijzingen te krijgen op websites), geef ik die balk nog een tweede kans... maar ik heb doorgaans erg weinig geduld. Heeft iemand anders ook al ervaringen met dit ding? Positieve?

Op de website van Heeii is het trouwens ook erg rustig, bijvoorbeeld op het forum. Maar goed, ik hoor graag jullie ervaringen... als jullie die hebben natuurlijk.

ENGLISH TRANSLATION

A little while ago - I think I read it in the Brabants Dagblad, - I read something about Heeii.com, which could change the internet community dramatically... according to experts.

Heeii is a free for download sidebar for your browser. Both Internet Explorer and FireFox are supported. After installing, in that sidebar for each website you visit you'll get relevant suggestions for other websites, that you could be interested in.

Anyway, this is what I read on the website from Heeii... because for myself, I haven't seen any relevant websites in my little bar yet... sometimes not even any suggestions at all. :-( It should all be connected to a profile. I've worked with this for some weeks now. To be quite honest, the bar was not always active (my screen is already filled with bars!), but it has been active most times.

An average search with Google has more relevant hits amongst the first ten results though. In the sidebar from Heeii I only see many suggestions with descriptions that I can not relate to in any way, or I see movies and stuff. All very pretty, I'm sure, but anything handy...? Well, not really yet. Really not even.

Of course I've only tested this for a short while so far... but I should have gotten at least one relevant result by now, shouldn't I?

Because the idea behind the bar seemed attractive to me (for my South Land-project I was just looking for possibilities to be able to automatically generate further-reading-references), I will give the sidebar another shot... although normally I have very little patience with such things. Anybody else have some experience with this thing? Positive ones?

On the website from Heeii it's all very quiet, by the way, for example on the forum. But anyway, I would love to hear your experiences... if you have any, of course.

Luisteren naar een ander / Listening to someone else

For English translation, please see the blue text below

Gisteren stond er wat leuks op het programma: een presentatie over Second Life (SL) door Guus van den Brekel (Namro Orman in SL). Deze presentatie gaf Guus in een serie daarvan onder de noemer Meet the Expert, georganiseerd door de NVB.

De presentatie van Guus is te zien op zijn SlideShare-pagina, waar trouwens nog meer presentaties van hem te vinden zijn. De moeite waard!

Jammer genoeg kon het netwerk van de gastheer die dag SL in technisch opzicht onvoldoende aan. Ondanks testen vooraf bleef de verbinding daarna namelijk de geest geven. Jammer, maar niet getreurd. Guus had voldoende stilstaande beelden meegenomen om te bekijken. En een goed verhaal ook!

Panel
De presentatie was goed bezocht, vond ik. Een enthousiaste club mensen, die mekaar blijkbaar allemaal zo'n beetje al kenden. Als archivaris was ik een buitenbeentje natuurlijk. Niet de enige hoor, alleen de enige archivaris.

Ik zat na de presentatie van Guus in een panel - voor het eerst ooit - dat discussieerde over SL. De vantevoren bedachte stellingen werden vergeten, want de zaal had erg veel te vragen... Over de meerwaarde van SL voor bibliotheken bijvoorbeeld. Of de mate waarin je vooruitgang ziet in het denken daarover. Over veiligheid en stabiliteit, over dingen die je vanuit het echte leven meeneemt... maar misschien niet handig blijken in het tweede leven. Over de economie, over wat dan ook.

Naast Guus en mijzelf zat in dat panel ook Daniëlle Jansen (Gwendolyn Kronsage in SL). Erg leuk, want die kende ik alleen maar van de televisie en een aantal quotes in bladen. Zij heeft van SL haar werk gemaakt, verhuurt land, organiseert rondleidingen en adviseert bedrijven. Op haar website vind je meer informatie.

Contact en inspiratie
Ik had een goede dag daar! Naast een leuke presentatie en de boeiende paneldiscussie - die ik overigens heel prettig en natuurlijk vond verlopen - was er in een luch voorzien.

Ik heb daar nog met een aantal mensen gesproken en ideeën uitgewisseld. Van SL mag ik dan een beetje afweten... van web 2.0 konden de meesten daar aardig meepraten hoor! Goede tips en suggesties dus. Een inspirerend dagje, alweer eentje!

Nou, geen post met wijze lessen dit keer. Je ziet dat het gelijk ook korter kan... ;-)

ENGLISH TRANSLATION

Yesterday something nice was on the menu: a presentation about Second Life (SL) by Guus van den Brekel (Namro Orman in SL). Guus had this presentation as part of a series of them called Meet the Expert, organised by the NVB (Dutch association for librarians and some other information professionals).

Guus' presentation can be found on his SlideShare-page, where you can find even more interisting presentations, by the way. Worth watching!

Unfortunately the network of our host for the day was not up to SL in a technical way. Although it had been tested for it, it could not maintain the connection for long at the time things got really exciting. Too bad, but don't worry. Guus had enough snapshots to watch instead. And he had a good story to tell too!

Panel
The presentation was well attended, I found. An enthusiastic group of people, who appeared to know each other already, so it seemed to me. As an archivist of course, I was a bit of an outsider. Not the one and only outsider by the way, just as an archivist, that is.

After the presentation by Guus, I was in a panel - first time ever - discussing SL. The discussion points that were thought about earlier were forgotten about, because the people in the conference room had lots of things to ask about... About the added value of SL for libraries, for example. And about the way our thinking about that was developing. About safety and stability, about things you take from your real life to your second one... but which later do not seem to be handy there at all. About the economy, about whatever and what else.

Next to Guus and myself was also Daniëlle Jansen (Gwendolyn Kronsage in SL) member of the panel. Great fun, because I only knew her from the televison and some quotes in magazines. She makes her living from SL, rents land, organises tours and advises companies. You'll find more information on her website.

Connection and inspiration
I had a good day over there! Besides a fun presentation and an interesting discussion - which I found to be very pleasant and natural - they had made us lunch too.

I have talked to several people while lunching and exchanged some idea's. I may know a little something about SL... about web 2.0 most of the people could take their share in the conversation! So, good tips and suggestions. An inspiring day, yet another one!

Well, not an entry with wise lessons this time. You notice now it can be a short one too... ;-)

Dunglish / Dunglish

For English translation, please see the blue text below

Maarten Rijkens werd geboren in Nederland, maar werkte de meeste jaren van zijn leven in het buitenland voor grote multinationals. Hij heeft zich in al die tijd sterk verbaasd over het Engels van de Nederlanders. Bijvoorbeeld over hoe schaamteloos de Nederlander met zijn vakantie-Engels belangrijke, zakelijke onderhandelingen ingaat.

Het soms gekunstelde Engels van de Nederlanders, meestal letterlijke vertalingen naar het Engels van het Nederlands zelf, noemt Maarten als taal het Denglish (Dutch-English). In zijn boekje I always get my sin heeft hij een bloemlezing gegeven van al het fraais dat hem ter ore kwam tijdens zijn loopbaan.

Overigens kom ik Denglish op het internet vrijwel altijd tegen in relatie tot het Duits. Voor Nederlands-Engels wordt dan de term Dunglish gebruikt. Klik naar deze blog voor fraaie voorbeeldjes daarvan. (Zelf heb ik het altijd over boerenkool-Engels, overigens.)

Een collega van mij, die jarenlang in Engeland woonde en met wie ik het over mijn taalervaringen in Second Life (SL) had, nam het boekje van Maarten voor me mee. Zelf had ik het wel eens bij de boekhandel zien liggen, maar nooit verder gekeken dan m'n neus lang was. (En hoe zal ik dat nu eens vertalen straks... :-))

Dunglish in Second Life
Ach, een onderhoudend boekje wel. En ik geloof best dat al die zinnen echt door Nederlanders zijn gezegd. Ook al waren het dan dure zakenmannetjes die praatten over het kopen van aandelen of het verkopen van bedrijven. Maar zo letterlijk en slecht als de meeste zinnen in dat boekje? Nee, dan doet deze archivaris het toch wel veel beter... in alle bescheidenheid overigens... :-)

Toch herken ik wel wat. Zo vertaal ik al pratende in SL ook regelmatig Nederlandse uitdrukkingen en gezegdes letterlijk naar het Engels, die dan niet direct worden begrepen... Of ik weet een woord niet en laat dan het Nederlandse woord maar gewoon op het Engels lijken door wat letters te veranderen of toe te voegen... hopende dat het klopt... of in ieder geval begrepen wordt. (En euh... meestal is dat niet zo!)

Trouwens, ik heb ook heel wat poppetjes ontmoet die erg gecharmeerd waren van het Nederlands en haar gezegdes. Het is dus niet allemaal verkeerd, dat letterlijke Nederlands-Engels. De topper is nog steeds doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg en als woord houdoe. Veel bewoners van SL vinden het gewoon leuk om in verschillende talen te kunnen groeten en gedag zeggen. Nou ja, dan ben ik als Brabander ook niet te beroerd natuurlijk...

Taalverwarring in Second Life
Los van dit grappige gepruttel met woorden, zinnen en gezegdes, is er wel degelijk iets serieus te zeggen over taal en taalproblemen in SL. Het feit dat niet alle poppetjes even goed Engels spreken - en een heleboel zelfs niet - maakt bijvoorbeeld dat het internationale karakter van deze nieuwe wereld wel eens geweld wordt gedaan. En da's jammer, want het is een van de grootste pluspunten van SL. (Tijdzones helpen trouwens ook niet echt mee!)

Zoals gezegd, red ik me zelf best wel. Het boekje van Maarten wordt voor mij dan ook pas echt interessant als je bij de laatste paar bladjes bent aanbeland. Daar wordt ingegaan op het feit dat op zich correcte woorden en zinnen desondanks verschillend worden geïnterpreteerd door Nederlanders en Engelstaligen. Een soort cultuurverschil misschien? In ieder geval een bron van veel verwarring... misverstanden zelfs! Geloof me...

Zo schijnt voor Engelsen - ik zal het eens navragen bij ze - de kreet interesting de grootste dooddoener te zijn die er is. Het wil voor een Engelsman zoveel zeggen als: Dat nooit! We will look into it is gewoon een beleefde manier om te zeggen dat ze het wel kunnen vergeten, terwijl not bad iets zegt als that's good, very good! Ja, dan wordt het lastig hè?

Als ik naga hoe vaak ik dingen al interesting heb genoemd... Nou, al die Engelsen zullen wel denken van me... :-(

Trouwens, omgekeerd werkt het ook hoor! Als een Engelsman zegt very interesting bedoelt hij dus iets als I do not agree at all, maar Nederlanders denken: He is impressed! Nou jij weer... Maar goed, allemaal volgens Maarten dan.

Taalfactor van belang
Ook voor het dienstverlenende werk in SL is die taalproblematiek van belang. Het goed begrijpen van elkaar maakt of de klant tevreden (digitaal) huiswaarts gaat of niet. Alleen nu zit je ook nog eens met die taaltoestand. En dat is in het echte leven nu eenmaal een stuk minder.

Gelukkig komt er steeds meer aandacht voor de internationale karaktertrek van SL, met alle bijkomende problemen... euh... uitdagingen van dien. Taal is daarvan een belangrijk onderdeel.

Ook leuk...
Tenslotte, ik weet natuurlijk weinig van het Engels, maar kom niet alleen met Engelsen in aanraking... Ook Amerikanen, Canadezen en wat dan ook spreek ik regelmatig (en dat weer in verschillende dialecten). En die spreken allemaal een wat ander Engels. Of een wat veel anders Engels. En van iedereen pik ik wat spreektaal op. Want al is chatten nog zo schriftelijk... Het blijft spreektaal.

Links en rechts krijg ik dan ook regelmatig te horen dat ik van dat irritante UK English heb aangeleerd gekregen... of van die verschrikkelijke woorden uit het US English heb overgenomen!

Ja, kan ik het helpen? Ik ken alleen maar het Dunglish... :-)

ENGLISH TRANSLATION

Maarten Rijkens was born in the Netherlands, but worked abroad most of his life, for big multinationals. All that time he has been amazed with the English language the Dutch spoke. For example how shamelessly the Dutch start negotiating business on important things with some holiday-English only.

This sometimes even pidgin English, most of the times just literal translations from Dutch to English, is called Denglish (Dutch-English) by Maarten. In his little book I always get my sin (a literal translation from Dutch for I always get what I want) he gives an overview of some funny things he has heard over the years during his career.

Anyway, on the internet I see Denglish almost anytime related to German (Deutsch) only. For Dutch-English the word Dunglish is used. Click to this blog for some nice examples on that. (I for myself always talk about farmer-cabbage-English, by the way.)

A colleague of mine, who lived many years in England and with whom I spoke about my language experiences in Second Life (SL), gave me Maartens' book. I had seen it once or twice at the book store, just never looked any further than my nose was long. (I wonder how that saying translates now... :-))

Dunglish in Second Life
Ah well, an entertaining little book, that is. And I really believe all of those sentences have been said by a Dutchman once. Although maybe they even were some fancy business people in suits, talking about buying stock exchange or selling companies. But as literal and bad as most of the sentences in the book? No, I'm sure this archivist is doing way better than that... still wanting to be modest though... :-)

But I happen to recognise some things still. Also for myself, while talking in SL, I translate many Dutch sayings and figures of speech literally to English, that are most often not understood right away... Or I don't know about a word and then just let the Dutch word look like an English one by changing some characters in it... hoping it will be correct... or at least that it will be understood. (And euh... most of the times it is not!)

Anyway, I have met many avatars that were very charmed with my Dutch and its sayings. So it's not all wrong, the literal Dutch-English. The favourite out there still is just act normal, that will be crazy enough and as a word houdoe (North Brabant dialect for goodbye). Many residents of SL just like it to say hey and goodbye in different languages. And well, as someone from North Brabant I am of course willing to let them know about it...

Language confusion in Second Life
Besides this fun with words, sentences and sayings, one can most definitely say something serious about language and language problems in SL. The simple fact that not all avatars talk English that well - and some don't speak it at all - makes the international character of this world somewhat less strong. And that is too bad, because this should really be one of the added values of SL. (Time zones don't really help either, by the way!)

Like I said, I'll be fine. The book by Maarten becomes most interesting for me when one arrives at some of the last pages. That's where he mentions that sometimes the right words and grammar are still differently interpreted by the Dutch and the English. Maybe some sort of cultural difference? At least a source of much confusion... misunderstandings even! Trust me...

So it seems that for the English - I'll ask them about it - the word interesting is the biggest silencer there is. For an Englishman it means as much as: Never that! We will look into it happens to be just a polite way of saying that they can forget about it, while not bad says something like that's good, very good! Well, things can get tricky then, huh?

If I think about all the times I've called something interesting already... Well, what would all those English people think about me now... :-(

By the way, this also works the other way around! When an Englishman says very interesting he means something like I do not agree at all, but the Dutchman thinks: He is impressed! Well, there you go again... Anyway, all according to Maarten, that is.

The importance of language
Also for customer services in SL the language problems are important. Good understanding of each other makes or breaks the fact that a customer (digitally) goes home happy or not. You just have to deal with the langage thing too now. And in real life that's just a whole lot less.

Fortunately there is more and more attention for the international characteristic of SL, with all the upcoming problems... euh... challenges that come with that. Language is a main issue in it.

Also fun...
To close this, I don't know much about the English really, but do not only meet Englishmen, of course... Also I speak quite regularly with Americans, Canadians and such (and in different dialects, that is). And they all speak a somewhat different version of English. Or a whole lot different version of it. And I learn some spoken language from all of them. Because although chatting is as much writing as it is... it still remains a spoken language.

So from the left and the right I get to hear quite often that I've learned such annoying UK Unglish... or that I've used such terrible US English words!

Well, I cant't help that, can I? All I know is Dunglish... :-)

Ik ben uniek / I am unique

For English translation, please see the blue text below

Afgelopen maandag weer een werkgroepbijeenkomst van mijn Zuidland-project gehad. Daarin ging het onder andere over het fenomeen personalisatie van websites. Een kenmerk van web 2.0 is het feit dat internet je bureaublad wordt, en zo wil je het dus ook kunnen inrichten en gebruiken.

Een hele hoop websites bieden tegenwoordig mogelijkheden om de site naar je persoonlijke hand te zetten. Als jij graag een bloemetjesbehang wilt als achtergrond van het forum? Moet kunnen. Je eigen foto's hier en je eigen filmpjes daar. En natuurlijk je eigen kleurtjes ook: subtiel beige of felle zuurstokvarianten.

Waarom?
Ik heb daar nog niet echt veel over gelezen - zoals gezegd ben ik niet zo'n lezerig type - maar ik heb wel wat ideetjes. Misschien komt het wel omdat we allemaal steeds meer in groepen opgaan. Communities op internet zijn ook weer een goed voorbeeld daarvan. En daarin willen we graag ons eigen hoekje kunnen inrichten. Toch een beetje onszelf, anders dan anderen. Uniek.

Ik dacht daar weer aan, toen ik vanmiddag eens de pagina met statistieken van de Archief 2.0 community bezocht en daarin bekeek wat de meest populaire pagina's waren. Op de eerste plaats natuurlijk de homepage. Da's nogal logisch. Maar op de tweede plaats al de pagina waarop de appearance kan worden aangepast. Juist... daar behang je je hoekje met bloemetjesbehang en daar stel je je zuurstokkleurtjes in!

En toevallig dat een collega van mij een aantal dagen daarvoor met zijn ICT-team op bezoek bij Fontys in Eindhoven was geweest. Ook hij hoorde dat het personaliseren van dingen op internet een belangrijk thema was voor bijvoorbeeld studenten. Ergens ook weer een soort tegenhanger misschien van het steeds meer virtualiseren van de netwerkomgeving.

Second Life
En hoe zit dat dan in Second Life (SL)? Nou, eigenlijk niet veel anders. Net als in de nieuwe archivarissencommunity mensen beginnen met het inrichten van hun eigen hoekje, zijn de meeste nieuwkomers in SL de eerste uurtjes van hun tweede leven zoet met het aanpassen van hun nieuwe ik. Een ander kapsel, wat meer wasbord en een ander kleurtje. Erg belangrijk!

Zelf had ik in eerste instantie geen fluit gedaan aan dat pupke van mij. Alleen het shirt had ik oranje gemaakt en de broek blauw. En dat zijn ze nog steeds. Alhoewel ik nu ook oranje haar heb en een wat blankere huid. De vorige was wel erg mediteraan, namelijk.

Maar ondanks dat mij dit vijf minuten heeft gekost en anderen vijf uur... hebben we precies hetzelfde gedaan. We hebben ons poppetje uniek willen maken. Zelfs ik - en ik geef eigenlijk geen donder om m'n digitale uiterlijk, zoals ook aan mijn persoonlijke hoekje in Ning is te zien - heb mezelf met die oranje look tot een uniek digitaal individu willen maken.

Mijn poppetje is uit velen herkenbaar en ik maak er zelfs graag grappen over dat ik nog steeds met noob hair rondloop (noob is een wat negatieve verwijzing naar alles wat je hebt als je pas in SL aankomt)... maar m'n wangen kleuren bij m'n shirt als mensen er iets positiefs van zeggen, want zelfs dat haar is zo uniek... :-) Ik mag dat kleine, oranje mannetje wel! Ik ben het zelf.

Wijze les...
En wat kan ik hier nou mee? Nou, veel dus. Het toont een trend. Het toont dat je rekening moet houden met deze trend, als je iets geslaagds wil doen op het internet. Als je dus bezig bent met iets community-achtigs te ontwikkelen voor je publiek, dan kun je er maar beter voor zorgen dat mensen er hun eigen hoekje kunnen creëren. Dat ze de gereedschappen hebben om zich daar uniek te voelen. Of het nu door middel van kleurtjes is of door het binnenhalen van persoonlijke foto's.

Want in het ons uniek willen voelen... zijn we allemaal gelijk!

Maar...
Euh... toch nog een maar... Stel dat ik nu iets anders leer, als ik hier de komende dagen eens wat over ga lezen, dan horen jullie het wel weer van me. :-)

ENGLISH TRANSLATION

Last Monday yet another group meeting for my Southland project at work. One of the things we came to talk about was personalisation of websites. One characteristic of web 2.0 is the fact that the internet will develop to be your desktop, so you want to organise and use it just like your desktop too.

Lots of websites these days offer possibilities for changing the site as you see fit. If you like to have a flower wallpaper on the background of the forum? Should be possible. And of course you should be able to change the colours too: subtle beige or just bright candy colours.

Why?
I haven't read that much about this myself yet - like I said earlier I'm not much of a reader type of guy - but I do have some idea's about this all. Maybe it's caused by the fact that we all seem to absorbed in groups more and more. Communities on the internet are another good example for that happening. And because of that, we all like to have our own little corner there. A little bit on our own, different from others. Unique.

I thought about that, when I visited the statistics page of the Archive 2.0 community this afternoon and looked for the most popular pages from it. First of all the homepage, of course. That makes sense. But on second place already the page at which you are able to change the appearance of your page. Right... that's the place where you put up the flower wallpaper and paint your corner with the candy colours!

Coincidentally a colleague of mine, together with his ICT team, visited Fontys in Eindhoven (a Dutch education centre) a couple of days before. Also there he heard that personalizing of things on the internet was an important issue for students, for example. maybe somewhere a contra effect for all the virtualisation going on in networks these days too.

Second Life
And how about this in Second Life (SL)? Well, not that different actually. Just like people are starting with developing their own little corner in the archivists community, most of the newcomers in SL are first of all busy for quite some hours with changing their new me. A different hair cut, a bit more muscles and a little colour change. All very important!

I hadn't done much about that little doodle of mine. Just coloured the shirt orange and made the pants blue. And they still are. Although I coloured my hair orange too and made my skin look a bit more white. It looked too much Mediterranean before, that's why.

But although I only spend like five minutes on this and others did five hours... we in fact still did the same thing. We tried to make our avatar look unique. Even myself - and I really don't care at all about my digital appearance, like you all can tell from my own little corner in Ning - have tried to make myself look like an unique digital individual with the orange look.

My avatar is recognisable amongst many and I even like to joke about the fact that I'm still wearing noob hair (noob is a less flattering word for everything that's there when you just signed up for your second life)... but my cheeks start colouring my shirt when someone makes nice comments about it, because even that hair like that is unique... :-) I even like the little orange guy! It's me.

Wise lesson...
So, what can I learn from all of this? Well, much, I guess. It shows a trend. It shows that you have to keep that trend in mind, while trying to do something on the internet that you want to succeed. So if you're busy with developing something community-like for your customers, you better make sure people can furnish their own little corner in there. That they will be able to use tools there to make themselves feel like they are unique. By having some different colours or by having imported personal photos, doesn't matter.

Because in trying to be unique... we are really all the same!

But...
Eh... still a but... Suppose that I learn about something different, while I read about this in the next few days, of course I'll let you hear about it. :-)

Meer en minder / More and less

For English translation, please see the blue text below

Het is nu 23.00 uur. Een toepasselijke tijd voor deze post.

Meer...
Ik keek net nog even op de nieuwe Ning community voor archivarissen. Acht leden al! Nou, dan zal ik die tien vast wel halen voor de maand om is, denk ik. Nu al die leden nog zien te activeren hè... :-)

Onder de leden zitten wat bekenden. En wat nieuwe gezichten (alhoewel niet iedereen z'n foto durft te tonen... denk ik). Ook een verdwaalde bibliothecaris... of eigenlijk niet. En zelfs internationale connecties. Precies wat de bedoeling was in eerste instantie: elkaar leren kennen. Weten wie er allemaal met dit soort dingen bezig is in archievenland.

Ik verwacht nog wel een paar gezichten extra te zien, trouwens.

...en minder
Maar het is ook alweer laat, door van alles en nog wat. En dat is het iedere avond. Te vaak en te laat. Ook m'n blogritme ga ik dus wat beperken. Voortaan niet meer om de twee dagen, maar om de drie of vier. Ik denk op woensdagen en zaterdagen, want dat zijn de fijnste dagen gebleken.

Misschien last van blogstress? Dat niet. Ik heb trouwens nog ideeën genoeg klaarliggen hoor! Te veel ideeën eigenlijk. Wat weer een ander probleem is, maar dan meer in het algemeen van me. Misschien kan ik er daarvan wat voor tijd inruilen...? Dat zou handig zijn joh!

Nou ja... Ik droom wel weer verder... :-)

ENGLISH TRANSLATION

It's about 11pm now. An appropriate time for this entry.

More...
Just a second ago I had a quick peek at the new Ning community for archivists. Eight members already! Well, I bet I'll make it to those ten members before this month ends then, I guess. Now all I have to do is activate all of them huh... :-)

Amongst the members are some familiar people. And some new faces too (although not everyone dares to show their pictures... I think). Also a lost librarian... or in fact not. And even some international connections. Exactly the original intention: getting to know each other. Knowing who else in archives land is busy with things like these.

I expect to see some more faces still though.

...and less
But it is late already, because of lots of things and some others too. Too often and too late. So, I will also limit my blog rate some. In the future no longer every second day, but every third or fourth. I think on Wednesdays and Saturdays, as those days have seen to be the most comfortable to blog on.

Perhaps some blogstress here? No, it's not like that. Anyway, I still have plenty of ideas just laying on the shelves still! In fact too many of those. Which is yet another problem, but for me more of a general one. Maybe I can exchange some of them for some time...? That would come in handy!

Ah well... I'll start dreaming for a little while again then... :-)

Elkaar leren kennen / Getting to know each other

For English translation, please see the blue text below

De laatste maanden probeer ik wat uit te vogelen wie er in archievenland nog meer met dingen als web 2.0 en zo bezig is. Tijdens de KVAN Studiedag bleek al wel dat er dat nog niet zo gek veel kunnen zijn... maar her en der heb ik toch al wel een paar van die eilandbewoners ontmoet.

Onder andere met deze blog en een artikeltje in het Archievenblad, probeer ik links en rechts wat contact te krijgen met gelijkgestemde archiefcollega´s. Dat werkt best wel goed; ik ben zo al door een aantal mensen aangesproken.

Ons eigen cluppie!
Maar om die drang naar elkaar te leren kennen, samen ideeën uit te wisselen enzovoort wat meer body te geven, ben ik een Archief 2.0 Ning community gestart, zo'n sociaal netwerk, waarover ik al eens eerder blogde. Een beetje (veel) in navolging van onze collega's in de bibliotheekwereld... maar dan wat bescheidener van omvang hoor.

In ieder geval kunnen we vanaf deze week terecht op http://archief20.ning.com om daar aan onze drang naar samenzijn (ahum...) toe te geven. Nou, als er na een maand tien leden zijn (nu zijn er pas twee), dan ben ik op dit moment al blij. Ik zal maar eens wat mensen gaan uitnodigen... :-)

Zo'n netwerk is trouwens op zich ook weer een goed voorbeeld van het hele web 2.0 gebeuren. Het zal wat tijd en inspanning kosten voordat het een beetje gaat lopen, maar niet geschoten is altijd mis hè? Misschien is het nog een beetje te vroeg hiervoor, maar goed, ik kon het toch niet laten om te proberen iets dergelijks te starten.

Het eerste doel
Een kijkje in mijn hoofd dan... (Vast geen prettig gezicht trouwens!) Ik heb een paar doelen, maar voor de relatief korte termijn eigenlijk maar eentje: het leren kennen van elkaar dus. Simpelweg het weten wie er zo'n beetje met dit soort dingen bezig is in archievenland, nu nog op een eilandje ergens in het land. Die eilandjes zullen wel blijven voorlopig, maar dan kunnen we elkaar af en toe eens wat flessenpost toewerpen.

Nou, ik zal je de doelen voor de langere termijn vooralsnog besparen. Eerst die korte termijn eens afwachten... tien leden! Nou, nou... wat een ambitie joh! Maar goed, neem dus eens een kijkje, digitale archivarissen van me! :-)

ENGLISH TRANSLATION

For the last couple of months now, I'm trying to figure who else in Dutch archives land is thinking about things such as web 2.0 and so on. During the KVAN Conference it appeared that there weren't that many of them... but here and there I've met some of these islanders still.

For example with this blog and an article in our Dutch magazine for archivists, I tried to get some connections with archivist colleagues that are on the same track as I am. That works pretty well; some people have talked to me since because of these things.

Our own little club!
But to really live up to the need to get to know one another, to exchange ideas and such, I've started a Dutch Archive 2.0 Ning community, a social network that I've blogged earlier about. Perhaps a little bit much based on the example of our library colleagues... but a bit more modest in size.

Anyway, as from this week on, we can go to http://archief20.ning.com to furfill our need for being together (ahum...). Well, if there will be ten members after a month (there are just two right now), I'll be happy already for the moment. I should start inviting some people, I guess... :-)

Such a network is a pretty good example of the whole web 2.0 happening anyway. It will take some time and effort before this will work just a little, but if you don't shoot, you'll always miss huh? Maybe it still is a little bit too soon for starting this, but anyway, I could not resist to try to setup such a network.

The first target
A peek into my head then... (Which won't be a pretty sight, I guess!) I have some goals, but in short term there is in fact just one: getting to know each other. Simply the fact that you know who else is busy with things like these in archives land, still now on an island somewhere in our country. The islands will remain for some time, but at least we can throw an occasional message in a bottle to each other then.

Well, I'll spare you the details for the long term. First we'll see about the short one... ten members! My oh my... such an ambition! But anyway, take a look over there, my digital archivists! :-)

Privacy (3) / Privacy (3)

For English translation, please see the blue text below

Nou, ik had er al bijna niet meer op gerekend, maar eergisteren kreeg ik toch nog een soort van reactie op mijn klacht over het gebeuren rond mijn online geschonden privacy. (Oké, zo zwaar was het dus niet, maar dat kwam door de inhoud van het bericht... Niet door het gebeurde!)

Onderaan druk ik het complete antwoord af.

Zelf weet ik een of twee dingen af van het omgaan met klanten en het afhandelen van klachten... En dit was niet best. In ieder geval zag ik in het antwoord niks terug van wat ik altijd zelf heb geleerd: geen erkenning van mijn klacht, geen excuses en geen poging om het goed te maken of om dit gebeuren in de toekomst te voorkomen.

En nog niet eens een persoonlijk antwoord... En het antwoord wat er kwam, liet dan ook nog eens erg lang op zich wachten! Volgens mij hebben ze mijn bericht nog niet eens gelezen.

Maar goed, ik heb voor de in de mail genoemde persoon (de naam heb ik verder weggelaten) een bericht achtergelaten. Een soort van 'toets 9 om eindelijk eens een medewerker te spreken' voor mij... :-) Maar ik betwijfel of ik daar nog een reactie op terugkrijg. (En natuurlijk heb ik via de laatste link in de mail ook nog even mijn genuanceerde mening kenbaar gemaakt.)

In het bericht wordt trouwens gesproken over een vernieuwde vorm van support. Nou, nadat ik me door een woud van tekst had geworsteld, bleek dat je met een gratis account - en nee... ik betaal voorlopig geen cent! - mooi achter het net vist. Ik snapte het allemaal maar half, maar je staat dan ergens achteraan in de rij als je hulp nodig hebt. En je kunt niet eens over alles wat vragen.

Je kunt dus beter per maand die paar dollar betalen en dan de hele dag in dansclubs hangen, dan met een gratis account als archivaris de tweede wereld proberen te verbeteren... Lekker!

Maar goed, zoals gezegd snap ik het maar half. En ik ga toch echt geen handleidingen doorlezen om een vraagje te kunnen stellen aan mensen die al te vaak hebben laten zien toch geen antwoord te geven. Veel anderen delen namelijk helaas mijn ervaringen.

Oh ja, dat bericht...

Hello,

Thanks for contacting the Second Life support team, we apologize for not sending you a direct response.
In an effort to improve the efficiency of our customer support department, we have launched a new Support Portal. From now on, you may refer to the content of the Knowledge Base and Solution Finder that you can find at http://secondlife.com/community/support.php .
Feel free to browse this new portal, and to read our related blog article at
http://blog.secondlife.com/2007/05/17/coming-your-way-soon-the-second-life-support-portal/ for more information.

As we are discontinuing support via email, please do not answer this email. This mailbox will not be read, and you will not get additional response. In order to receive additional help, please visit http://support.secondlife.com, where you may be able to open a new ticket if this issue is still active.

Best Regards,
The Second Life Support Team

***Using Yahoo Mail? If this message appears empty, try forwarding it to a non-Yahoo mail account. Your answer is there..we promise!***

How's my driving? Rate Second Life Support:
https://secondlife.com/account/csr-survey.php

Your original support request:
------------------------------
Privacy violated

ENGLISH TRANSLATION

Well, I didn't count on it anymore, but the day before yesterday I still got some sort of a reply on my complaint about the online violation of my privacy. (Ok, so it wasn't that bad, but that was because of the content of my message... Not because of the thing that happened!)

Below I'll print the whole answer.

I know a thing or two myself about customer services and about dealing with complaints... And this was not good at all. For sure I didn't see any of the things in the answer that I learned myself: no recognition of my complaint, no apologies and no attempt to make it right with me or to prevent something similar from happening in the future.

And not even a personal reply too... And the reply that came, took a long time to come! I doubt they even read my message at all.

Anyway, I've left an instant mesasage for the person that was mentioned in the mail (who's name I've left out of this post). Some sort of a 'dial 9 to finally talk to a person' option for me... :-) But I doubt if I'll get any reply on that. (And of course I've followed the link that was last mentioned, and let them all know about my subtle opinion.)

The message says something about some new form of support. Well, when I struggled through a swamp of text, it seemed that with a free account - and no... I refuse to pay a penny for now still! - you'll be fishing behind the nets. I only understand half of it, but it looked to me that in those cases you'll be last one in the row, if help is needed. And you can't even ask about all things too.

I guess you can better pay a few bucks a month and then be in dance clubs all day, than trying to make the second world better as an archivist, using a free account... Nice!

But anyway, like I said before, I only got half of it. And I will not read big manuals to understand how to sent in a simple message to people that have shown too many times already they do not answer those messages anyway. Unfortunately, lots of other people share that experience with me.

Oh yes, the message...

Hello,

Thanks for contacting the Second Life support team, we apologize for not sending you a direct response.
In an effort to improve the efficiency of our customer support department, we have launched a new Support Portal. From now on, you may refer to the content of the Knowledge Base and Solution Finder that you can find at http://secondlife.com/community/support.php .
Feel free to browse this new portal, and to read our related blog article at
http://blog.secondlife.com/2007/05/17/coming-your-way-soon-the-second-life-support-portal/ for more information.

As we are discontinuing support via email, please do not answer this email. This mailbox will not be read, and you will not get additional response. In order to receive additional help, please visit http://support.secondlife.com, where you may be able to open a new ticket if this issue is still active.

Best Regards,
The Second Life Support Team

***Using Yahoo Mail? If this message appears empty, try forwarding it to a non-Yahoo mail account. Your answer is there..we promise!***

How's my driving? Rate Second Life Support:
https://secondlife.com/account/csr-survey.php

Your original support request:
------------------------------
Privacy violated

Erg stil op straat... / Very quiet on the street...

For English translation, please see the blue text below

Nou, had ik toch heel enthousiast gedacht wat verder de spraakfunctionaliteit uit te testen (waarover hier en hier de vorige berichten)... Krijg ik dat al twee dagen niet aan de praat! Grrr...

Geen idee waarom niet. Het enige verschil met de vorige keer is een software update van de testomgeving en oh oh... Updates van Second Life geven nogal eens problemen! (Met die update zou het trouwens nu ook mogelijk moeten zijn om spraak te gebruiken in de privékanalen! Jammer van de test...)

Een andere reden kon lag zijn. Dat is de grootste ergernis in dit tweede leven. Het is een soort vertraging: alles gaat langzaam. Je ziet niks gebeuren, bijvoorbeeld terwijl je aan het lopen gaat, maar in werkelijkheid is je poppetje alweer meters verder. Vaak tegen andere poppetjes aan het opbotsen.

Nou ja, ik had toch niet veel tijd om iets te typen vandaag.

Nog een nieuwtje, waarover ik het ook nog wel zal hebben een volgende keer: ik heb eindelijk een antwoord gekregen naar aanleiding van mijn klacht over het gebeuren rond privacy (waarover hier en hier de eerdere berichten). Nou ja... Niet echt een antwoord... :-(

Nee, de jongens en meisjes van Linden Lab maken weer een prima beurt de laatste dagen!

Tsjee... Zelfs geen zin meer om een leuk plaatje te zoeken...

Aanvulling
Trouwens, een vriendin van me zag een berichtje over hoe voice te gebruiken als IM, maar bij de instructies van de nieuwe versie van de beta grid was expliciet vermeld dat voice in IM nog niet mogelijk was! Raar hoor...

ENGLISH TRANSLATION

So, I was being very enthusiastic about further testing the voice functionality (find the previous posts on that here and here)... Seems that it did not even work for the last two days already! Grrr...

I have no clue as to why not. The only difference with the previous time has been a software update for the test environment and oh oh... Updates for Second Life give lots of problems! (And with this update it should even be possible now to use voice in the private channels too! Too bad for the testing...)

Another reason could have been lag. That will be the biggest annoyance in the whole of this second life. It is some sort of a delay: everything seems to go in slow motion. You do not see anything happen, for example while starting to walk, but in reality your little avatar is already half way there. Many times bumping into other avatars.

Ah well, not much time to type anything today anyway.

Yet another news fact, about which I will tell you some other time: I finally received an answer on my complaint about the privacy thing (find the previous posts on that here and here). Well anyway... In fact not really an answer... :-(

Seems the guys and girls at Linden Lab are doing a good job during the last couple of days!

Sheesh... Not even in the mood for searching for a nice picture...

Supplement
By the way, a friend of mine saw a notice in-world detailing how to do IM voice and then on the release notes for this new version of the beta grid it specifically states that IM voice is not yet possible! Strange thing...

Dingen zullen nooit meer hetzelfde zijn (1) / Things will never be the same again (1)

For English translation, please see the blue text below

Ik zou het nog eens wat uitgebreider over spraak in Second Life (SL) hebben. Dit moment is zo goed als ieder ander moment daarvoor.

Inmiddels hebben veel medebewoners van en collega's in SL ook de spraakfunctionaliteit uitgeprobeerd. Met een goed aantal daarvan heb ik ook gesproken (gechat...) over hun ervaringen, maar ik moet zelf nog wel een paar keer extra terug naar de testomgeving, om alle kneepjes en foefjes onder de knie te krijgen.

Hoe werkt het zo ongeveer?
Even wat uitleg vooraf, zodat je weet waarover ik het heb. Tot voor kort waren de manieren van communiceren in SL erg beperkt. Je had chat, je had wat gestures (lichaamstaal door animaties voor bijvoorbeeld een wegwerpend gebaar, een enthousiast lachen of een boze blik) en dan was het wel zo ongeveer voorbij, geloof ik. Vergeleken bij Real Life (RL) erg mager dus. (Alhoewel je er versteld van staat hoeveel diepte communicatie via chat kan hebben!)

Maar goed, binnenkort krijgen we dus spraak, tenminste op de eilanden waarvan de eigenaar dat laat gebeuren. Ik kan me voorstellen dat er sims zijn waar geen spraak beschikbaar zal komen... :-)

Spraak zal verder alleen nog maar werken voor het publieke kanaal. Da's dus het kanaal dat iedereen in de buurt kan oppikken. De privékanalen (de instant messages) blijven nog even zoals het is: alleen tekst.

Het geluid met spraak is driedimensionaal: je hoort iemand die vlak naast je staat duidelijker dan iemand verder weg en je merkt het verschil wanneer je om je heen draait, terwijl je naar anderen luistert. (Ik bedoel dus... als je poppetje om zich heendraait!)

Hoe werkt het wat preciezer?
Zoals gezegd had ik vantevoren wat angst voor het hele spraakgebeuren. Ik vreesde om in een soort van Engels kippenhok terecht te komen met de meest vreemde accenten en dialecten. Maar dat viel allemaal erg mee. Zo blijkt maar weer dat zelf uittesten toch echt de beste manier is.

Van andere avatars is direct te zien of ze spraak beschikbaar hebben of niet. Niet iedereen zal mee willen doen of mee kunnen doen, bijvoorbeeld door gebrekkige apparatuur. Ik heb zelf maar een headset aangeschaft voor dit gebeuren. Niks bijzonders, een simpel ding, maar het werkt prima, ook voor Skype en zo.

In een groepje is meteen te zien wie er aan het praten gaat. Je kunt dan voorkomen dat je door elkaar heen gaat zitten kleppen. Ook worden dan zaken als volume en achtergrondruis duidelijk. Of andere problemen, zoals het terugkaatsen van je eigen geluid in SL, bijvoorbeeld omdat iemand anders z'n microfoon de hele tijd open heeft staan. Erg vervelend!

Je kunt namelijk op twee manieren praten. De eerste manier heeft wel wat weg van wat ik vroeger met m'n 27 MC - een bakkie - gewend was: je drukt de knop in en je kunt praten, je laat de knop los en de ander mag iets zeggen. En dat gaat dan altijd met dat leuke ruisje gepaard, waar ik als kleine jongen zo dol op was. Breaky, breaky... enzovoort. Maar goed, een groot verschil met mijn bakkie is dat er niks is wat maakt dat niet iedereen tegelijkertijd begint te praten en er is ook geen waarschuwingstoontje.

De tweede manier werkt zoals in RL: alle knoppen staan altijd open! Dat wil zeggen dat je gewoon kunt praten zonder je om het indrukken of loslaten van knoppen te bekommeren of zo. Deze manier lijkt het fijnste, maar gaat volgens mij vooral werken in gesprekken tussen twee personen. In groepsgesprekken wordt dit misschien toch een kippenhok, maar vooral denk ik dat je dan problemen gaat krijgen met achtergrondgeluiden, terugkaatsen van spraak en wat al niet meer. De praktijk zal het moeten uitwijzen, maar er zal altijd wel iemand in de groep zijn die iets aan z'n instellingen zal moeten doen, vrees ik.

Wordt vervolgd...
Tsjee... Het wordt wel weer een heel verhaal zo hè. Nou ja, maakt ook niet uit. Zoals het er nu voorstaat wordt de komst van spraak naar SL namelijk een grote gebeurtenis. Er zal veel veranderen. De volgende keer zal ik daar nog verder op ingaan. Vooral dan op mijn persoonlijke vooraannames en ervaringen, m'n ideeën over het professionele en persoonlijke gebruik en als laatste over hoe ik denk dat dit tweede leven zal veranderen op het sociale vlak.

Misschien haal ik het niet eens met maar één volgend bericht, denk ik. Hebben jullie even pech... ;-)

ENGLISH TRANSLATION

I said I would tell you once more about voice in Second Life (SL). And this moment seems as good as any other for that.

By now, many of my fellow residents and colleagues in SL have tried the new voice functionality. With some of them I have spoken (chatted...) about their experiences and findings, but I will have to go back myself to the beta grid a few more times, to know all of the tricks.

How does it work, sort of?
Well, some explaining first, so you know what I will be talking about. Until now, there were only limited ways of communicating in SL. You could chat, you could use some gestures (body language, animations for, for example, enthusiastic laughing or an angry look) and that was about it, I think. So compared to Real Life (RL) not that much. (Although you would be amazed with the depth of chat communication!)

But anyway, soon there will be voice, at least at the islands that will be voice enabled by their owners. And I can imagine that not all of the sims will have voice enabled... :-)

Furthermore voice will only work with the public channel. That will be the channel for everyone, who is in the neighbourhood, to listen to. The private channels (the instant messages) will stay as they are now for the present: text only.

The sound with voice is directional, so you hear someone close to you more clearly than you hear someone further away from you and you notice the difference once you turn around, while listening to others. (I mean... when your avatar turns around!)

How does it work, more precisely?
Like I said before, I previously had some fear for this whole voice thing. I was worried that I would end up in some big English chicken hutch, full of the weirdest accents. But that went ok really. And it shows once more that finding out yourself is often the best way to get to know about something new.

You can see right away when other avatars have voice enabled. Not everyone will be happy to participate or will be able to, because of poor equipment. I bought myself a headset for this thing. Nothing special really, a simple thing, but it works just fine for me, also for Skype and so on.

When you are with a group of people, you can easily detect who is going to say something. That way, you can prevent babbling through each other. Also things like sound volume and noise will get clear. Or other problems, like hearing your own voice back on the grid, for example because someone else has the microphone open for the whole time. Very annoying!

There are two ways you can talk. The first way is something like what I was used to do when using my 27 MC in the past: you pushed a button and could talk, you released the button and someone else was allowed to say something too. And the pushing of the button was always accompanied by that little noise, which I liked so much as a kid. Breaky, breaky... and so on. Anyway, a difference with my 27 MC is that there is nothing to stop everyone from talking at the same time and there is no warning tone.

The second way works as in RL: all buttons are always open! This means that you can just talk, without worrying about pushing or releasing buttons or anything like that. Although this looks like the finest way of working, I think that it only works for conversations between two people. In group conversations it could easily become like a chicken hutch still, but most of all I believe you will get the trouble of noise and hearing your own voice back on the grid. Well, we will have to see about that, but I think in groups there will always be someone who has some preferences set up wrong.

To be continued...
Geesh... It becomes a rather long story like this huh? Ah well, it doesn't really matter anyway. Like things are being looked at now, the coming of voice to SL will be a major thing. Lots of things will change. The next time I will say something more on that. Especially about my assumptions and experiences, my ideas about the professional and personal use and, last but not least, about the way I feel that this second life will change on a social level.

Maybe one next message won't even be enough for that, I guess. Bad luck for all of you... ;-)

Onbekend, maar toch bemind / Unknown, but loved anyway

For English translation, please see the blue text below

Toen ik afgelopen woensdag vanuit Arnhem de trein weer richting huis nam, was er eindelijk tijd om het krantje eens rustig door te nemen voor het 'laatste' nieuws. Gelukkig liggen er altijd wel van die gratis dingen op iedere stoel in de trein.

In Metro stonden twee artikeltjes die m'n aandacht trokken wat deze blog betreft.

Tijdens mijn presentatie merkte ik weer hoe weinig bekend wij archivarissen zijn met de dingen waarover die presentatie ging. Web 2.0 deed bij slechts enkelen een lichtje branden, om over de rest maar te zwijgen. Is ook niet erg. Alsof ik zo'n expert ben... Ook niet.

Ruigrok deed via haar NetPanel onderzoek naar de bekendheid van de term Web 2.0 onder Nederlanders. Iets meer dan 1.000 Nederlanders werden in april 2007 hierover bevraagd. Niet meer dan twee procent van ons weet wat Web 2.0 precies inhoudt, blijkt... Maar meer dan de helft van alle Nederlanders gebruikt desondanks allerlei toepassingen op het gebied van Web 2.0 en zo.

Vooral Marktplaats, YouTube, Wikipedia en Hyves zijn erg populair. Ook is onderzoek gedaan naar de verschillen tussen mannen en vrouwen en tussen de verschillende leeftijdsgroepen.

Hmmm... Ik ben wel benieuwd naar het volledige rapport... Maar het kost 199 euro! Ja, laat maar dan. Grappig detail: die prijs vond ik onder de knop kennis delen. Ja hoor...

Oh ja, het tweede artikeltje ging over het feit dat vier op de tien Nederlanders zich beweegt in online netwerken. Het gaat dan vooral om sociale netwerken. De meeste netwerkers besteden hier overigens niet meer dan twee uur per week aan... Ik zit dan ook een heel eind boven het gemiddelde!

Het feit dat de activiteit tijdrovend is, wordt als irritant gezien... Maar ook openbare profielen, de interpretatiegevoeligheid van tekstboodschappen en de aanwezigheid van fakers worden niet echt gewaardeerd.

Maar met onze onbekendheid op het gebied van Web 2.0 doen we het als archivarissen dus helemaal zo slecht nog niet hoor... :-)

Het is net als met ik en auto's: ik hoef het merk en het type niet te kennen, ik hoef de motor niet te snappen... Als ik er maar in kan rijden!

Aanvulling
Ik moet meer lezen, minder schrijven... Op de blog van Daniëlle vond ik de link naar een samenvatting van het onderzoeksrapport van Ruigrok/NetPanel.

ENGLISH TRANSLATION

When I took the train home from Arnhem last Wednesday, I finally had some time to read the paper for the 'latest' news. Fortunately there will always be some free issues on every seat in the train.

In Metro I noticed two articles that drew my attention, in relation to this blog.

During my presentation, I realized again how little we archivists are familiar with the things that the presentation was all about. Web 2.0 only let a light shine by some of the people attending, so forget about the rest. Anyway, it doesn't really matter. Like I am such an expert... Which I am not.

Ruigrok did some research on this subject through her NetPanel, as to how well known the term Web 2.0 was amongst Dutch people. Something more than 1.000 Dutchmen were questioned about this during April 2007. Not more than two percent of us seems to have a good idea as to what Web 2.0 is really about... But more than half of all the Dutch still uses all sorts of Web 2.0 applications and so on.

Especially Marktplaats (Dutch market place website), YouTube, Wikipedia and Hyves (Dutch social network website) are very popular. Also research was done at the differences between men and women and between the different age categories.

Hmmm... I am curious to the complete report now... But it costs 199 euro's! Sure, never mind then. Funny detail: I found that prize behind a button called share knowledge. Yeah right...

Oh yes, and the second little article was about the fact that four out of every ten Dutch uses online networks. Especially the social ones. Most networkers spend not more than two hours each week at such networks... So I am way above avarage!

The fact that such an activity can be time consuming is found irritating by many people... But also the public profiles, the fact that text messages can be easily misunderstood, and the presence of fakers are not that well appreciated.

But as archivists we are not doing that bad in not knowing all about Web 2.0... :-)

It is just like with me and cars: I do not need to know about the brand and the model, I do not have to understand the engine... If only I can drive the thing!

Supplement
I should read more, write less... At Daniëlle's blog I found the link to a summary of the research report from Ruigrok/NetPanel.