Virtuele wereld, echte gevoelens / Virtual world, real feelings

For English translation, please see the blue text below

Ik ben al een hele tijd lang niet meer zo actief in Second Life dan ik ooit was - zeg anderhalf jaar geleden - maar ik probeer een en ander bij te houden. Daarnaast vind ik het nog steeds boeiend om via zo'n virtuele wereld collega-archivarissen van over de hele wereld live te ontmoeten en ter ontspanning doe ik nog wel eens zogezegd wat projectwerk her en der.

Poetry Slam, baby!
Zo heb ik afgelopen tijd actief meegeholpen bij het organiseren van de Romance Poetry Slam, zeg maar een gedichtenfestival in Second Life, dat dit keer in het teken stond van romantiek. Goeie keus! ;-)


We hadden een panel van drie amateurdichters; een vierde moest door ziekte helaas op het laatste moment verstek laten gaan. Allemaal mensen die al jaren voor zichzelf dichten, maar nog nooit eerder echt naar buiten traden met hun werk.

Persoonlijk
Ik vind het zelf erg moedig dat ze dat nu wél deden. Hun gedichten gingen vaak over persoonlijke gevoelens, alhoewel ze ook werk van hun favoriete dichters voorlazen of wat humoristische gedichtjes hadden tussengevoegd. Op een bepaalde manier geef je jezelf erg bloot zo.

Misschien dat de relatieve anonimiteit van zo'n virtuele wereld voor hen de reden was om mee te doen. Ik bedoel, ze staan alleen met een digitaal poppetje op een podium, niet in het echt. Meestal is hun eigenlijke identiteit namelijk gewoon bekend hoor.

Open mic
Nadat het panel uit eigen werk had voorgedragen was het de beurt aan het publiek. Er waren zo'n dertig belangstellenden en vijf van hen wilden graag gebruik maken van de open microfoon om eveneens een of enkele eigen gedichten ten gehore te brengen.


En ik zeg met nadruk ten gehore brengen, want in tegenstelling tot de vorige keer was er nu niemand die zich liever tot chat beperkte. Iedereen gebruikte voice en dat voegt toch wel heel veel toe aan de beleving van een gedicht, als de schrijver van de woorden deze zelf uitspreekt. Bijzonder, en ook erg mooi.

Meerwaarde
Dit festival is in mijn ogen een heel goed voorbeeld van de meerwaarde van virtuele werelden. Het biedt een internationaal gezelschap van dichters en liefhebbers van dichtwerk de kans om op een eenvoudige manier te luisteren naar elkaars gedichten en eigen werk met anderen te delen. En dat waar dat in het echt niet kan of de deelnemers dat in het echt niet durven.

Zelf had ik trouwens ook een kleine bijdrage geleverd, namelijk de vertaling van het prachtige lied Avond van Boudewijn de Groot. Even surfen leerde me dat er een speciale website over dit nummer is en dat het zelfs al in het Engels is uitgegeven. Lucky me! ;-)

Indruk
Maar goed, het gaat mij meer om al die anderen, die echt hun eigen gevoelens deelden door middel van het voordragen van hun gedichten. Ik ben er eigenlijk nog steeds van onder de indruk.

Tenslotte, ten aanzien van het gebruiken van louter tekst is het niet zo dat dit alleen is omdat mensen geen voice zouden wíllen gebruiken. Iemand kan immers ook op z'n werk zitten of bijvoorbeeld in een huiskamer met de rest van de familie of zo. Praten in plaats van typen zou dan storend kunnen werken.

Tip
Al pratende over dit alles met een collega/vriendin kwam ik ook tot de conclusie dat het specifiek bijwonen van een dergelijk evenement een goede manier is om virtuele werelden te leren kennen en waarderen.

Je kunt immers inloggen, met je pupke een digitale leegte bewandelen en vervolgens verdwaald en teleurgesteld weer afhaken, maar wie weet dat er de volgende dag wel iets heel moois staat te gebeuren daar? Het delen van gevoelens bijvoorbeeld.

Illustratie: The Kiss, door Gustav Klimt / Snapshots: Biblio Latte in SL

ENGLISH TRANSLATION

For a long while now I have not been as active in Second Life as I once -- let's say one and a half years ago -- was by far, but I try to keep up with some things for a bit. Besides that I still find it fascinating to meet colleague archivists live from all over the globe through such a virtual world, and as a form of relaxation I sometimes do projects here and there.

Poetry Slam, baby!
For example I actively participated in organizing the Romance Poetry Slam, kind a like a poetry festival in Second Life, this time with the theme of romance. Good choice! ;-)


We had a panel of three amateur poets; a fourth had to cancel her appointment to be there too, because of an illness. All people who have been writing poetry for themselves for over years now, but never before really went out in public with their work.

Personal
As for myself, I really found them all to be very brave, to be doing just that this time anyway. Their poems often times were about personal feelings, although they also read work of their favorite poets or included some humoristic poems. In a certain way you really expose yourself in a way like this.

Maybe the relative anonimity of such a virtual world was the reason for them to participate. I mean, they are only standing on the stage with a digital doodle, so not in reality. Mostly their real identity is known anyway though.

Open mic
After the panel had presented from their own work the audience got a chance. There were about thirty guests and five of them really wanted to take the opportunity to participate in the open mic session for sharing one or two poems of their own as well.


And in contrary with last time, this time there was no one who rather limited themselves to chat only. Everyone used voice and that really adds a whole lot to the experience of a poem, when the writer of the words reads them out loud themselves. Special, and very beautiful.

Added value
In my opinion this festival is a very good example of the added value of virtual worlds. It offers an international audience of poets and poetry lovers the opportunity to listen to each others poems and share their work with others, all in an easy way. And such a thing where in reality this would not be possible or where the participants would not dare to do the same.

I contributed a little something myself too, namely the translation of the wonderful Dutch song Avond (Dutch for evening) of Boudewijn de Groot. Surfing the web for a little while learned me that there is a special website about this song and that it has even been published in English. Lucky me! ;-)

Impression
But anyway, the other people are more important to me, because they really share their own feelings by reading their poetry. Actually I am still impressed by all of that.

Finally, in regards to chat only, it is not always the case that people would not want to use voice. For example someone can be at work or in a living room with the rest of the family or something like that. Talking instead of typing would then disturb other people.

Suggestion
While talking about all of this with a colleague/friend I also came to the conslusion that specifically attending an event like this one is probably the best way to start learning and valueing virtual worlds.

Because you can log in, wander around with your digital little man in a digital emptiness and afterwarts log off, lost and disappointed, but who knows that the next day something really beautiful is planned to happen there? For example the sharing of feelings.

Picture: The Kiss, by Gustav Klimt / Snapshots: Biblio Latte in SL

Een internationaal gezelschap / An international company

For English translation, please see the blue text below

Gisteren hadden we voor het eerst sinds een poosje weer een bijeenkomst van archivarissen in Second Life. Op de foto zie je het internationale gezelschap waarmee we rond het kampvuur zaten.

Groepsleden uit Nederland en Vlaanderen (alhoewel die laatste door technische malheur moest afhaken), Denemarken, Amerika, Australië en Smurfenland waren allemaal present. Om verschillende redenen konden enkele anderen helaas niet aanschuiven die avond (of morgen of middag), maar we hadden een hele goede bijeenkomst: informatief, inspirerend en erg gezellig! :-)

Een korte post dit keer, maar dit geef ik je nog even mee: het meest geweldige aspect aan het hele gebeuren in SL vind ik nog steeds hoe eenvoudig je in contact komt met mensen en collega's van over de hele wereld! Daar kan ik sommige avonden echt niet over uit.

ENGLISH TRANSLATION

Yesterday, for the first time in a while, we had once again a gathering for archivists in Second Life. On the picture you'll see in what sort of international company we were sitting around the campfire.

Group members from the Netherlands and Belgium (although the latter had to drop out because of technical issues), Denmark, America, Australia and Smurf land were all present. For several reasons some others unfortunately were unable to draw up a chair to join us this evening (or morning or afternoon), but we had a very good meeting anyway: informative, inspiring and a lot of fun! :-)

A short post this time, but I'll gladly give you this comment to take with you: the most wonderful aspect about the whole SL thing, to me still is the easy way in which you can meet up with people and colleagues from all over the world! Some evenings I just can't stop talking about that.

Even bijpraten over archiefdingen / Talking you through about archive stuff

For English translation, please see the blue text below

Ik heb de laatste tijd wat weinig bericht over mijn archivarissenbestaan in Second Life (SL). Dat komt doordat ik een soort van vakantie had genomen van het werken daar. Even een tijdje geen archiefdingen... maar vooral veel ontdekkingstochten maken, dansen en gezellig chatten met vrienden... ;-)

Ha, ha... natuurlijk heb ik niet alleen op m'n kont gezeten hè, zelfs niet op archiefgebied. Zo heb ik gewoon m'n inlichtingendiensten gedraaid (iedere vrijdag van 19.00-21.00 uur kun je me treffen op Info Island) en heb ik met verschillende nieuwe archivarissen in SL gesproken rond ons kampvuur. Helaas zitten de meesten heel wat tijdzones van me vandaan, dus erg veel ruimte voor praten is er niet. Jammer!

Een kleine wereld
Verder ben ik bezig geweest met het internationale karakter van Info Island. Het hele project is z'n tweede jaar ingegaan en een van de belangrijkste missies zal zijn om de focus te verleggen. Nu is het project vooral nog een Amerikaanse - of minimaal Anglo-Saskische - aangelegenheid... Dit moet verlegd worden naar dat van een écht internationaal project.

Er komen steeds meer professionals (bieb'ers, archivarissen, educatoren enzovoort) van andere landen, ook uit Europa, Azië en andere delen van de wereld. Frankrijk, Spanje, Nederland... Allemaal Europese landen die inmiddels met bibliotheken een aanwezigheid hebben in SL.

Er komt een nieuw eiland (Info International Island, gefinancierd vanuit een mooie award) en daar zal informatie in alle talen beschikbaar komen, van landen die in de top staan van aanwezigheid in SL. Daartoe behoort ook Nederland. Er wordt dan ook veel doorverwezen naar meer specifieke informatie voor die bezoekers. Voor Nederland zouden dat bijvoorbeeld de OBA zijn en het Infocentrum op Holland, waar al veel goede informatie aanwezig is. Doorverwijzen is dan voldoende.

Een internationaal café, handige vergadertijden voor de Europese tijdzones, het spelen van tolk of hulp met vertaalmachines... Allemaal dingen waarover wordt nagedacht in het kader van de internationalisering van dit project. Na het medeorganiseren van een eerste brainstormsessie hierover, ben ik nu opgenomen in de planningsgroep voor het grotere werk... Meer werk dus! ;-)

Terug van vakantie...
Maar zo zoetjesaan wordt het archivarissenleven ook opgepakt. Er wordt weer gewerkt aan en gepraat rond ons kampvuur en inmiddels hebben we een uithangbord, in de vorm van een oud stuk perkament. Nog niet helemaal af, maar het wordt erg mooi... (Foto volgt nog!)

Daarnaast denk ik na over een presentatie over echte archieven en archivarissen, voor bieb'ers, genealogen en andere belangstellende SL collega's. Op kleinere schaal deed ik dat al eens voor een groep studenten.

Bij lang niet iedereen is namelijk duidelijk wat een archivaris eigenlijk doet en wat archieven eigenlijk zijn. Het meest gehoorde misverstand is dat een archief een soort speciale bibliotheekcollectie is en een archivaris een soort speciale bibliothecaris. Misschien komt dit ook door de organisatie van het archiefwezen in veel andere landen, waar archieven bijvoorbeeld beheerd worden door grote bibliotheken.

Voor mijzelf ook interessant trouwens, omdat ik nu zelf ook heel scherp moet zijn op mijn kennis van het internationale archiefwezen. Het feit dat bijvoorbeeld aan de andere kant van de grote plas een onderscheid wordt gemaakt in records en archives, terwijl wij Nederlanders over beide als archief praten, heb ik in m'n dagelijks werk niet nodig. Maar tijdens discussies in SL moet ik dit steeds in m'n achterhoofd houden!

Dus... vermoeiend allemaal! Ik ben aan vakantie toe... ;-)

ENGLISH TRANSLATION

I've not mentioned much lately about my existence as an archivist in Second Life (SL). That would be because I had given myself the pleasure of some sort of vacation from working as an archivist over there. For a while no archive stuff... but instead of that lost of exploring, dancing and chatting with friends... ;-)

Ha, ha... of course I didn't just sit on my butt all day eh, not even as an archivist. I did my reference shifts as usual (every Friday from 10am-noon PST you can meet me at Info Island) and talked with various new archivists in SL around our campfire. Unfortunately most of them are many timezones away from me, so not that much room for talking. Too bad!

A small world after all
Besides that, I've been busy with the international character of Info Island. The whole project has entered its second year now and one of the most important missions will be to shift its focus. Right now the project is still mostly an American - Anglo-Saxon to say the least - happening... This has to change to that of a more international project.

There will be a new island (Info International Island, financed by a fine award) and there will be information available in the languages of the various countries in the top rank for residents in SL. Which includes the Netherlands. There will also be directions to more specific information for those visitors. For the Netherlands that would be, for example, the OBA and the Infocenter at Holland, where already lots of good information can be grabbed. Referral will be sufficient.

An international café, helpful meeting times for European timezones, acting as translator or helping with translation devices... All things which are thought about as far as internationalization of the project is concerned. After I co-organised a first brainstorm session about this, I am now member of a planning group for the big work... So, more work! ;-)

Back from vacation...
But slowly, yet steadily, I am starting life as an archivist again. There has been working and talking around our campfire and by now, we have a sign, in the shape of an old scroll. Not yet finished though, but this will be very pretty... (Photo will follow!)

Next to that, I'm thinking about a presentation about real archives and archivists, to be held for librarians, genealogists and other SL colleagues who are interested in that. On a smaller scale, I already did something like that in front of a students group.

By far it's not clear to everyone what an archivist really does and what archives really are. The most common heard misunderstanding is that an archive is some sort of special library collection and that an archivist is some sort of special librarian. maybe this is also caused by the way archives are organised in many other countries, where archives for example are being kept by large libraries.

Also interesting for myself though, because I too have to be quite sharp on my knowledge about international archives. For example, the fact that at the other side of the big pond a difference is being made between records and archives, while the Dutch speak about both as being archives, is not really needed in my daily job. But while discussing archives in SL, I constantly have to keep this in mind!

So... all very tiresome! I need a vacation... ;-)

Dingen zullen nooit meer hetzelfde zijn (2) / Things will never be the same again (2)

For English translation, please see the blue text below

Zoals lang geleden beloofd, kom ik nog terug op de introductie van spraak in Second Life (SL). De vuurmuurproblemen zijn voorbij - ik kan weer gewoon praten - en inmiddels heb ik wat extra keren getest, met vrienden en met totale vreemden.

Via een speciale First Look Viewer kun je spraak nu ook al gebruiken op de main grid van SL. Daarvoor werkte het alleen op de speciale beta grid, de testomgeving. Niet iedereen gebruikt echter die First Look Viewer, niet alle plaatsen op de grid hebben spraak ingeschakeld en niet iedereen wil het sowieso gebruiken. Maar stapje voor stapje komt er wat meer stemgeluid op de grid.

Persoonlijk...
Er wordt heel wat afgepraat - meer gechat en gemaild trouwens - over de voor- en nadelen van spraak in ons tweede leven. Over het algemeen worden daarbij vooral gevolgen voor ieders persoonlijke leven in SL overdacht. Want ja, net als iedereen na een dagje hard werken in het echte leven toe is aan wat privétijd... zo ook houden de meeste poppetjes in SL er een meer of minder uitgebreid persoonlijk leven op na, naast hun werk.

Omdat het onderwerp van deze blog nu eenmaal niet het privéleven in SL is... zal ik me beperken tot de professionele kanten van mijn gedachten. Jammer hè! :-) Nou, verzin zelf maar... wat er allemaal kan gebeuren als je mensen met wie je vooral via chat een hechte band hebt opgebouwd, ineens aan een stem gekoppeld hoort. Geloof me... da's een aparte ervaring!

...en professioneel
Maar als archivaris, informatieprofessional, interesseren de professionele kanten me op dit moment even meer. En die zijn groot!

En iedereen ziet dat ook wel. Vooral presentaties of lessituaties zullen veel beter kunnen verlopen. Chat is qua snelheid toch beperkt. Je praat nu eenmaal sneller dan je typt. Dat is ook de reden dat al regelmatig bijvoorbeeld met VoIP wordt gewerkt... maar toch nog beperkt.

Desondanks worden er trouwens steeds meer lessen en colleges in SL georganiseerd. Van kleine klasjes tot inmiddels professioneel opgezette colleges, zoals laatst een serie over Virtual World Librarianship, georganiseerd door de University of Illinois. Met hier en daar de nodige opstartproblemen, die ieder nieuw initiatief nu eenmaal met zich meebrengt, laat dit toch zien wat in de (nabije!) toekomst gaat gebeuren: virtuele werelden in gebruik als educatief platform. Als een van de mogelijkheden dan.

Ik ben bijvoorbeeld benieuwd wat de Nederlandse initiatieven op dit vlak gaan brengen: Universiteit van Amsterdam, Vrije Universiteit, Amsterdam, Fontys Eindhoven...

Inlichtingenwerk
De inlichtingenmedewerkers - reference librarians - hebben het natuurlijk ook al veelvuldig over de introductie van spraak gehad. Dat zal het werk er niet makkelijker op maken! Via chat kun je bijvoorbeeld nog handig verschillende mensen tegelijkertijd helpen. Chat blijft in je schermpje beschikbaar en kun je dus teruglezen. Je kunt gesprekken van elkaar ook handig scheiden door instant messaging in te zetten of wat dan ook. En je kunt eerst je zin eens teruglezen voordat je op de verzendknop drukt...

Met spraak wordt het lastiger. Vooral als er tegelijkertijd ook getypt moet worden, omdat niet iedereen wil praten. Voor mezelf geldt - en ik denk voor alle personen die Engels niet als eerste taal hebben - dat ik me behoorlijk moet concentreren op het praten van anderen... en op m'n eigen gebabbel. Ik had het eerder al eens over accenten en zo? Nou, probeer dat met spraak... ;-)

Lastig dus... maar ook uitdagend! Toevallig dat ik afgelopen vrijdag een stagiaire had, uit de klas van hierboven (Virtual World Librarianship). In het dagelijks leven werkt zij in een medische bibliotheek en wat wil het toeval? Een vraag naar medische informatie! Bij mijn stagiaire was deze klant in goede handen... en achteraf merkte ze op dat ze graag spraak zou hebben kunnen gebruiken...

...wat mij deed denken dat het inderdaad een oplossing zou geven voor veel van de moeilijkere vragen die je krijgt tijdens je reference shift. Maar hoe hef je dan de nadelen op, die ik eerder opnoemde? Hmmm... Geen oplossing, maar wel wat ideetjes.

Misschien kun je in dergelijke gevallen een specialist oproepen (via een instant message aan de groep van reference librarians bijvoorbeeld), waarna iemand speciaal voor die klant - eventueel in een andere ruimte in verband met privacy, zoals bij zo'n medisch gerelateerde vraag - door middel van spraak de klant letterlijk te woord staat. Zou zomaar kunnen.

Oh ja... nog een ander probleem: wat te doen met alle personen die niet zo denderend Engels kunnen spreken? Voor het vertalen hebben we nu nog de beschikking over Babbler, een vertaalmachine. Dat ding is niet perfect, maar voldoet voor bepaalde doeleinden best goed. Op die manier kan ik al Spanjaarden, Portugezen, Fransen enzovoort helpen... als de vragen niet héél ingewikkeld worden natuurlijk. Met spraak kan ik dat wel op m'n buik schrijven hoor! Misschien iets voor taalspecialisten dan...?

En wat nu?
Tja, je zult begrijpen dat alle proble... euh... uitdagingen nog niet tot oplossing zijn vervormd. Spraak is nog niet eens definitief beschikbaar hè! Er wordt echter volop over nagedacht. Maar dat sommige dingen nooit meer hetzelfde zullen zijn, dat staat wel vast... op alle vlakken... ;-)

ENGLISH TRANSLATION

Like I promised a long, long time ago, I'll now tell you something more about the introduction of voice in Second Life (SL). My firewall problems are history - I can talk as usual - and by now I've tested a couple of times more, with friends and with total strangers.

With a special First Look Viewer you can now use voice on the main grid of SL. Previously it only worked on a special beta grid, a test environment. Not everyone uses the First Look Viewer though, not all sims on the grid have voice enabled and for sure not everyone will use voice anyway. But step by step the sound of voices will be heard more and more on the grid.

Personal...
There has been lots of talk - more like chatting and mailing, by the way - about the pro's and con's regarding voice in our second life. On the whole, especially the consequences for everyone's personal lives are thought about. Because yes, just as you're in need for some private time when you come home after a long hard day of work in real life... like that also many of the digital characters in SL have a more or less private life, next to their work.

Because the subject of this blog isn't that private life in SL... I'll restrict myself to the professional sides of my thoughts about voice. Too bad huh?! :-) Well, you just figure out for yourselves... what could happen if you get people connected to a voice all of a sudden, who you have build a close bond only through chat. Trust me... that's a strange experience!

...and professional
But as an archivist, information professional, the professional sides of all this do interest me a little bit more at this point still. And these sides are huge!

And everybody recognises that, so it seems to me. Especially presentations and classes could become better using voice. Chat is still limited regarding speed. You can just talk faster than you can type anyway. This is the reason that for example VoIP is used... but on a small scale still.

But nonetheless more and more classes are held in SL. From little instructions to professional classes, as lately a series about Virtual World Librarianship, organised by the University of Illinois. With here and there some setup problems, as seen with every new initiative, of course, these classes show what will probably happen in the (near!) future: virtual worlds used as an educational platform. As one of the possibilities, that is.

For example I am very curious as to what the Dutch initiatives are up to concerning this: University of Amsterdam, VU University, Amsterdam, Fontys Eindhoven...

Reference
The reference staff have talked much about the introduction of voice on the grid. For sure it won't make working there easier! For example, with chat you'll be able to help several people at the same time. Chat remains visible in your history window, so you'll be able to read it back. You can even separate different conversations by using instant messaging channels. And you can read a line twice before hitting the send button...

With voice this will become hard. Especially when you have to type at the same time still, because not everyone is willing to talk. I - and I guess many other people that don't have English as their native language - also have to focus big time on the words that others are saying with voice... and on my own babbling. I've talked about accents and dialects before? Well, try that using voice... ;-)

Hard... but also challenging! Coincidentally, the other day I had someone shadowing me at the reference desk when I was on duty, from the class I mentioned above (Virtual World Librarianship). In daily life she works in a medical library and you know what? A question for medical information! Well, this customer was in good hands with my shadow... and after that she mentioned to me the fact that she would have liked to use voice then...

...which made me think about the fact that this maybe could be the possible solution for many hard questions, which you'll receive during your reference shift. But how do you deal with the disadvantages then? Hmmm... No sollution, but some idea's still.

Maybe in such cases you can call in a specialist (with an instant message to the group for reference librarians, for example), then someone, especially for this customer, will come and actually talk to this person - maybe in a private area, like with questions about medical issues (or voice would have to be enabled in instant message mode too). Could be.

Oh yes... another problem: what to do with all of the people that can't speak English that well? For translating, we have the Babbler still now, a translation device. That thing is far from perfect, but works fairly well most of the time, for specific needs. Like that, I've been able to talk to Spanish people, Portuguese people, Frenchmen etc... when questions aren't really hard, that is. With voice, I can't help any of those people, of course! Maybe call in the language specialists then...?

And now what?
Well, as you'll probably can imagine, not all proble... eh... challenges have been changed into solutions by now. Voice isn't even available to everyone yet! We're thinking about it a lot though. But that some things will never be the same again, that is just a fact... on all levels... ;-)