Virtuele wereld, echte gevoelens / Virtual world, real feelings

For English translation, please see the blue text below

Ik ben al een hele tijd lang niet meer zo actief in Second Life dan ik ooit was - zeg anderhalf jaar geleden - maar ik probeer een en ander bij te houden. Daarnaast vind ik het nog steeds boeiend om via zo'n virtuele wereld collega-archivarissen van over de hele wereld live te ontmoeten en ter ontspanning doe ik nog wel eens zogezegd wat projectwerk her en der.

Poetry Slam, baby!
Zo heb ik afgelopen tijd actief meegeholpen bij het organiseren van de Romance Poetry Slam, zeg maar een gedichtenfestival in Second Life, dat dit keer in het teken stond van romantiek. Goeie keus! ;-)


We hadden een panel van drie amateurdichters; een vierde moest door ziekte helaas op het laatste moment verstek laten gaan. Allemaal mensen die al jaren voor zichzelf dichten, maar nog nooit eerder echt naar buiten traden met hun werk.

Persoonlijk
Ik vind het zelf erg moedig dat ze dat nu wél deden. Hun gedichten gingen vaak over persoonlijke gevoelens, alhoewel ze ook werk van hun favoriete dichters voorlazen of wat humoristische gedichtjes hadden tussengevoegd. Op een bepaalde manier geef je jezelf erg bloot zo.

Misschien dat de relatieve anonimiteit van zo'n virtuele wereld voor hen de reden was om mee te doen. Ik bedoel, ze staan alleen met een digitaal poppetje op een podium, niet in het echt. Meestal is hun eigenlijke identiteit namelijk gewoon bekend hoor.

Open mic
Nadat het panel uit eigen werk had voorgedragen was het de beurt aan het publiek. Er waren zo'n dertig belangstellenden en vijf van hen wilden graag gebruik maken van de open microfoon om eveneens een of enkele eigen gedichten ten gehore te brengen.


En ik zeg met nadruk ten gehore brengen, want in tegenstelling tot de vorige keer was er nu niemand die zich liever tot chat beperkte. Iedereen gebruikte voice en dat voegt toch wel heel veel toe aan de beleving van een gedicht, als de schrijver van de woorden deze zelf uitspreekt. Bijzonder, en ook erg mooi.

Meerwaarde
Dit festival is in mijn ogen een heel goed voorbeeld van de meerwaarde van virtuele werelden. Het biedt een internationaal gezelschap van dichters en liefhebbers van dichtwerk de kans om op een eenvoudige manier te luisteren naar elkaars gedichten en eigen werk met anderen te delen. En dat waar dat in het echt niet kan of de deelnemers dat in het echt niet durven.

Zelf had ik trouwens ook een kleine bijdrage geleverd, namelijk de vertaling van het prachtige lied Avond van Boudewijn de Groot. Even surfen leerde me dat er een speciale website over dit nummer is en dat het zelfs al in het Engels is uitgegeven. Lucky me! ;-)

Indruk
Maar goed, het gaat mij meer om al die anderen, die echt hun eigen gevoelens deelden door middel van het voordragen van hun gedichten. Ik ben er eigenlijk nog steeds van onder de indruk.

Tenslotte, ten aanzien van het gebruiken van louter tekst is het niet zo dat dit alleen is omdat mensen geen voice zouden wíllen gebruiken. Iemand kan immers ook op z'n werk zitten of bijvoorbeeld in een huiskamer met de rest van de familie of zo. Praten in plaats van typen zou dan storend kunnen werken.

Tip
Al pratende over dit alles met een collega/vriendin kwam ik ook tot de conclusie dat het specifiek bijwonen van een dergelijk evenement een goede manier is om virtuele werelden te leren kennen en waarderen.

Je kunt immers inloggen, met je pupke een digitale leegte bewandelen en vervolgens verdwaald en teleurgesteld weer afhaken, maar wie weet dat er de volgende dag wel iets heel moois staat te gebeuren daar? Het delen van gevoelens bijvoorbeeld.

Illustratie: The Kiss, door Gustav Klimt / Snapshots: Biblio Latte in SL

ENGLISH TRANSLATION

For a long while now I have not been as active in Second Life as I once -- let's say one and a half years ago -- was by far, but I try to keep up with some things for a bit. Besides that I still find it fascinating to meet colleague archivists live from all over the globe through such a virtual world, and as a form of relaxation I sometimes do projects here and there.

Poetry Slam, baby!
For example I actively participated in organizing the Romance Poetry Slam, kind a like a poetry festival in Second Life, this time with the theme of romance. Good choice! ;-)


We had a panel of three amateur poets; a fourth had to cancel her appointment to be there too, because of an illness. All people who have been writing poetry for themselves for over years now, but never before really went out in public with their work.

Personal
As for myself, I really found them all to be very brave, to be doing just that this time anyway. Their poems often times were about personal feelings, although they also read work of their favorite poets or included some humoristic poems. In a certain way you really expose yourself in a way like this.

Maybe the relative anonimity of such a virtual world was the reason for them to participate. I mean, they are only standing on the stage with a digital doodle, so not in reality. Mostly their real identity is known anyway though.

Open mic
After the panel had presented from their own work the audience got a chance. There were about thirty guests and five of them really wanted to take the opportunity to participate in the open mic session for sharing one or two poems of their own as well.


And in contrary with last time, this time there was no one who rather limited themselves to chat only. Everyone used voice and that really adds a whole lot to the experience of a poem, when the writer of the words reads them out loud themselves. Special, and very beautiful.

Added value
In my opinion this festival is a very good example of the added value of virtual worlds. It offers an international audience of poets and poetry lovers the opportunity to listen to each others poems and share their work with others, all in an easy way. And such a thing where in reality this would not be possible or where the participants would not dare to do the same.

I contributed a little something myself too, namely the translation of the wonderful Dutch song Avond (Dutch for evening) of Boudewijn de Groot. Surfing the web for a little while learned me that there is a special website about this song and that it has even been published in English. Lucky me! ;-)

Impression
But anyway, the other people are more important to me, because they really share their own feelings by reading their poetry. Actually I am still impressed by all of that.

Finally, in regards to chat only, it is not always the case that people would not want to use voice. For example someone can be at work or in a living room with the rest of the family or something like that. Talking instead of typing would then disturb other people.

Suggestion
While talking about all of this with a colleague/friend I also came to the conslusion that specifically attending an event like this one is probably the best way to start learning and valueing virtual worlds.

Because you can log in, wander around with your digital little man in a digital emptiness and afterwarts log off, lost and disappointed, but who knows that the next day something really beautiful is planned to happen there? For example the sharing of feelings.

Picture: The Kiss, by Gustav Klimt / Snapshots: Biblio Latte in SL

Eigen huis, tuin en keuken / Own home, garden and kitchen

For English translation, please see the blue text below

Nog een beetje suf van de eerste volledige zaterdagdienst vandaag, besloot ik me toch maar te wagen aan de virtuele keukenfolder van onze Zweedse groothandel in zelfbouwpakketten.

Na een tijdje werd ik wat beroerd van de muziek, het rondbewegen deed me steeds bij het serviesgoed en de afwas belanden en ik houd al helemaal niet van het downloaden van programmaatjes, die ik vervolgens maar één keer gebruik.

Allemaal niet zo geweldig uitgevoerd dus, in mijn ogen. Maar het laat desondanks zien waar we, denk ik dan wel weer, naartoe gaan.

Knap bedacht
Een collega vertelde me dat hij laatst een artikeltje had gelezen over Second Life. Hij dacht dat we later zo misschien wel door ons huis konden lopen, als dat nog niet eens gebouwd was. Even om te duiden: deze collega heeft thuis nog geen internet.

Maar komt dus wel met een toepassing voor virtuele werelden, terwijl veel 'knappere koppen' bij iets als SL nog steeds aan een soort van driedimensionale babbelbox voor het vinden van je nieuwe liefde denken. Vind ik gewoon leuk om te zien.

Knap bekeken
Want inderdaad, precies dat voorbeeld gebruik ik zelf ook heel vaak. Over een aantal jaartjes kopen de meeste mensen echt geen nieuwbouwhuis meer zonder er even in virtuele zin doorheen te hebben gewandeld, al is het maar om te zien hoe de meubeltjes zullen staan. En dat aantal jaartjes zijn er heus geen tien.

Het samenstellen van zo'n keukentje is één, het driedimensionaal bezichten daarvan zal dan twee zijn. Het bekijken van je nieuwe huis door de ogen van je avatar is drie en het bezichtigen van je nog aan te leggen tuintje is vier.

Allemaal praktische toepassingen van dat soort werelden, die het web wat driedimensionaler zullen maken. En daar kijken we dan met z'n allen tegen die tijd net zo raar tegenaan, als we nu raar tegen websites aankijken.. ;-)

ENGLISH TRANSLATION

Still a bit drowsy because of the first full Saturday reference shift today, I nonetheless decided to pull myself together, and tried the virtual kitchen folder from our Swedish wholesaler's in do-it-yourself kits.

After a while, I got a bit sick of the music, moving around constantly I ended up with the dinner service and the dishes, and I totally dislike downloading tiny little programs, which I'll then use for one time only.

So not at all carried out that well, in my opinion. But despite that, it clearly shows, according to me, the direction in which things are heading.

Clever thinking
A colleague told me that he read an article about Second Life lately. He thought that later, we would maybe be able to walk through our house, even when it isn't built yet. And I'll point at the fact that this colleague still has no internet at home.

But does come with a practical application for virtual worlds, while many 'smart heads' still look at something like SL as some sort of three dimensional chat box for finding the new love of your life. Just amuses me to see this.

Clever looking
Because indeed, exactly this example is one that I often use myself. In a few years from now, for sure most people won't anymore buy a newly built house, without at least having had a walk in there virtually, if only just to see how the furniture will look. And a few years sure aren't ten.

Putting together a kitchen like that is one thing, looking at it in a three dimensional way is another one. Viewing your new house through the eyes of your avatar is thing number three and watching your garden which will be laid out, is four.

All practical applications for these sort of worlds, which will make the web more three dimensional. And we'll look as strangely at that, as much as we look strangely at websites nowadays.. ;-)

Virtuele criminaliteit, echte crimineel / Virtual crime, real criminal

For English translation, please see the blue text below

Voor ik m'n bedje induik, wil ik nog snel even het volgende aan je meegeven: er is door de Amsterdamse politie een 17-jarige jongen opgepakt omdat hij, mogelijk met enkele handlangers, voor meer dan 4000 euro aan virtuele meubeltjes zou hebben gestolen in het Habbo Hotel, een soort Second Life voor tieners.

Het is voor het eerst dat in Nederland iemand voor een virtuele misdaad voor het echie wordt opgepakt door de analoge politie. Klik hier voor een klein nieuwsberichtje en een reportage van NOVA over deze nieuwe vorm van criminaliteit.

Welterusten en slaap zacht! De politie waakt over onze bezittingen, zelfs virtueel! :-)

ENGLISH TRANSLATION

Before I'll hop in my bed, I'd like to pass you this little message: the Amsterdam police have arrested a 17 year old boy because, possibly with some companions, he's supposed to have stolen virtual furniture with a value of about 4000 euros from the Habbo Hotel, some sort of Second Life for teenagers.

It's the first time ever for the Netherlands that someone is arrested in reality for a virtual crime by the analogue police. Click here for a short news flash (in Dutch, but you might want to try the new Google Translate Dutch-English option) and a report from NOVA (a Dutch news program, so also in Dutch) about this new form of crime.

Good night and sleep softly! The police will guard over our properties, even virtual! :-)

Inlichtingenwerk in een virtuele wereld (1) / Reference in a virtual world (1)

For English translation, please see the blue text below

Een vorige keer vernoemde ik snel nog even het artikel Reference in a 3-D Virtual World: Preliminary Observations on Library Outreach in "Second Life", geschreven door Jacquelyn Erdman, gepubliceerd in The Reference Librarian, Vol. 47(2) (#98) 2007. Het artikel gaat eigenlijk over bibliotheken, maar het had net zo goed over archiefdiensten kunnen gaan.

Toegankelijk en benaderbaar
Ons soort informatie-instellingen moet toegankelijk zijn, de inlichtingenmedewerkers benaderbaar en we moeten daarnaast ook nog eens begrijpen waar onze klanten behoefte aan hebben. Iedere gemeenschap heeft namelijk een eigen informatiebehoefte. Bibliotheken kunnen in die behoefte voorzien en archiefinstellingen kunnen op hun beurt weer voorzien in de behoefte naar historische informatie.

Maar omdat lang niet iedereen onze gebouwen wil betreden, moeten we dus ook andere toegangen tot ons en de informatie creëren. Ooit stuurden mensen om die reden een brief, nu gebruiken we e-mail, chat en een enkeling al een virtuele wereld.

Bij de inlichtingenbalie komen toegankelijkheid, informatiebronnen en onze diensten, bijvoorbeeld om die bronnen te leren gebruiken, samen. En dat staat dan los van de vorm van die balie, in een gebouw of digitaal.

Goed inlichtingenwerk
Het begroeten van een klant, het goed luisteren naar een vraag, het vertalen daarvan naar een zoekpad en het fungeren als gids naar de informatie die voor de klant het meest van toepassing is, misschien zelfs het antwoord op zijn of haar vraag: een goed inlichtingenmedewerker - een echte dienstverlener - weet hoe dat allemaal werkt. En in een enkel geval werkt dat op een natuurlijke manier. (Het is eigenlijk geen vak, maar een houding, zei m'n directeur laatst nog.. en daarin heeft-ie gelijk.)

Met de opkomst van nieuwe technieken is dit niet wezenlijk veranderd, maar een medium als bijvoorbeeld e-mail heeft wel voor uitdagingen gezorgd om ons werk goed te kunnen blijven doen. De vraag van de klant achter de computer - meer in het algemeen de klant op afstand - is nog steeds dezelfde, maar onze manier van werken zullen we steeds op zo'n nieuwe medium moeten aanpassen: het begroeten, het luisteren enzovoort.

Chatten
Een Amerikaanse universiteitsbibliotheek deed onderzoek naar de verschillen tussen, en de voor- en nadelen van het traditionele inlichtingenwerk aan de balie en het gebruik van chat.

Voordelen van chatten voor de klant zijn het gemak, de snelheid, het terug kunnen lezen van antwoorden en het idee van anonimiteit. Nadelen zijn dat de inlichtingenmedewerker iets niet fysiek kan laten zien of kan voordoen, de openingstijden zijn toch nog beperkt (namelijk gekoppeld aan de openingstijden van het gebouw), het gebrek aan een persoonlijke touch en het wel hebben van hulp online, maar vervolgens niet online de informatie kunnen inzien, boeken of archiefstukken.

In beide vormen van inlichtingenwerk zitten dus aspecten die aantrekkelijk zijn voor onze klanten. Beide hebben hun voor- en nadelen.

Bibliotheken in Second Life
Alhoewel er enkele bibliotheekinitiatieven zijn in SL, legt Erdman de nadruk op het initiatief van de Alliance Library System (een hele grote bibliotheekorganisatie in Amerika). Het doel van dat project is de meerwaarde van de bibliotheek in een virtuele wereld te onderzoeken. Welke diensten kunnen daar aangeboden worden aan de gemeenschap, als daar sowieso al een behoefte aan is?

De inlichtingenbalie, de reference desk, is de eerste bibliotheekdienst die is opgezet binnen dat project. De balie wordt bemand door vrijwilligers, maar dat zijn allemaal professionals in hun eerste leven. Nog steeds is deze informatiebalie het hart van alle bibliotheekdiensten in SL.

Over een paar dagen meer over de ervaringen van deze inlichtingenpioniers, die deze balie al die tijd bemensen. Waaronder ikzelf dan.. ;-)

ENGLISH TRANSLATION

A previous time I briefly mentioned the article Reference in a 3-D Virtual World: Preliminary Observations on Library Outreach in "Second Life", written by Jacquelyn Erdman, published in The Reference Librarian, Vol. 47(2) (#98) 2007. Actually the article is about libraries, but it could have been about archives as well.

Accessible and approachable
Our kind of information organizations have to be accessible, the reference employees approachable and besides that, we also need to understand what our customers need. Every community has its own information needs. Libraries can meet those needs and archives can meet the needs for historical information.

But because by far most people don't want to enter our buildings, we have to create other access points to us and the resources. At some point people therefore started writing a letter, nowadays we use e-mail, chat and some of us already a virtual world.

At the reference desk accessibility, resources and our services, for example to learn how to use those resources, come together. And that is not related to the form of that desk, in a building or digital.

Good reference
Greeting a customer, listening to his or her question, translating the question into a search query and being a guide to the information which is the most appropriate for the customer, maybe even the answer to his or her question: a good reference employee - a real customer services employee - knows how these things work. And in some cases they work naturally. (It's not as much a profession, as it is an attitude, was said lately by my director.. and he is right about that.)

With the rise of new technologies this hasn't changed essentially, but a medium such as e-mail gave us challenges to keep doing our jobs well. The question from the customer behind the computer - more generally the customer at a distance - is still the same, but we will always need to change our way of working related to these new communication media: greeting, listening and so on.

Chatting
An American university library did research on the differences between, and the pros and cons for traditional reference at the desk and the use of chat.

Advantages of chatting for the customer are its convenience, its speed, being able to read the answer back and the idea of anonymity. Disadvantages are that the reference employee can't demonstrate something physically, the opening hours are still limited (because they are related to the opening hours of the building), the lack of a human touch and having the help online, but not the resources, books or archives.

So both forms of reference have characteristics which are attractive to customers. Both have advantages and disadvantages.

Libraries in Second Life
Although there are some different library initiatives in SL, Erdman emphasizes the Alliance Library System initiative. The goal of that project is to explore the surplus value of libraries in a virtual world. Which services can be provided there to its community, if there is any need at all for those?

The reference desk is the first library service which was setup within the project. The desk is staffed by volunteers, but those are all professionals in their first life. Up until now this reference desk is the core of library services in SL.

In a few days I'll tell you more about the experiences of these reference pioneers, staffing this desk. Amongst them myself.. ;-)

Echt inlichtingenwerk in een virtuele wereld / Real reference work in a virtual world

For English translation, please see the blue text below

De McMaster University Library staat hoog aangeschreven, hoor ik van verschillende mensen. Ikzelf kende McMaster vooral via Second Life (SL) en later via een berichtje op de blog van Edwin.

Wat SL betreft begon McMaster in december 2006 met het verkennen van die virtuele wereld. Ze kreeg toen een eigen gebouwtje op het eiland Cybrary City (SLurl), waar meerdere bibliotheken zijn gevestigd. Na een tijdje werd bedacht een pilot Virtual Reference op te starten. Ervaringen met het virtuele inlichtingenwerk waren al opgedaan door het werken op Info Island (SLurl), zoals ondergetekende dat ook doet.

De projectopzet
In een evaluatienotitie, die Krista Godfrey van McMaster me toestuurde, is te lezen dat ze vooral de behoefte aan zo'n virtuele service wilden meten en wilden zien welke informatiebronnen en training nodig waren. McMaster is de eerste bibliotheek die een eigen inlichtingenservice begon in SL.

Bij het project waren zo'n zes medewerkers betrokken, die iedere week zorgden voor een balie die zes uur werd bemand. De training voor deze eerste groep vrijwilligers bestond uit het onder de knie krijgen van de basisbeginselen van SL en - erg leuk - uit het zelf op ontdekkingstocht gaan in die wereld. Want dat is nog steeds de beste manier om die te leren kennen. Krista was als Danu Dahlstrom trouwens al langer actief in SL.

Klantjes en cijfertjes
Zo ongeveer als op Info Island hielden ook de medewerkers van McMaster statistieken bij. In 76 uur dienstverlening, zonder noemenswaardige reclame daarvoor te hebben gemaakt, werden 63 klanten geholpen, met 98 SL-gerelateerde vragen en 23 RL-gerelateerde vragen. Die laatste categorie is voor mij nu even het meest interessant.

De meeste klanten waren bibliothecaris of gewoon inwoner van SL, maar er waren ook studenten van McMaster bij, alumni enzovoort. Vragen gingen dan vaak over hulp bij het zoeken in de catalogi of over te verzorgen colleges en dergelijke. Bibliothecarissen waren vooral geïnteresseerd in McMaster en het project zelf.

Volgens het rapport van Krista wordt McMaster - en dat klopt al voor mij - beschouwd als leidend in het aanbieden van bibliotheekdiensten in SL. Klanten vonden de pilot nuttig en er blijkt dus een basisbehoefte te bestaan aan inlichtingenwerk via platformen als SL.

Toekomstperspectief
Het project wordt als pilot voortgezet, maar breidt wat uren betreft nog wat uit. Alhoewel het meeste verkeer 's avonds en 's nachts plaatsvindt, blijft de balie overigens slechts overdag bemand, volgens dat rooster. Het bibliotheekgebouw zelf is natuurlijk de klok rond te bezoeken.

Naast wat organisatorische zaken, zal nu ook aan communicatie en promotie aandacht worden gegeven. En buiten dat heeft inmiddels spraak z'n intrede gedaan in SL, wat weer een weerslag heeft op het inlichtingenwerk. Als klap op de vuurpijl krijgt McMaster University Library ook nog een eigen eiland, maar het is niet zeker of dat ook de plek wordt voor de inlichtingenbalie. Die blijft misschien wel gewoon op de oude stek, tussen de andere bibliotheekgebouwtjes.

Goed hè?
Een fijn rapportje om te lezen! McMaster durft stappen te zetten waar nog geen voetafdrukken van anderen staan. Ik zal zelf dit project in ieder geval blijven volgen!

Er was trouwens nog een aardig artikel verschenen over inlichtingenwerk in virtuele werelden in The Reference Librarian, Vol. 47(2) (#98) 2007, maar dan heb je een abonnement of zo nodig om het te downloaden. Nou ja, ik heb het in ieder geval en zal het er een volgende keer nog eens over hebben. Er staan namelijk wel wat goede opmerkingen in.

ENGLISH TRANSLATION

The McMaster University Library is highly respected, I hear from several people. I myself happened to know McMaster especially via Second Life (SL) and later via an entry on Edwin's blog.

Regarding SL, McMaster started to explore this virtual world in December 2006. It got itself a little building on the island Cybrary City (SLurl), where other libraries have a presence. After a while they thought about having a virtual reference pilot. Experiences with virtual reference work were already there because of working on Info Island (SLurl), such as yours truly also does.

The project setup
From an evaluation report, which was sent to me by Krista Godfrey of McMaster, it can be seen that they most of all wanted to find out about the need for such a virtual service and wanted to find out about the necessary resources and training. McMaster is the first library that started its own reference service in SL.

The project involved about six staff members, who took care of a desk that was covered for six hours each week. The training for this first group of volunteers consisted of learning the basics about SL and - very nice - exploring this world on their own. Because that is still the best way to get to know it. By the way, Krista already was exploring SL for a while as Danu Dahlstrom.

Patrons and numbers
Sort of the same as on Info Island, also McMaster staff kept statistics. In 76 hours of service, without promoting it that much, 63 patrons were being served, with 98 SL related questions and 23 RL related questions. That last category is the most interesting for now, I think.

Most of the patrons were librarians or just residents of SL, but amongst them also were students of McMaster, alumni and so on. Questions then were often about help with searching the catalogue or about offering classes and such things. Librarians were especially interested in McMaster and the project itself.

According to Krista's report, McMaster is being regarded as leading in offering library services in SL, and that is already true on my behalf. Customers found the pilot useful and so there seems to be a basic level of need for reference through platforms such as SL.

Future perspective
The project will be continued as a pilot still, but will be extended as far as hours of service are concerned. Although most of the traffic will be during evenings and nights, the desk will be staffed during day time hours only, according to a schedule. The library building itself will be open for visits around the clock, of course.

Next to some organizational things, also communication and promotion aspects will get attention now. And besides that, also speech has entered SL, which has its consequences for reference work. Also, last but not least, McMaster will have its own island soon, but it is still uncertain if that new island will also host the reference desk. maybe that one will be left on the old spot, amongst the other library buildings.

Good huh?
A fine report to read through! McMaster dares to walk where no foot prints are to be seen yet. I for one will stay to see how this project develops!

By the way, there happened to be published a nice article about reference in virtual worlds in The Reference Librarian, Vol. 47 (2) (#98) 2007, but you need a subscription or something like that be able to download it. Ah well, I for one have a copy of it and will talk about that some next time again. Since there are some good remarks in that article.

Ieder einde markeert een nieuw begin / Every ending marks a new beginning

For English translation, please see the blue text below

Ik schreef een paar weekjes terug over het einde van Second Life (SL). Dat einde komt er vast wel eens, of in ieder geval een einde aan mijn aanwezigheid aldaar.

Vandaag nam ik weer eens een kijkje bij dit berichtje over het leven na Second Life, vooral voor de reacties daarop. Nadat ongeveer een jaar geleden mensen nog om het hardst riepen dat SL een flop zou worden, roepen ze nu soms nog harder om hun gelijk met terugwerkende kracht te halen. Wat een onzin zeg.

Gelukkig zaten er ook verstandige reacties tussen, van mensen die net als ik SL zien als een fase in een ontwikkeling op weg naar 3D-toepassingen voor het internet (zie diverse posts op deze blog).

Wordt het hele internet dus driedimensionaal? Nee joh, natuurlijk niet.. maar zoals eerder gezegd en zoals ook het hierboven aangehaalde berichtje laat zien, zullen virtuele werelden - naast andere vormen van communities - wel degelijk grote invloed hebben op de wijze van communiceren, kennis delen, samenwerken enzovoort op het web.

Maar goed, vooralsnog heb ik in SL nog voldoende te ontdekken op het gebied van archieven en inlichtingenwerk. Voor de rest is het vooral de community op zich die me daar houdt, omdat je zoveel mensen leert kennen met zoveel ideeën.

Een week geleden is er trouwens onder andere door Alliance Library System, de organisatie die ook achter het hele bibliotheekgebeuren in SL zit, een nieuwe groep opgezet: Virtual Worlds and Libraries Alliance. Het doel daarvan is om kennis uit te wisselen over virtuele werelden en de mogelijkheden voor bibliotheken te bekijken, dus los van SL.

Altijd als je denkt..
Hier dan een van de weinige persoonlijke ontboezemingen op deze blog: ik ben een groot fan van Stef Bos. In de tekst van het liedje Duizend Jaar (verschenen op de cd Ruimtevaarder in 2005) komen helemaal in het begin de volgende regels voor:

Altijd als je denkt
Dit is het einde
Sta je op de grens
Van wat begint

Ik ben er vast van overtuigd dat ik ooit dat gekke oranje mannetje genaamd Christi Janus op zal (moeten) geven.. maar ik weet ook zeker dat dat het begin zal zijn van een nieuwe tijd met nog veel meer nieuwe ontdekkingen! Onder welke naam dan ook, met welke kleur dan ook.. ;-)

ENGLISH TRANSLATION

A couple of weeks ago I wrote about the end of Second Life (SL). That end will come sometime, or at least an end to my presence over there.

Just today I had another look at this message about the life after Second Life, especially because of the replies to that message. Where people a year ago would still compete to be the first to say that Second Life would fail big time, right now they try even harder for being right all along. Such a nonsense really.

Luckily there were also some wise replies, from people that like me see Second Life as just a phase in a development on the road to 3D-applications for the internet (see various posts on this blog).

So will the entire internet be three-dimensional? Oh no, of course not.. but as said earlier and like also the message up here shows, virtual worlds will, next to other forms of online communities, have a big influence on our ways to communicate, share knowledge, work together and so on on the web.

But anyway, as for now, I myself have lots of things to discover on the area of archives and reference. On the other side it's most of all the community itself that keeps me there, because you'll meet so many people with so many interesting ideas.

A week ago Alliance Library System, the organization that is also behind the library thing in SL, amongst others, had setup a new group: Virtual Worlds and Libraries Alliance. Its goal is to exchange knowledge about virtual worlds and the opportunities for libraries, so not especially related to SL.

Always when you think..
So here one of the few personal outpourings on this blog: I'm a huge fan of Stef Bos. In the lyrics of the song Duizend Jaar -- Thousand Years (available on the cd Ruimtevaarder -- Astronaut) the following lines are at the start:

Always when you think
This is the end
You stand on the border
Of what begins

I'm strongly convinced that I'll someday have to give up that silly little orange guy called Christi Janus.. but I know for sure that that will be the beginning of a whole new period of time with lots of more discoveries! With whatever name, with whatever colour.. ;-)

Web 3.0 en web 3.D en zo / Web 3.0 and web 3.D and such things

For English translation, please see the blue text below

Een hele tijd terug typte ik eens een stukje weg over web 3.D, een combinatie - in welke vorm dan ook - van het huidige internet en een virtuele wereld. Op Reuters/Second Life las ik een paar dagen geleden nog een berichtje over de ideeën van IBM, die het blijkbaar ergens wel met mij eens zijn. Ze gaan daar specifiek op bibliotheken in, maar natuurlijk lees ik daar gewoon archiefdiensten voor in de plaats. Ik kijk namelijk niet zo nauw meer.. ;-)

Maar goed, lees even hier wat IBM er zelf over te zeggen heeft of klik gewoon hier om naar hun nieuwe IBM Business Center te gaan (als avatar in Second Life dan).

Naast deze ontwikkeling staat ook het web zelf niet stil natuurlijk.. want dat evolueert vrolijk en vooral snel verder, van versie twee naar drie enzovoort. Via Edwin kwam ik weer eens te lezen over web 3.0 (wanneer websites diensten worden) of het symantische web. Zoals altijd geeft Edwin weer wat zinvolle links in zijn bericht mee, vooral de laatste twee (deze en deze), zodat je in vogelvlucht weer op de hoogte bent.

En al die ontwikkelingen lopen langs en door elkaar.. zijn geïntegreerd zelfs. De opkomst van webdiensten in plaats van websites, het symantische web - dat de manier van beschikbaarstellen en (laten) gebruiken van online informatie op z'n kop zal zetten - en de opkomst van virtuele werelden als een nieuwe vorm van online interactie.. Spannend hoor! had ik maar meer tijd.. :-(

Kort stukkie voor mijn doen.. maar dat komt door een middagdutje.. ha!

ENGLISH TRANSLATION

A while ago I typed away some article about web 3.D, a combination - in whatever what form - of the current internet and a virtual world. On Reuters/Second Life a couple of days ago I read a message about the ideas of IBM, which apparently somewhere agrees with me. They specifically mentioned libraries, but of course I'll just read archives instead of that. I'm not that accurate anymore.. ;-)

But anyway, read here for a moment on what IBM itself has to say about this or just click here to directly teleport to their new IBM Business Center (as an avatar in Second Life that is).

Next to this development also the web itself is not standing still of course.. because it evolves happily and especially quickly further and further, from version two into version three and so on. Via Edwin I once again came to read something about web 3.0 (when websites become services) or the semantic web. As always Edwin gives some useful links in his post, especially the last two of them (this one and this one), so you're up to date again on this subject.

And all of these developments run next to and through each other.. are integrated even. The rise of web services instead of websites, the semantic web - which will turn upside down the way of providing and (let make) use of online information - and the rise of virtual worlds as a new way of online interaction.. Exciting! I wish I had more time.. :-(

Short article for me.. but that has to do with a nap in my afternoon.. ha!

De Greenies en iets waar Second Life goed voor is / The Greenies and something that Second Life is good for

For English translation, please see the blue text below

Al verschillende keren heb ik over de meerwaarde van virtuele werelden als Second Life (SL) en zo geschreven. Meestal had dat te maken met het werk. De meerwaarde voor (archief)dienstverlening dus. Maar die meerwaarde gaat gelukkig voor virtuele werelden wel wat verder dan alleen dat. Dit keer dus niet over iets werkachtigs.. ook omdat het nog nét vakantie is! :-)

Greenies
Deze week heb ik verschillende keren de wereld van de Greenies bezocht. Die wereld begint in een tunnel onder de grond. Al wandelend door die tunnel kom je her en der wat fragmenten van kranten tegen, zoals het bericht over de gevonden UFO bij Roswell. Een voorbode van wat je mag verwachten.

Aan het einde van de tunnel kruip je door een gat de zijkant van een huis binnen. Niks bijzonders nog, alhoewel het huis redelijk leeg is. Pas echt teruggeslagen van verbazing word je als je wat kamers doorwandelt, naar de voordeur. Pas dan blijkt dat je een paar seconden geleden eigenlijk een poppenhuis bent binnengestapt..

..en vanaf de drempel van dat poppenhuis kijk je de kamer in van een huis waar wel zeker reuzen moeten wonen! (Of je moet geloven dat je avatar ineens heel erg gekrompen is, zoals ik iemand vol angst hoorde navragen!) Jijzelf komt nog niet boven een blikje bier uit..

De huiskamer lijkt wat op retro jaren '50. Op de televisie - als je na even rondvliegen de afstandsbediening, natuurlijk naast het blikje bier, hebt gevonden - speelt Radar Men from the Moon: Battle in the Stratosphere, maar vooral de kleuren geven de hele look van de kamer (en keuken) de uitstraling van een halve eeuw terug.

Je betreedt de kamer op het moment dat net de invasie van de Greenies op gang is gekomen. Kleine, groene mannetjes die vanuit de ruimte zijn binnen komen vallen om de parkiet vrij te laten, te spelen met tandpasta of hun intrek te nemen in de broodtrommel. Die Greenies zorgen vooral voor heel wat glimlachen, terwijl je door de kamer wandelt en vooral vliegt. Een retourtje van kamer naar keuken kost je anders al snel aardig wat tijd! :-)

Ervaren!
Want de echte kick zit hem in de kamer, vooral in de afmetingen en de enorm gedetailleerde afwerking. Voor wat achtergrondinformatie hierbij kun je een artikel in The Metaverse Messenger lezen (bladzijde 1 en 23), de M2, een van de kranten in SL.

Ooit las ik Erik of Het klein insectenboek, geschreven door Godfried Bomans in de tijd van het surrealisme, en ik zag later een film Honey, I Shrunk the Kids, zo'n lekkere Walt Disney comedy voor de hele familie. Maar goed, wat boek en film gemeen hebben, zijn kleine mensjes, die op de een of andere manier in een wereld van reuzen belanden..

Nou werd Erik zelf kleiner en stapte hij vrolijk het schilderij Wollewei binnen om iets over insecten te leren en ook de kids uit de film werden duidelijk zelf kleiner van stuk.. Bij de Greenies is dat minder duidelijk. Ben jij nou zo klein of is die kamer nou zo groot?

Maar om kort te gaan: een hele ervaring, een belevenis zelfs! De combinatie van goede vormgeving, kleurgebruik, muziek, geluidseffecten, de film op de televisie, de grappige ruimtemannetjes, de andere rondwandelende avatars.. Alles past zo mooi in mekaar in deze virtuele wereld, dat je met recht mag spreken van een van de beste plaatsen in SL, die ik tot nu toe heb bezocht!

Want wie wilde er nu eens niet na het lezen van zo'n boek of het zien van zo'n film ook in een wereld van reuzen wandelen? Ikke wel hoor!!

SL mag dan een virtuele wereld zijn, veel sims zijn opgebouwd als het echte leven. Gewoon kopieën.. alhoewel dat heel mooi gedaan kan zijn hoor. Veel dingen die je in SL tegenkomt zouden ook elders kunnen, zoals op het internet.. beter zelfs. Platte plaatjes, lappen tekst.. en meer van dat soort dingen. Daar hoef je SL niet voor in - Troost je de moeite vooral.

Maar voor een sim als die van de Greenies raad ik je aan de software eens te downloaden. Hier wordt de meerwaarde van een virtuele wereld op een geweldige manier neergezet, zoals ik eerder al beschreef voor de sim met het Vincent van Gogh-museum.

Oké, genoeg geschreven.. Dit moet je zelf zien.. en ervaren!

ENGLISH TRANSLATION

Already on various occasions I've written about the added value of virtual worlds such as Second Life (SL) and so on. Usually it had to do with work-related things. So the added value for (archival) customer services. But fortunately as far as virtual words are concerned this value goes on further than that. So this time not something work-related.. also because it's still my vacation for a very little while! :-)

Greenies
This week alone I've already visited the world of the Greenies several times. This world starts in a tunnel below ground level. Walking through the tunnel, you'll see some pieces of newspapers here and there, like the article about the UFO that was found at Roswell. A sign for the things you may expect later on.

At the end of the tunnel, you'll crawl through a hole into the side of a house. Nothing special so far, although the house looks rather empty. Until you're eventually really taken aback when walking through the rooms, to the front door. Only then the house you just walked through really appears to be a dollhouse instead..

..and from the threshold of that dollhouse you look in the room of a home where for sure giants must be living! (Or you could believe that your avatar has shrunk all of a sudden, like I heard someone ask for in fear!) As for yourself, you're even not big enough to look over a can of beer..

The living room looks like retro 50's. On the television - when you find the remote control after a while of flying, of course next to the can of beer -- plays Radar Men from the Moon: Battle in the Stratosphere, but most of all the colours give the whole room (and the kitchen) the look of half a century back in time.

You enter the room at the same time the Greenies have started invading it. Little, green men who came from space to let the parakeet free, to mess around with the toothpaste or made a home of the bread bin. The Greenies will be good to make you smile, while wandering through the room, and especially flying through it. A trip between the living room and the kitchen walking will take much of your time otherwise! :-)

Experience!
Because the real kick comes from the room, especially the size and detailed work of it. For some background information you could read an article in The Metaverse Messenger (page 1 and 23), the M2, one of the newspapers in SL.

I once read Erik of Het klein instectenboek (Erik or The little book about insects), written by Godfried Bomans in the period of surrealism, and later I saw a movie Honey, I shrunk the Kids, one of those feel-good Walt Disney family comedy's. But anyway, the thing that book and movie have in common, are little people, who somehow become dropped in a world of giants..

Now Erik was getting smaller himself and stepped happily into the painting called Wollewei to learn something about insects and also the kids from the movie became little themselves.. Being with the Greenies that's all a little less obvious. Are you that small yourself or is that room just that big?

But to put it briefly: quite an experience! The combination of good design, use of colours, music, sound effects, the movie playing on television, the funny little space men, the other avatars who're walking around.. Everything fits so perfectly into this virtual world, that for sure you may say this is one of the best places that I've been visiting so far!

Because who didn't ever want to wander around in a world of giants, after reading such a book or after viewing such a movie? I did!!

SL may very well be a virtual world, but many sims are still build to real life examples. Just copies.. although they can be copied beautifully , of course. Many things you'll encounter in SL, could also be done elsewhere, for example on the internet.. even better. Flat pictures, long texts.. and more of those kind of things. You don't have to enter SL for that reason -- Spare yourself the trouble.

But for a sim as from the Greenies I advice you to download the software some time. Because at this place really the added value of virtual worlds is shown in a great way, like I mentioned earlier for the Vincent van Gogh-museum.

Ok, enough words for now.. You should see this for yourself.. and experience!

Het einde van Second Life... Graag! / The end of Second Life... Please!

For English translation, please see the blue text below

Gisteren had ik een oud-medestudente/collega/vriendin over de vloer - net als in Second Life (SL) zijn de grenzen een beetje vaag - en we hebben onder andere wat gepraat over blogs. Welke kant zal het opgaan en welke zullen standhouden? Nou ja, alsof ik er wat van weet... als groentje!

Ik heb wat dat laatste betreft de mazzel dat er niet veel archivarissen in SL zijn met een blog. Er zijn niet eens veel archivarissen in SL... en zelfs het aantal archivarissen in het algemeen is nogal klein. Dus qua concurrentie valt het wel mee voor me... ;-)

Wel merk ik dat ik me wat probeer te specialiseren. Ik richt me natuurlijk vooral op web 2.0 en archieven en probeer daarin vooral ook niet de biblioblogs bij te benen, want dat is onbegonnen werk. Zelfs op mijn eigen gebiedje kan ik niet alles bijhouden. Daarom lees ik graag blogs die andere blogs samenvatten, als het ware.

Nieuwe virtuele werelden
Zo had Edwin weer een fijn bericht over virtuele werelden. Waar ikzelf m'n dagen slijt in SL, houdt Edwin meer van een afstandje de ontwikkelingen rond virtuele werelden in z'n algemeen bij. Da's voor mij dan weer handig, want ik blijf zo ook weer wat beter op de hoogte. Je moet ook niet alles zelf willen doen. (Ik houd het wel enigszins bij hoor! Denk niet dat ik niks doe hè...)

Edwin blogde over de opkomst van nieuwe virtuele werelden voor kinderen en de gevolgen daarvan voor SL. De laatste tijd duiken er steeds meer van die virtuele werelden op. Ze lijken ook steeds meer gericht op specifieke doelgroepen en ze lijken ook steeds succesvoller. Dat heeft een voorlopig hoogtepunt (ach...) gekregen met de virtuele wereld van Barbie, BarbieGirls, waarin na een paar maanden al miljoenen Barbie's rondhuppelen. (Overigens heeft SL daar ook nog wel eens wat van weg hoor! Maar dat terzijde...)

Waar sommige bedrijven er in SL de brui aan geven - in mijn ogen met het verkeerde uitgangspunt ingestapt - lijken die specifieke werelden met specifieke doelgroepen natuurlijk veel interessanter voor het bedrijfsleven. Ik weet niet zoveel van marketing, maar begrijp wel dat het goed is om een duidelijk afgebakende doelgroep te hebben en ook te weten waar die zich ophoudt.

Het einde van Second Life?
Betekent dat nu het einde van SL? Wel, voorlopig loopt dat niet zo'n vaart hoor. SL heeft nog steeds een aantal grote voordelen boven veel andere werelden, zoals het feit dat je die wereld compleet zelf in kan richten. Wat dat betreft maakt SL enorm veel creativiteit mogelijk, wat ook wel zo fijn is als je iets wilt ontwikkelen, zoals diensten of producten.

Graag!
Maar SL heeft ook een dijk aan nadelen. De leercurve is ontzettend steil voor heel veel mensen, kinderen zijn niet welkom (alleen op een speciale grid voor tieners), het imago van SL heeft wat knauwen gekregen, de software werkt op veel computers niet en de graphics zijn veel minder vergeleken bij die van andere werelden. Dat laatste heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat alles door bewoners zelf is gemaakt. Alle textures (de plaatjes) zijn door gewone mensen zoals ik online gezet, bijvoorbeeld, en niet alleen door grafische afdelingen van grote softwarebedrijven.

Zelfs het feit dat je de hele wereld zelf mag... nee... móet inrichten, is een nadeel, zeker met die steile leercurve. Een heleboel mensen (jongeren?) willen misschien helemaal niet zelf vanalles bouwen en doen. Ze willen in een kant-en-klare wereld rondlopen en praten en die op hun eigen manier personaliseren. Dat wil zeggen: minder vrijheid, maar wel genoeg vrijheid... en vooral makkelijk bereikbaar... dus zonder bouwen en programmeren en zo.

Euh... en dan?
Ik zal zelf niet snel in Barbie's wereld stappen, maar zou het dus op zich ook geen ramp vinden om SL op termijn te verlaten - ik heb geen huis om eerst te moeten verkopen... ha, ha! - en dan een andere wereld in te stappen. Je laat dan een berg achter...

...maar neemt het meest belangrijke met je mee! Alle ervaringen die je hebt opgedaan over wat werkt en wat niet in virtuele werelden, zelfs bepaalde bouwsels en toepassingen. Maar vooral het netwerk dat je hebt opgebouwd, de mensen die je hebt leren kennen, de groepen waarin je hebt samengewerkt.

Kijk ik naar Info Island, dan valt op dat veel werk buiten SL wordt verzet. In de discussiegroepen worden ideeën, gedachten en ervaringen uitgewisseld, op de blogs worden berichten geplaatst en nieuwigheden aangekondigd. En dwars daardoorheen worden professionale netwerken tussen mensen gevormd en toepassingen gebouwd.

Eigenlijk wordt op die manier een stabiele infrastructuur gebouwd, die ook rond een volgende virtuele wereld kan worden neergezet. Want - ik heb het al eens eerder gezegd - sociale netwerken gebruiken software en toepassingen, maar zijn er niet volledig afhankelijk van. De mensen in het netwerk vormen namelijk de kern van het netwerk. Zij maken het netwerk, niet de techniek. Die laatste is te vervangen. Makkelijk zelfs.

ENGLISH TRANSLATION

Yesterday I had an old classmate/colleague/friend coming over - just as in Second Life (SL), the borders are somewhat blurry - and we talked some about blogs, amongst other subjects. Which direction will things develop and which blogs will survive? Ah well, as if I have any knowledge about that... being a new kid on the block!

As far as that last point is concerned, I'm lucky that not many archivists, who have a presence in SL, in fact blog about that. Even more, not even as many archivists are in SL anyway... and there aren't even that many archivists in general. So as far as competition is concerned, I'll be fine... ;-)

I do notice that I'm trying a little bit to become more of a specialist on some subjects. I focus mainly on web 2.0 related to archives and for sure I'm not even trying to keep up with the many library blogs that are out there, because that's a mission impossible. Not even on my own specialization can I keep up with all things happening. So that's why I'm always eager to read any blog that summarizes other blogs.

New virtual worlds
So Edwin had another nice entry about virtual worlds. Like I am spending my days in SL, Edwin keeps an eye on virtual worlds in general, from a distance. And that in itself is very handy for me, because like that I can easily get myself informed about these things also. You shouldn't be wanting to do all the work on your own anyway. (By the way, I keep up with some things on my own still! It's not like I'm doing nothing, you know...)

Edwin posted about the rise of new virtual worlds for kids and the consequences from that for SL. The last few months, more and more virtual worlds came to the surface. They seem to be focussed on more specific target groups and also they seem to be more successful. At the moment, the virtual world of Barbie, BarbieGirls, where after a few months already millions of barbie's are hopping around in, looks like the best example of that. (By the way, also SL seems like such a world sometimes! But that's another story...)

Where some business companies in SL pull the plug on their projects -- in my eyes they just came with the wrong expectations -- those specific virtual worlds with specific target groups seem far more attractive for business. Of course, I don't know that much about marketing, but I do understand that it would be great for any company to have a clearly defined target group and to know where this group hangs out.

The end of Second Life?
Does this mean the end of Second Life? Well, for now I don't think we need to rush out of there. SL still has some major advantages above many other virtual worlds, like the fact that you can completely build this world to your specific needs. As far as that is concerned, SL gives full room for creativity, which is nice, especially when wanting to develop something like services or products.

Please!
But SL has got many disadvantages also. The learning curve is very steep for lots of people, children and teenagers are not welcome (only on a special grid for teenagers), the image has been bruised on some occasions, the software doesn't function properly on many computers and the graphics are somewhat poor, compared to those from other worlds. That last one also has to do with the fact that the world of SL has been built by it's residents, of course. All textures, for example, are uploaded by normal people like myself, not by some graphical departments from big software companies.

Even the fact that you may... no... must build this entire world on your own, is a disadvantage, especially with the steep learning curve. Maybe many people (young ones?) don't even want to build on their own and all that. Maybe they just want to walk and talk into a ready-made world and personalize that in their own way. Which means: less freedom, but still enough... and especially easy to have... so without the building and scripting and all such things.

Eh... and then what?
As for myself, I don't think I'll hop into Barbie's world very quickly, but it also won't feel like a disaster to me when I should have to leave SL after a while -- I have no house to sell first anyway... ha, ha! -- and then walk into another world. For sure you'll leave many things behind...

...but you'll take the most important things with you! All experiences that you learned about what will work in virtual worlds and what won't work, for example, even some things you build, or applications or tools. But especially the network that you've created, the people who you've met, the groups with which you did cooperate.

If I have a look at Info Island, then I notice that much of the work is being done outside SL. In the discussion groups idea's, thoughts and experiences are being shared, on blogs messages are being posted and announcements about new things are being published. And straight through all that, professional networks by people are being formed and applications are being built.

In fact right now a stable infrastructure is being worked on, that can be placed around any next virtual world. Because -- I've said so earlier -- social networks make use of software and applications, but are not totally dependant from them. The people in the network form the core of the network. It's them what the network is all about, not the techniques. That latter one can be replaced. Quite easily even.